Dla kogo Medale Wdzięczności
Medale Wdzięczności przyznawane są od 2010 roku osobom, które przyczyniły się do przemian demokratycznych w Polsce. Wśród laureatów są wybitni intelektualiści, dysydenci z bloku wschodniego, politycy, dziennikarze, artyści, ale również setki tych, którzy na wieść o wprowadzeniu w Polsce stanu wojennego spontanicznie zaczęli organizować komitety poparcia, zbiórki żywności, pomoc sprzętową i finansową dla podziemia, angażując często całe lokalne społeczności. Medalem honorowani są również Ci, którzy w duchu ideałów Solidarności stają w obronie uniwersalnych praw człowieka, angażują się na rzecz promocji idei solidarności jako podstawy europejskiego porządku, działają na rzecz porozumienia między narodami, a ład społeczny i moralny budują na dialogu.
Medale Wdzięczności wręczone 31 sierpnia 2022 roku - pięcioro wyróżnionych
Medale Wdzięczności dla kolejnych czterech osób
Do tej pory Medalem Wdzięczności uhonorowane zostały 722 osoby (w tym 65 pośmiertnie).
W sobotę, 10 grudnia, wyróżnione zostaną kolejne cztery osoby, w tym dwie pośmiertnie. Uroczystość odbędzie się na wystawie stałej (sala G, 1 piętro) Europejskiego Centrum Solidarności. Wstęp wolny. Na widowni liczba miejsc ograniczona, decyduje kolejność przybycia.
Transmisja z uroczystości w sobotę, 10 grudnia, m.in. na www.gdansk.pl. Początek o godz. 16.00.
Laureaci Medalu Wdzięczności - grudzień 2022
Andrej Chadanowicz - Białoruś
Białoruski poeta, tłumacz i literaturoznawca, zaangażowany w obronę praw człowieka i walkę o niepodległość Białorusi. Były prezes Białoruskiego PEN Clubu. Członek Związku Białoruskich Pisarzy. Z powodu działalności opozycyjnej był zmuszony do opuszczenia swojej ojczyzny.
Autor wielu tomików poezji. Jego utwory przetłumaczono na ponad dziesięć języków. Sam przekładał na język białoruski twórczość polskich pisarzy i poetów m.in. Wisławy Szymborskiej, Adama Mickiewicza, Cypriana Kamila Norwida i Czesława Miłosza.
Wykładał historię literatury francuskiej na Uniwersytecie w Mińsku. Przed delegalizacją był nauczycielem w jedynym liceum z białoruskim językiem wykładowym.
Otwarcie występuje przeciwko prześladowaniom i represjom politycznym ze strony reżimu Łukaszenki. „Mury” Jacka Kaczmarskiego w tłumaczeniu Chadanowicza były jedną z głównych pieśni białoruskich protestów w 2020 roku.
Odznaczony srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis za promocję kultury polskiej za granicą (2015).
Borys Łewyćkyj (1915-1984) - Ukraina (nagroda pośmiertna)
Ukraiński publicysta i aktywista polityczny, wybitny sowietolog. Działał na rzecz niepodległości Ukrainy, sprzeciwiając się Stepanowi Banderze i proniemieckiej polityce ukraińskiej podczas II wojny światowej. Od 1945 roku mieszkał w Republice Federalnej Niemiec. Doradca Socjaldemokratycznej Partii Niemiec do spraw ZSRR oraz ekspert Fundacji F. Eberta, działającej na rzecz podstawowych wartości demokracji socjalnej. Pisał w miesięcznikach „Osteuropa” i „Oesterreichische Hefte”.
Jeden z architektów zbliżenia polsko-ukraińskiego. Bliski współpracownik Jerzego Giedroycia i paryskiej „Kultury”, na łamach której ukazały się artykuły jego autorstwa, poświęcone m.in. relacjom polsko-ukraińskim w czasie II wojny światowej. Autor kilkudziesięciu książek o tematyce sowietologicznej oraz setek artykułów w prasie niemieckiej i światowej, publikowanych pod pseudonimem Paul Sikora.
Nagrodę odbierze Anna Bernhardt, prezeska stowarzyszenia Instytut Literacki Kultura.
Bohdan Osadczuk (1920-2011) - Ukraina (nagroda pośmiertna)
Ukraiński dziennikarz, publicysta, historyk, sowietolog i nauczyciel akademicki. Bliski współpracownik „Kultury” Jerzego Giedroycia. Jeden z głównych zwolenników zbliżenia polsko-ukraińskiego po II wojnie światowej, zawsze stawiający na dialog i zrozumienie w głęboko humanistycznym poczuciu odpowiedzialności za innych.
Profesor historii najnowszej Europy Wschodniej na Wolnym Uniwersytecie w Berlinie, wykładowca na Wolnym Ukraińskim Uniwersytecie w Monachium.
Popularyzował w zachodniej prasie twórczość polskiej i ukraińskiej emigracji. Pod pseudonimem Alexander Korab drukował w licznych, wpływowych gazetach ukraińskich, polskich i niemieckojęzycznych, m.in. „Die Neue Zurcher Zeitung” i „Der Tagesspiegel”. Teksty w paryskiej „Kulturze” publikował nieprzerwanie przez pół wieku aż do chwili zamknięcia pisma po śmierci Jerzego Giedroycia (2000). Był współwydawcą pisma ukraińskich intelektualistów na emigracji „Widnowa” (1984–1987).
Laureat wielu nagród, m.in. Nagrody Przyjaźni i Współpracy „Kultury” (1984), którą przekazał na rzecz opracowania specjalnego numeru „Kultury” w języku ukraińskim, a także Orderu Orła Białego, wręczonego przez prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego (2001).
Nagrodę odbierze Bogdan Stanisławski, mer Kołomyi, miasta rodzinnego Bohdana Osadczuka.
Josef Zissels - Ukraina
Ukraiński fizyk, dysydent, działacz na rzecz praw człowieka, lider społeczności żydowskiej w Ukrainie. Wiceprezes Światowego Kongresu Żydów.
Czynnie sprzeciwiał się represjom politycznym w ZSRR, zaangażowany był również w działalność podziemnych wydawnictw. Od 1978 roku członek Ukraińskiej Grupy Helsińskiej. W tym samym roku aresztowany i skazany na trzy lata więzienia.
Bierze aktywny udział w życiu społecznym i kulturalnym niepodległej Ukrainy, angażując się m.in. w rewolucję godności (2013–2014). Współtwórca wielu instytucji działających na rzecz obrony praw człowieka, m.in. pierwszej ukraińskiej organizacji żydowskiej Czerniowiecka Żydowska Fundacja Obywatelsko-Kulturalna (1988) czy Kongresu Wspólnot Narodowych Ukrainy (1989), skupiającego mniejszości narodowe i etniczne. W 2015 roku znalazł się na liście 10 osób uznanych przez Ukraińców za cieszące się największym autorytetem.
