Nagroda im. Macieja Płażyńskiego od 2012 roku
Nagroda im. Macieja Płażyńskiego przyznawana jest od 2012 roku dziennikarzom i mediom służącym Polonii. Intencją inicjatorów jej powołania było zachowanie w pamięci Polaków osoby i dokonań Patrona nagrody - działacza opozycji antykomunistycznej, pierwszego niekomunistycznego wojewody gdańskiego, Marszałka Sejmu RP i wicemarszałka Senatu RP, prezesa Stowarzyszenia „Wspólnota Polska”, człowieka o szerokich horyzontach i dalekowzrocznym spojrzeniu na Polskę i świat.
Nagroda powstała z inicjatywy Press Club Polska, Jakuba Płażyńskiego - syna Macieja Płażyńskiego, prezydentów Gdańska, Gdyni i Sopotu oraz marszałka województwa pomorskiego.
Dla kogo Nagroda im. Macieja Płażyńskiego?
Nagrodą im. Macieja Płażyńskiego jest honorowana praca dziennikarzy i mediów służących Polonii. Nagroda jest przyznawana co roku za pracę dziennikarską w roku poprzednim, w czterech kategoriach:
- dziennikarz medium polonijnego
- dziennikarz krajowy publikujący na tematy polonijne
- dziennikarz zagraniczny publikujący na temat Polski, Polaków i Polonii
- redakcja medium polonijnego
Nagroda Płażyńskiego - kim są laureaci
Tegoroczna edycja Nagrody im. Macieja Płażyńskiego jest jedenastą. Laureatami zostali dziennikarze i redakcje z Izraela, Polski, Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii. Jury wybrało zwycięzców spośród 80 zgłoszeń.
Kategoria: dziennikarz medium polonijnego
Laureatem jest Waldemar Biniecki. Jury nagrodziło go za cykl dwujęzycznych publikacji w „Kuryerze Polskim”, dzięki którym polski punkt widzenia dociera do odbiorców nie tylko w Stanach Zjednoczonych, ale na całym świecie.
Kategoria: dziennikarz krajowy publikujący na tematy polonijne
Nagrodę przyznano Kamilowi Tureckiemu za cykl publikacji w portalu Onet.pl o dalszych losach Polek i Polaków zamieszkałych w USA, którzy byli świadkami lub uczestnikami tragicznych wydarzeń z 11.09.2001.
Kategoria: dziennikarz zagraniczny publikujący na temat Polski, Polaków i Polonii
Laureatką jest Kasia Madera z BBC World News. Jury doceniło regularne wprowadzanie na antenę jednej z najważniejszych światowych telewizji tematów związanych z Polską. Warto przy tym podkreślić, że Kasia Madera jest pierwszą laureatką nagrodzoną ponownie. Pierwszy raz stało się to w 2015 roku.
Kategoria: redakcja medium polonijnego
Uhonorowano kwartalnik „Kalejdoskop” - za wysoki poziom merytoryczny i przywracanie obecności języka polskiego w Izraelu.
Debata z udziałem laureatów Nagrody im. Płażyńskiego
W niedzielę, 29, maja, w Gdańskim Teatrze Szekspirowskim, odbyła się debata z udziałem laureatów jedenastej edycji Nagrody im. Macieja Płażyńskiego. Debatę poprowadziła Magdalena Rigamonti z Dziennika Gazety Prawnej.
Dużym wydarzeniem w życiu mediów polonijnych było reaktywowanie Kuryera Polskiego - gazety założonej w 1888 roku i działającej do 1962 roku. To tytuł ogromnie zasłużony dla polskiego życia w USA. Teraz pojawił się w internecie i już zdobywa nowych czytelników - stąd Nagroda Płażyńskiego.
ZOBACZ CAŁĄ DEBATĘ
Co mówił Waldemar Biniecki z Kuryera Polskiego?
