W Teatrze Wybrzeże kilka ciekawych premier
Teatr Wybrzeże już od stycznia 2022 roku zapraszał nas na swoje teatralne premiery - na przestrzeni roku ciekawych propozycji nie zabrakło, choć obyło się bez imponujących i pełnych rozmachu inscenizacji. Na Scenie Malarnia Teatru Wybrzeże odbyła się premiera kameralnego, bardzo dojrzale poprowadzonego spektaklu „Placu Bohaterów" na podstawie dramatu Thomasa Bernharda. Dzieło jednego z najwybitniejszych przedstawicieli literatury niemieckojęzycznej wyreżyserował Franciszek Szumiński, a jedną z głównych ról zagrała Dorota Kolak - i jak zawsze uczyniła to mistrzowsko.
„Plac Bohaterów”. Intelektualna uczta z brawurową rolą Doroty Kolak. RECENZJA
Na scenie Starej Apteki Teatru Wybrzeże odbyła się z kolei premiera komediowa - „Koło Sprawy Bożej” w reżyserii Radka Stępnia. To inscenizacja sztuki Konrada Hetela o wyznawcach mesjanistycznego ruchu religijnego i jego słynnym przywódcy Andrzeju Towiańskim. Powstała utrzymana w dawnym stylu, pełna łatwego w odbiorze humoru opowieść demaskująca guru sekty, odczarowująca romantyczne mity o wielkich Polakach: Mickiewiczu, Słowackim i Goszczyńskim.
„Koło Sprawy Bożej” to plastyczna próba obalenia romantycznych mitów. Czy udana? RECENZJA
Na Scenie Kameralnej "Wybrzeża" w Sopocie mogliśmy się natomiast w ubiegłym roku cieszyć m.in. premierą spektaklu „Bunbury. Komedia dla ludzi bez poczucia humoru” Oscara Wilde'a. Dowcipne dzieło irlandzkiego dramatopisarza wyreżyserował Kuba Kowalski, który - zgodnie z zapowiedziami - postawił na przerysowany, kampowy charakter sztuki. Natomiast na Scenie Malarnia miała miejsce premiera „Scen z egzekucji” Howarda Barkera, w reżyserii Adama Orzechowskiego - spektaklu obrazującego skutki mariażu sztuki z polityką, z mistrzowską kreacją Grzegorza Gzyla.
Lekka komedyjka w kampowej estetyce. „Bunbury” Oscara Wilde'a na Scenie Kameralnej. RECENZJA
Gdański Teatr Szekspirowski - nie tylko „1989”
Ubiegły rok w Gdańskim Teatrze Szekspirowskim upłynął przede wszystkim pod znakiem prapremiery rapowanego musicalu „1989”, w reżyserii Katarzyny Szyngiery, opowiadającego o drodze do upadku komunizmu. Koprodukcja GTS i Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie zapowiadana była jako „teatralne wydarzenie sezonu” - i takim być się okazała: rozpisywały się o niej media, szeroko komentowana była także w przestrzeni publicznej.
PRL i upadek komuny w wersji pop. „1989” może odnieść komercyjny sukces. RECENZJA
Ponadto Gdański Teatr Szekspirowski jak co roku gościł teatry z krajów Europy i świata w ramach Festiwalu Szekspirowskiego, odbył się również przegląd kultury i sztuki jednego z ulubionych wśród Polaków krajów nordyckich: „Kierunek: Islandia”. Wśród zaprezentowanych spektakli wart uwagi był m.in. ten zatytułowany „Club Romantica”, w wykonaniu grupy Abendshow, a także opera - „Człowiecza istota beznadziejna” w reżyserii Adolfa Smári Unnarssona, którą publiczność w Gdańsku przyjęła owacją na stojąco.
W Gdańskim Teatrze Szekspirowskim zagościły też słynne „Dziady” z Teatru w Krakowie imienia Juliusza Słowackiego, w reżyserii Mai Kleczewskiej. Spektakl, o którym mówiła cała Polska, przyniósł Nagrodę imienia Aleksandra Zelwerowicza dla najlepszej aktorki w sezonie 2021/2022 Dominice Bednarczyk, wcielającej się w Konrada. Znakomite aktorstwo, zapierająca dech w piersiach scenografia i sława na cały kraj zapewniły pełną widownię na obu gdańskich pokazach.
