Teatr dla dzieci i piosenka aktorska wracają do amfiteatru Orana. Pierwszy spektakl już za nami
Festiwal „Dźwięki Północy” odbywa się co dwa lata na początku lipca. W tym roku, po raz pierwszy po pandemicznej przerwie, powróciły do programu warsztaty śpiewu i tańca oraz potańcówki. Ideą, która niezmiennie przyświeca Festiwalowi jest ukazywanie tradycji muzycznej w żywej i nowoczesnej formie, więc do udziału w wydarzeniu organizatorzy z Nadbałtyckiego Centrum Kultury zapraszają zarówno artystów nurtu in crudo, jak i tych, którzy odczytują tradycję na nowo poprzez filtr innych gatunków, takich jak jazz czy muzyka improwizowana.
W tym roku, w dwóch siedzibach Nadbałtyckiego Centrum Kultury w Gdańsku: Centrum św. Jana i Ratuszu Staromiejskim zagrają m.in.: Dreamers Circus z Danii, Hazelius Hedin ze Szwecji, Frigg z Finlandii oraz polskie zespoły: Kapela ze Wsi Warszawa, Odpoczno, kaszubska Radykalna Orkiestra Pomorska, Chłopcy z Nowoszyszek z pogranicza polsko-litewsko-białoruskiego czy połączone siły szewedzkiego Fränder i polskiego Sutari.
Kto wystąpi na 36. Festiwalu „Dźwięki Północy”? Poznaj zespoły
Zespół powstał w 2014 r. z inicjatywy doświadczonych muzyków, którzy na co dzień zajmują się różnymi gatunkami: od polskiej muzyki tradycyjnej, poprzez alternatywną scenę rockową aż po muzykę improwizowaną. Wspólnym mianownikiem dla członków zespołu okazała się muzyka z regionu opoczyńskiego. Starając się zachować jak najbardziej surowe i oryginalne brzmienie, a zarazem docierając do własnych muzycznych korzeni, grupa łączy współczesną improwizację z żywiołowością wiejskiego grania.
Odpoczno jest laureatem III Nagrody Konkursu Muzyki Folkowej Polskiego Radia Nowa Tradycja 2015, a w 2018 roku, jako jedyny reprezentant Polski, wystąpił na międzynarodowym festiwalu world music – WOMEX.
- Marcin Lorenc – skrzypce
- Piotr Gwadera - dżaz
- Joanna Szczęsnowicz – śpiew, elektronika
- Marek Kądziela – gitara
Grupa istnieje od 1997 r. a na jej repertuar składają się awangardowe interpretacje muzyki tradycyjnej, szeroko pojętego terenu Mazowsza ukochanej krainy Chopina. Mimo wierności tradycyjnym technikom gry i śpiewu, pełne inwencji wykonania dawnych utworów brzmią zaskakująco awangardowo i są w pełni zrozumiałe dla współczesnego odbiorcy. Choć w instrumentarium kapeli słyszymy tradycyjne instrumenty - skrzypce, cymbały, barabany - muzycy nie boją się zestawiać ich choćby z DJ-ami. Ich siłą są koncerty. Występowali już w ponad 30 krajach na czterech kontynentach i wydali dziewięć albumów. Ostatni zatytułowany “Uwodzenie” jest z 2020 roku. Wokalistką zespołu jest Sylwia Świątkowska.
Kapela zdobyła wiele nagród polskich i zagranicznych:, m.in. Nagrodę Niemieckiej Krytyki Fonograficznej, Folkowy Fonogram Roku oraz pięciokrotnie Fryderyka.
To wspólny projekt dwóch z grona najbardziej znanych szwedzkich muzyków folkowych, którzy grają i śpiewają swoje utwory z pasją i wirtuozerską spójnością. Esbjörn Hazelius i Johan Hedin dorastali na południu Szwecji, gdzie dominuje tradycyjny taniec. Ich repertuar obejmuje różne gatunki muzyczne, począwszy od średniowiecznych ballad, poprzez szanty i ballady miłosne po instrumentalne melodie taneczne. Hazelius i Hedin przekazują też tradycję muzyczną w postaci swoich własnych kompozycji. Starannie aranżują utwory i stale poszukują nowych harmonii instrumentalnych.