- Reaktywując Kuryer Polski myśmy zdali sobie z tego sprawę, że ten polski punkt widzenia praktycznie w Stanach Zjednoczonych nie istnieje. Dlatego musi być jakieś medium, które będzie adresowało polską rację stanu - ponadpartyjną polską rację stanu - do 9 milionów Amerykanów polskiego pochodzenia, ale przede wszystkim do zwykłych Amerykanów, bo taka jest prawda, że większość komentarzy, większość opinii, które otrzymujemy, pochodzi od zwykłego, przeciętnego Amerykanina, który mówi: “Dlaczego my nic o tym nie wiemy?!”. I to jest jak gdyby credo działalności w tej chwili Kuryera Polskiego, że to jest wręcz obligatoryjne działanie, to się ciśnie po prostu, logicznie… Nie ma tego, więc trzeba to stworzyć. I myśmy to zrobili. Dziękujemy, że zostaliśmy zauważeni.
Nagroda Płażyńskiego za polski głos w BBC
Kasia Madera nagrodzona została za wprowadzanie wątków polskich do Telewizji BBC. - Mam to pochodzenie polskie, mam tę znajomość kultury, języka. Zrozumienie spraw politycznych, historycznych. Oczywiście, że trzymam oko na tym, co się dzieje w kraju. I jest mi łatwiej opowiedzieć, co się dzieje w tym kraju. mam taki doping, żeby powiedzieć, co się dzieje (...). Te głosy, które ja wprowadzam w BBC News, biorąc pod uwagę, że mamy krąg mniej więcej pół miliarda odbiorców na świecie, to zdaję sobie sprawę, że te głosy nie występowałyby w BBC News, gdybym to nie była ja.
Nagroda Płażyńskiego jedzie też do Izraela
Karolina Przewrocka-Aderet odebrała nagrodę w imieniu redakcji kwartalnika “Kalejdoskop”, który ukazuje się zaledwie od września ub. roku, a już został zauważony ze względu na wysoki poziom merytoryczny i przywracanie języka polskiego w Izraelu.
- Z naszej perspektywy, z perspektywy czasopisma polskiego w Izraelu, wizerunek to są te historie, które opowiadamy, to są ludzie o których opowiadamy, i na nich się skupiamy. Nie interesuje nas szeroki ogląd sytuacji, nie interesuje nas opisanie, bo nie jesteśmy też biuletynem informacyjnym na temat Polski. Skupiamy się na historiach, na ludziach, na [problemach i to jest najważniejsze.
Cykl artykułów przyniósł 1,5 miliona dolarów
Kamil Turecki z Onet.pl mówił m.in. o efektach cyklu artykułów, za które został nagrodzony. Zaczęło się od publikacji na temat funduszu dla osób poszkodowanych w związku ze skutkami zamachu na wieżowce World Trade Center - funkcjonowanie tego funduszu zostało przedłużone do 2090 roku przez prezydenta USA. Do Kamila Tureckiego zaczęli pisać Polacy, którzy stracili zdrowie lub w jakiś sposób ucierpieli, pracując przy usuwaniu gruzów WTC - około 100 osób.
- Dzięki tym artykułom, pośrednio, 15 z tych osób otrzymało łącznie kwotę 1 miliona 500 tysięcy dolarów - mówił nagrodzony dziennikarz.
Maciej Płażyński - patron Nagrody
Urodził się 10 lutego 1958 roku w Młynarach (obecnie województwo warmińsko-mazurskie). Ukończył Liceum Ogólnokształcące w Pasłęku, po jego ukończeniu wyjechał na Śląsk, gdzie przez rok pracował jako robotnik fizyczny m.in. przy budowie Huty Katowice. W 1977 roku rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Gdańskiego, związał się z Ruchem Młodej Polski. We wrześniu 1980 roku był współzałożycielem Niezależnego Zrzeszenia Studentów - pierwszej w Polsce niezależnej organizacji studenckiej, jesienią 1981 roku kierował strajkiem okupacyjnym na Uniwersytecie Gdańskim, następnie był aktywnym działaczem opozycji solidarnościowej.
