Park nad opływem Motławy
usytuowany jest na ziemno-murowanych umocnieniach obronnych miasta Gdańska z XVI wieku, po północnej stronie Opływu Motławy, od ul. Okopowej do Elbląskiej. Powierzchnia parku obejmuje 11 hektarów
Na szczytach poszczególnych bastionów znajdują się punkty widokowe. Wśród zieleni parkowej złożonej z drzew, krzewów i trawników zachowały się stare liniowe nasadzenia krzewów głogów, stanowiące pozostałości fortyfikacji obronnych.
Dziś był tam wyjątkowy spokój, to miejsca dla tych, którzy zmęczeni zgiełkiem miasta szukają ukojenia.
Zajrzyj do galerii... fot. Dominik Paszliński
Park w Królewskiej Dolinie
znajdziemy go we Wrzeszczu przy ul. Sobieskiego oraz Do Studzienki, zajmuje obszar ok. 2 ha.
Pochodzi z połowy XVII wieku i należy do najstarszych i najlepiej zachowanych historycznych parków w Gdańsku. Pomimo licznych zmian i przekształceń stylistycznych zachował wiele cech założonego jeszcze w XVII wieku kwaterowego ogrodu tarasowego z elementami ogrodu holenderskiego. Obecnie istniejący dwór wraz z parkiem to część dawnej posiadłości zwanej „Zieloną” przynależnej w XVII wieku do wsi Suchanino. Tę obszerną posiadłość nabył w 1654 roku wraz z pochodzącą z Bremy żoną Katarzyną, gdański patrycjusz Zachariasz Zappio.
5 sierpnia roku 1677 w posiadłości Zachariasza Zappio gościł król Jan III Sobieski oraz królowa Marysieńka.
Po wojnie w zabytkowym dworku urządzono istniejące do dziś przedszkole. Z dawnego historycznego układu ogrodowego oprócz stawów, kaskady i potoku zachował się stary drzewostan. Szczególnie cenne są dwie aleje lipowe, w tym aleja dojazdowa od strony ul. Sobieskiego oraz piękny wiekowy szpaler grabowy w sąsiedztwie dolnego stawu. Niektóre z drzew uzyskały status pomników przyrody.
To kolejne miejsce ciszy i spokoju, które zachowało wiele z uroku dawnej rezydencji podmiejskiej gdańskich patrycjuszy.
Park Kuźniczki
zlokalizowany jest u zbiegu ulic Wajdeloty i Kilińskiego w Gdańsku-Wrzeszczu.
położony jest nad Potokiem Strzyża we Wrzeszczu i zajmuje niewielki obszar 0,6 ha. Jest to park dworski w stylu przejściowym, swobodnym, z elementami geometrycznymi. W latach 2004 – 2005 park został wpisany do rejestru zabytków.
Powstanie Parku Kuźniczki wiąże się z nazwiskiem gdańskiego rajcy Michaela Gottfrieda Schmidta, w latach 1763 – 1802 właściciela posiadłości, w której skład wchodził obecny park. Schmidt – pierwszy właściciel parku – wzniósł rokokowy dworek, który zachował się przy obecnej ul. Wajdeloty 13. W 1807 roku założył aleję parkową, która prowadziła w kierunku Oliwy, w miejscu obecnej ul. Kilińskiego. Ówczesny park zajmował powierzchnię kilku hektarów i był uznawany za najpiękniejszy park w Gdańsku. O jego urodę dbał również kolejny właściciel – Georg Joseph Mattison. W 1896 r. znaczna część terenu parku została odsprzedana kampanii kolejowej, a następne ograniczenie powierzchni parku miało miejsce pod koniec XIX wieku w związku z powstaniem browaru.
Na początku XX wieku z dawnego parku pozostał tylko fragment, który wykorzystała restauracja mieszcząca się w pawilonie dobudowanym do rokokowego dworu. W okresie międzywojennym działała tam bardzo popularna wśród gdańszczan gospoda „Kleinhammerpark”. W altanie odbywały się koncerty, a część parku latem była ogródkiem restauracyjnym.