Na najnowszym albumie „Jorland”, nominowanym do szwedzkiej nagrody Grammy 2019, słuchacz znajdzie nie tylko zbiór tradycyjnych melodii tanecznych, lecz również nowo stworzone pieśni.
- Esbjörn Hazelius - śpiew, cytara, skrzypce i gitara
- Johan Hedin – nyckelharpa* sopranowa i oktawowa, śpiew
*Nyckelharpa - szwedzki instrument ludowy, który ma klawisze jak lira korbowa i struny rezonansowe jak viola amore, a gra się a nim smyczkiem jak na skrzypcach. Na nyckelharpie gra się od stuleci, a jej najstarszym znanym wyobrażeniem jest kamienna rzeźba w kościele z około 1350 r. Aż do XX wieku nyckelharpa była wyposażona w struny burdonowe. Współczesna nyckelharpa ma około 40 klawiszy w trzech rzędach, cztery struny melodyczne i dwanaście strun rezonansowych.
Powołany w 2021 r., we współpracy z Festiwalem Radykalna Kultura Polska, to otwarty projekt muzycznych poszukiwań, opartych na lokalnych - pomorskich i kaszubskich tradycjach.
- Do udziału w tym niezwykłym combo zaprosiliśmy takie trójmiejskie znakomitości jak Emil Miszk, Jakub Klemensiewicz czy Emiter, a także artystów z innych części kraju, który pod wodzą skrzypka Macieja Filipczuka od dłuższego już czasu z powodzeniem badają i łączą repertuar oraz techniki wykonawcze wiejskiej muzyki tradycyjnej z praktykami kompozytorskimi i improwizacyjnymi awangardy, muzyki „poważnej”, jazzowej czy elektronicznej - mówią muzycy z Orkiestry.
Podczas koncertu usłyszymy oryginalne tematy i melodie z Pomorza w nowych opracowaniach oraz premierowe kompozycje, nawiązujące do pomorskiego dziedzictwa muzycznego technikami wykonawczymi, instrumentarium, a przede wszystkim nastrojem i atmosferą nadmorskiego pejzażu dźwiękowego.
- Emilia Bolibrzuch – skrzypce
- Łucja Siedlik – skrzypce
- Maria Stępień – skrzypce
- Maciej Filipczuk – skrzypce
- Marcin Lorenc – skrzypce
- Piotr Gwadera – dżaz
- Marcin Dymiter – elektronika
- Emil Miszk – trąbka
- Jakub Klemensiewicz – klarnet, saksofony
- Michał Bieżuński – tuba
Śpiewaczka i skrzypaczka. Uczennica skrzypka Jana Gacy z Przystałowic Małych (w latach 2000 -13). Prowadzi badania poświęcone gatunkom i stylom wykonawczym śpiewu tradycyjnego (przede wszystkim obrzędowego) w Polsce i Europie Środkowo-Wschodniej. Realizuje nagrania terenowe, zajmuje się działalnością warsztatową i koncertową na temat polskich pieśni tradycyjnych oraz muzyki instrumentalnej z Małopolski Północnej i Lubelszczyzny. Jest autorką
projektów edukacyjnych i artystycznych ,od 2017 r. prowadzi badania nad tożsamością kulturową i przemianami tradycji muzycznych w warunkach trudnych realiów historycznych (powojenne migracje i przesiedlenia ludności).
Miłośniczka dawnego wiejskiego śpiewu weselnego, którego uczy się od wiejskich śpiewaczek w Polsce, na Ukrainie i Białorusi od 1999 r.; członkini takich zespołów i projektów muzycznych jak: Tęgie Chłopy, Z Lasu, Warszawa Wschodnia, Orkiestra Jarmarku Jagiellońskiego, Boygn Trio, Bujne Ziele, PoMore TanzOrkiestra.