W 1983 r. współtworzył i został pierwszym prezesem Spółdzielni Pracy „Świetlik” (od 1987 - Spółdzielnia Pracy Usług Wysokościowych „Gdańsk”), którą kierował do 1990 roku. Firma ta stanowiła bastion gdańskiej opozycji, wspierała polityczną aktywność podziemnej Solidarności na Pomorzu i w innych regionach Polski.
W 1987 roku został wybrany prezesem konserwatywnego „Klubu Myśli Politycznej im. Lecha Bądkowskiego”, skupiającego środowiska gdańskich konserwatystów i liberałów. W 1989 roku był współzałożycielem stowarzyszenia gospodarczego „Kongres Liberałów”. W 1990 roku został członkiem konserwatywnego ugrupowania „Koalicja Republikańska”, przekształconego później w Partię Konserwatywną.
Od sierpnia 1990 do lipca 1996 był pierwszym niekomunistycznym wojewodą gdańskim (nominację otrzymał od Tadeusza Mazowieckiego). Odwołanie z funkcji wojewody gdańskiego (przez premiera Włodzimierza Cimoszewicza) w lipcu 1996 roku spowodowało szereg protestów przedstawicieli samorządów lokalnych, stoczniowców i innych grup zawodowych oraz mieszkańców Pomorza, kulminacją których był kilkutysięczny wiec pod gdańskim Dworem Artusa.
W wyborach parlamentarnych we wrześniu 1997 roku, kandydując z listy Akcji Wyborczej Solidarność jako przedstawiciel Gdańskich Komitetów Obywatelskich, uzyskał najlepszy wynik wyborczy w Polsce (125 tys. głosów). Został wybrany - bez głosu sprzeciwu - Marszałkiem Sejmu III kadencji. Powierzone stanowisko sprawował do końca kadencji.
19 stycznia 2001 roku wraz z Andrzejem Olechowskim i Donaldem Tuskiem powołał Platformę Obywatelską, został przewodniczącym partii i Klubu Parlamentarnego PO. W czerwcu 2003 roku zrezygnował z przewodniczenia Klubowi PO i partii, opuścił Platformę Obywatelską i do końca kadencji pozostał posłem niezależnym.
W wyborach parlamentarnych 23 września 2005 roku Maciej Płażyński wystartował jako niezależny kandydat na senatora, po raz kolejny udowadniając, że ma wielkie osobiste poparcie wyborców i nie potrzebuje wsparcia szyldem partyjnym. Zdobył ponad 150 tysięcy głosów, co było najlepszym wynikiem w okręgu gdańskim i jednym z najlepszych w całym kraju. Na pierwszym posiedzeniu izby wyższej parlamentu został wybrany Wicemarszałkiem Senatu VI kadencji. W wyborach parlamentarnych 21 października 2007 roku startował z listy PiS jako poseł niezrzeszony.
Od 11 maja 2008 roku do tragicznej śmierci 10 kwietnia 2010 roku był prezesem Stowarzyszenia „Wspólnota Polska”.
Fundator Fundacji Pomorskiej założonej dla propagowania postaw aktywności i przedsiębiorczości, szczególnie wśród młodych ludzi z najuboższych rodzin.
Współfundator Fundacji „Nuta Nadziei”. Fundacja wspiera utalentowane muzycznie dzieci niepełnosprawne.
Członek-założyciel Stowarzyszenia Odbudowy Świętego Wojciecha, powstałego w celu organizowania pomocy mieszkańcom dzielnicy Gdańska – „Św. Wojciech, poszkodowanym w powodzi w 2001 r.”
Członek-założyciel Stowarzyszenia „Żuławy Gdańskie” z siedzibą w Trutnowach w gminie Cedry Wielkie. Stowarzyszenie powołane jest dla ochrony dziedzictwa kulturowego i środowiska przyrodniczego Żuław.
Członek Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego.
Był mężem Elżbiety - prawnika, sędziego Sądu Okręgowego w Gdańsku, ojcem trójki dzieci: Jakuba (rocznik 1984), Katarzyny (1986) i Kacpra (1989).
