Marcin Wicha projektował okładki książek, czasopism, plakaty, znaki graficzne. Pisał felietony dla Pisma, Polityki, Tygodnika Powszechnego, publikował w Autoportrecie, Literaturze na Świecie, ale przede wszystkim pozostawił nam swoje książki - dla dzieci i dorosłych.
Zadebiutował w 2011 roku książeczką dla dzieci pt. „Klara: proszę tego nie czytać”. Siedem lat później jego najbardziej znany esej “Rzeczy, których nie wyrzuciłem”, który napisał po śmierci matki, otrzymał Paszport Polityki, Nagrodę Literacką im. W. Gombrowicza, Nagrodę Literacką „Nike”. I to podwójną, bo również Nike Czytelników.
Więcej o zmarłym Marcinie Wicha
Marcin Wicha kilka lutowych dni 2021 roku spędził w Gdańsku na zaproszenie Miasta i obchodzącej swoje 425 lecie Biblioteki Gdańskiej PAN. Rozmawiał z kustoszkami, oglądał zbiory, pracował nad tekstem otwierającym do albumu wydawnictwa słowo/obraz terytoria pt. „Fracht. Dziesięć najcenniejszych obiektów w zbiorach Biblioteki Gdańskiej”.
Premiera albumu "Fracht". Co zobaczył Marcin Wicha w zbiorach PAN Biblioteki Gdańskiej?