Po II wojnie światowej park wykorzystywany był jako ogródek jordanowski. Jego teren uległ kolejnej redukcji ze względu na rozbudowę browaru oraz klubu sportowego Start. Dawna altana parkowa, pomimo iż zachowała się w dobry stanie, przez nieprzemyślaną zabudowę znalazła się poza parkiem i niewiele osób wie o jej istnieniu.
Zachowany fragment parku został objęty rewaloryzacją w latach 2004 – 2005.
Park im. Steffensów
rozciąga się wzdłuż Alei Zwycięstwa od Ronda Ofiar Katynia do skrzyżowania z ulicą Smoluchowskiego. Należy do największych w Gdańsku. Jest też jednym z najstarszych parków publicznych naszego miasta. Założony jeszcze pod koniec XIX wieku miał powierzchnię ponad 4 ha i był kilkukrotnie powiększany. Obecnie zajmuje obszar 13,6 ha.
Patronami parku są przedstawiciele znakomitej rodziny gdańskich patrycjuszy Steffensów. Otto Steffens (1826 - 1904) był honorowym obywatelem oraz przewodniczącym Rady Miasta Gdańska, zaś kolejny z rodu Franz Wilhelm Steffens (1818 - 1910) cenionym malarzem. W 1894 roku Franz przekazał kwotę 50 tys. talarów (marek) na wykup tereny należącego do Lazaretu (szpitala) dla ubogich, zwanego też „Domem Ospy” z przeznaczeniem na park publiczny, który został założony według projektu Georga Wilhelma Schnibbego.
Park im. Steffensów to raj dla dendrologów. Do dziś zachowała się większość spośród drzew posadzonych w końcu XIX wieku, jak również znacznie starszych, pochodzących jeszcze sprzed okresu zakładania parku. Spośród rosnących obecnie drzew warto wymienić wspaniała okazy dębów szypułkowych, kasztanowców, jesionów i wiązów. Rośnie tu najstarszy na Pomorzu dąb czerwony, a oprócz niego znajdują się tam cenne okazy buków odmiany czerwonej i zwisającej. Jest też, jak w Oliwskim, miłorząb dwuklapowy oraz skrzydłoorzech kaukaski – drzewo o niezwykłym pokroju i atrakcyjnych żółtych kwiatostanach pojawiających się w czerwcu. Rosną tu wiekowe akacje i lipy, kilka gatunków klonów, w tym rzadko występujący w parkach klon francuski. Równie bogato prezentuje się kolekcja drzew iglastych ze świerkami srebrzystymi, modrzewiami, żywotnikami i sosnami wejmutkami na czele. W 2017 roku w parku posadzono dwie lipy holenderskie z odmiany Pallida. To gatunek niemal identyczny z posadzonymi w końcu XVIII wieku lipami z Wielkiej Alei znajdującej się w sąsiedztwie parku. Wśród rosnących krzewów ozdobnych na uwagę zasługują jaśminy.
Na dendrologiczne odkrycia warto się też wybrać do parku Oliwskiego.
Park Oliwski im. Adama Mickiewicza
liczy 11,3 ha powierzchni i wraz z Katedrą Oliwską stanowi zespół zabytkowy znany na świecie. Istniejące od XII wieku dawne założenie przestrzenne o charakterze dworsko-opackim przekształcono w XX wieku w park miejski.
Dziś park składa się z części ogólnodostępnej i wydzielonej części botanicznej: palmiarni, alpinarium, nieopodal znajdują się dwie groty szeptów, a w głębi parku altana. Rośnie tu 2177 drzew, zachował się stary, cenny drzewostan.
Przez teren parku przepływają wody Potoku Oliwskiego z dwoma dużymi stawami i kaskadą. W czterech miejscach parku Potok przecinają mostki. Ponadto wzdłuż alejek znajdują się trzy stawy parkowe, dwa baseny ogrodowe, a przed Pałacem Opatów fontanna. W części południowej parku zachował się fragment zabytkowego muru ogrodzeniowego.
Co roku zimą, podziwiać możemy tu wspaniałe iluminacje.
