Kim jest Bert Theis?
Bert Theis (1952 - 2016) był artystą i aktywistą. Pochodził z Luksemburga, ale przez wiele lat był związany z Isolą, robotniczą dzielnicą Mediolanu, gdzie angażował się w liczne akcje artystyczne przekształcające przestrzeń publiczną i społeczną.
W sztuce sprzeciwiał się tak zwanemu „społeczeństwu spektaklu” i kulturze konsumpcjonizmu. Porzucił więc praktykę malarską na rzecz budowania platform, pawilonów i innych instalacji, które miały prowokować do refleksji i rozmowy.
- Od połowy lat 90. tworzył „platformy” i „pawilony”, które – dosłownie i w przenośni – eksponowały i wynosiły na wyższy poziom korzystających z nich ludzi - wyjaśnia Enrico Lunghi, kurator gdańskiej wystawy. - Na przykład na Biennale w Wenecji w 1995 roku przygotował Potemkin Lock - całkowicie biały pawilon, który zachęcał widzów do zrobienia sobie przerwy na relaks i kontemplację. W 1997 roku dla Skulptur Projekte w Münster stworzył Platformę filozoficzną, miejsce dyskusji i wymiany poglądów, które okazało się niezmiernie popularne wśród odwiedzających.
Potemkin Lock na Biennale w Wenecji w 1995 roku, Spirala Warburga. Un monument aux vivants w Strasburgu (odsłonięta w 2002 roku) czy instalacja 2551913, stworzona w 2013 roku dla paryskiego Parc de la Butte-du-Chapeau-Rouge - należą do jego najsłynniejszych prac.
Jak rozumieć twórczość artysty?
- Twórczość Berta Theisa można postrzegać jako nieustanną próbę tworzenia sytuacji, które pozwalają widzowi poczuć swoją obecność i miejsce w otaczającym świecie, jednocześnie zachęcając do refleksji - tłumaczy Enrico Lunghi. - Prace Theisa, chętnie określane przez niego mianem „filozoficznych”, zawsze odnoszą się do kontekstu, w którym powstają, i są wiernym odbiciem politycznego, społecznego i artystycznego zaangażowania twórcy. Ich wysmakowana estetyka skłania zarówno do dialogu, jak i introspekcji. Dla Theisa sztuka była narzędziem emancypacji, humor – intelektualną bronią, a artysta – odpowiedzialną i krytyczną istotą społeczną.
Od czasu śmierci artysty w 2016 roku, mediolańscy artyści, intelektualiści i robotnicy kontynuują te idee w stworzonym przez niego ogrodzie społecznym Isola Pepe Verde i samozarządzającej się fabryce “RiMaflow”.
W 2019 roku powstało Archiwum Berta Theisa, które podtrzymuje pamięć o artyście i jego duchowym dorobku przez wystawy, wykłady i inne projekty.
Co zobaczymy na wystawie?
Na wystawie pt. „O przestrzeni publicznej i innych utopiach: prace Berta Theisa z lat 1993-2016” w CSW Łaźnia 2, zobaczymy prace wideo, kolaże, modele i dokumentacje akcji publicznych artysty, w szczególności związane z Isola Art Center i Isola Utopia – założonym przez Theisa w 2001 roku miejskim kolektywem artystów, architektów, filozofów i mieszkańców.
- Wystawa Berta Theisa w Centrum Sztuki Współczesnej ŁAŹNIA w Gdańsku skupi się na pracach artysty w przestrzeni publicznej oraz ich relacji z kontekstem zewnętrznym i otaczającą architekturą - precyzuje kurator. - Oprócz tego przedstawione zostaną polityczne i społeczne aspekty twórczości Theisa na przykładzie jego prac wideo, kolaży, modeli i akcji publicznych, w szczególności związanych z Isola Art Center i Isola Utopia.
Kiedy odbędzie się wernisaż?
Wernisaż wystawy “O przestrzeni publicznej i innych utopiach: prace Berta Theisa z lat 1993-2016” odbędzie się 1 lipca 2022 o godz. 18.00 w CSW Łaźnia 2 w Gdańsku Nowym Porcie (ul. Strajku Dokerów 5). O godzinie 18.30 Enrico Lunghi – kurator wystawy, oprowadzi po niej.
Wystawę będzie można oglądać do 28 sierpnia 2022 r.
Kim jest Enrico Lunghi, kurator wystawy w CSW Łaźnia 2?
Enrico Lunghi (ur. 1962 Luksemburg) studiował historię sztuki i historię na Uniwersytecie Humanistycznym w Strasburgu. W latach 1991–1995 był asystentem naukowym w Narodowym Muzeum Historii i Sztuki Luksemburga, a następnie w latach 1996–2008 dyrektorem artystycznym Casino Luxembourg – Forum Sztuki Współczesnej, które założył wraz z Jo Koxem. Od 2009 do 2016 roku był dyrektorem generalnym Mudam (Muzeum Sztuki Współczesnej Luksemburga). Był m.in. kuratorem z ramienia Luksemburga na Biennale w Wenecji w 1995 roku.
Od 2017 roku jest kierownikiem badań w Ministerstwie Edukacji (SCRIPT) oraz na Uniwersytecie Wielkiego Księstwa Luksemburga (IRMA).