Teatr Miniatura z propozycjami w siedzibie i na wyjeździe
2022 rok był bardzo pracowity dla oferującego repertuar dla dzieci, młodzieży i dorosłych Teatru Miniatura we Wrzeszczu. Na scenę prapremierowo przeniesiono powieść dla dzieci „Tonja z Glimmerdalen” autorstwa norweskiej pisarki Marii Parr, porównywanej do samej Astrid Lindgren. Przygodowa historia z niepokorną bohaterką w roli głównej spodobała się dzieciom i ich rodzicom. Adaptację znanej powieści niemieckiego pisarza Michaela Endego pt. „Momo” wyreżyserowała z kolei Lena Frankiewicz - która wcześniej w Gdańsku zrealizowała spektakl „Nieczułość” na podstawie książki Martyny Bundy. Wcielająca się w tytułową Momo Magdalena Gładysiewicz po raz kolejny udowodniła, że ma widzom bardzo wiele do zaoferowania.
To nie wszystko - Teatr Miniatura wyruszył ze swoimi spektaklami także do mieszkańców gdańskich dzielnic. W Stacji Orunia - oddziale Gdańskiego Archipelagu Kultury - mogliśmy zobaczyć przedstawienie dla młodzieży i dorosłych, zatytułowane „Nie wierzę w śmierć”, na podstawie scenariusza ojca Wacława Oszajcy, w reżyserii Tomasza Kaczorowskiego, a także nagradzany „Beton” w reżyserii Michała Derlatki, poświęcony historii najsłynniejszego w Polsce falowca.
Nowe oblicze Teatru w Blokowisku
Nie da się nie zauważyć obfitującego we własne produkcje bardzo mocnego roku w, działającym w Plamie - Gdańskim Archipelagu Kultury, Teatrze w Blokowisku. W tym niewielkim gabarytowo, ale wielkim artystycznym duchem, niezależnym teatrze na Zaspie, odbyła się prapremiera sztuki gdańskiej dramatopisarki Sandry Szwarc: „Supernova Live” w reżyserii Tomasza Kaczorowskiego - zaskakujący, w całości rapowany spektakl, w którym zachwyciła aktorka Anna Rau.
Premiera w Plamie: zabawny rapowany kryminał o Nowej Hucie. Recenzja „Supernova Live”
Wcześniej w Teatrze w Blokowisku odbyła się m.in. premiera dla młodzieży i dorosłych: „Smutek i Melancholia”, także w reżyserii Tomasza Kaczorowskiego. To zabawna i przejmująca opowieść na podstawie sztuki Bonna Parka - berlińskiego dramatopisarza, uznawanego za jednego z najciekawszych twórców swojego pokolenia. Dla dzieci Teatr w Blokowisku przygotował wdzięczną opowieść „Hop w kosmos” w reżyserii Zuzanny Łuczak Wiśniewskiej i Justyny Machaj. Zapraszające do podróży kosmicznej kameralne przedstawienie cieszyło się i nadal cieszy się ogromną popularnością wśród dzieci już od 3. roku życia i bliskich im dorosłych.
„Smutek & melancholia”. Ciekawy, pełen świeżości one man show w Plamie. RECENZJA
PC Drama w Żaku na wysokim poziomie
W gdańskim klubie Żak teatr zaistniał przede wszystkim za sprawą cyklu czytań performatywnych PC Drama. Ostatnia odsłona ubiegłoroczna odbyła się w listopadzie - czytanie performatywne hiszpańskiej sztuki „Matka”, autorstwa Marty Barceló, wyreżyserowała debiutantka, Małgorzata Fijas. Była to okazja, by zobaczyć na scenie zawsze intrygującą Magdalenę Gorzelańczyk i rzadko widywaną w rozbudowanych rolach (a szkoda!) Monikę Chomicką-Szymaniak.
Wcześniej, podczas PC Dramy zadebiutowała m.in. niezwykle interesująca ukraińska dramatopisarka Lena Laguszonkowa, której sztuka, zatytułowana „Matka Gorkiego”, znalazła się w finale konkursu o Nagrodę Dramaturgiczną Aurora. W Gdańsku wyreżyserował ją Maciej Wiktor. W maju Tomasz Kaczorowski wyreżyserował „Alkestis 2.0” - w czytaniu wystąpiła trójka aktorów: Sara Lech, Hanka Łubieńska i Mateusz Brodowski. W marcu natomiast czworo aktorów z towarzyszeniem studentów Akademii Muzycznej w Gdańsku przedstawiło współczesną sztukę duńską Petera Asmussena „Soli Deo Gloria” w reżyserii Magdaleny Boć - wyszedł ciekawy muzycznie i wizualnie przejmujący obraz o końcu świata.