FRÄNDER & SUTARI
„Across The Baltic Sea” to efekt muzycznej współpracy tria Sutari ze szwedzką grupą Fränder. Rodzinny zespół z Uppsali, grający nordycką muzykę akustyczną, oraz Sutari połączyli siły tworząc muzykę o pięknych harmoniach w śpiewie, bogatą instrumentalnie, magnetyczną.
Muzycy poznali się przy okazji międzynarodowych tras koncertowych, a ich przyjaźń zapoczątkowała współpracę nad wspólnym repertuarem łączącym tradycje obu krajów. Artyści mają w planach nagranie pełnego albumu muzycznego oraz wspólne koncerty w Szwecji oraz w Polsce.
- Basia Songin – śpiew, Wilcze Basy, Sowa, bębny ramowe, perkusjonalia
- Kasia Kapela – śpiew, skrzypce, kankles, bębny ramowe, perkusjonalia
- Säde Tatar – flet, śpiew
- Gabbi Dluzewski – mandola, śpiew
- Daniel Dluzewski – bass, śpiew
- Alva Granstorm – skrzypce, śpiew
Zespół założony przez pasjonatów tradycyjnej muzyki z pogranicza polsko-litewsko-białoruskiego. Na repertuar grupy składają się melodie taneczne : polki, walce, oberki, fokstroty, krakowiaki – szerzej rozpowszechnione w całej Polsce, ale również bardziej egzotyczne tańce charakterystyczne dla wielokulturowego tygla dawnej Rzeczpospolitej, takie jak kochaneczka, wasadula, kozak. Melodie pochodzą głównie od nieżyjących już skrzypków suwalskich Franciszka Racisa i Mieczysława Pachutko.
- Urszula Murawko - cymbały
- Adrian Żukowski – harmonia 3-rzędowa
- Piotr Fiedorowicz – skrzypce, dudy
- Paweł Luto – baraban i bęben obręczowy
muzykolog i etnolog, docent na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Wileńskiego oraz Litewskiej Akademii Muzyki i Teatru. Prowadził liczne badania na pograniczach polsko-litewsko-białoruskich, w rumuńskiej Bukowinie, w Łatgalii (polskich Inflantach) na Łotwie, wśród Polaków na Węgrzech. Tak jak wielu etnomuzykologów jego pokolenia nie ogranicza się tylko do badania muzyki ludowej, ale również ją wykonuje - śpiewa w dwóch zespołach: litewskim „Visi” oraz polskim „Łałymka”, którego jest kierownikiem.
Frigg to prawdziwa instytucja na fińskiej scenie folkowej i jej ambasador na całym świecie. W tym roku obchodzą jubileusz 20-lecia istnienia grupy. To też hipnotyczne połączenie wyjątkowego dźwięku skrzypiec, instrumentów smyczkowych i kontrabasu. Muzycy przechodzą od tradycyjnego fińskiego tańca, poprzez styl bluegrass i rytmy bałkańskie aż po dynamikę muzyki klasycznej.
Na zaproszenie BBC zagrali na festiwalu WOMAD, odwiedzili festiwal Rainforest World Music Festival w lasach deszczowych Borneo, koncertowali w Japonii i Australii. Radosna skandynawska muzyka ludowa połączona ze stylem bluegrass została entuzjastycznie przyjęta też w Ameryce Północnej.
Współpracują z orkiestrami symfonicznymi, chórami i orkiestrami dętymi.
- Petri Prauda - mandolina, cytara, dudy
- Alina Järvelä - skrzypce
- Esko Järvelä - skrzypce, fortepian
- Tommi Asplund - skrzypce
- Tero Hyväluoma - skrzypce
- Juho Kivivuori - kontrabas
- Topi Korhonen - gitara
zespół stworzony przez wirtuozów skrzypiec i znawców tradycji muzycznych Norwegii, Szwecji i Szetlandów. Tym co od 2009 r. napędza Kevina Hendersona, Olava Luksengård Mjelvę i Andersa Halla jest pasja, kryjąca się za ich determinacją w poszukiwaniu idealnych melodii i perfekcyjnego sposobu zagrania określonej frazy (Henderson znalazł kiedyś na swoim telefonie nagrania 40 różnych interpretacji tego samego motywu wykonanych podczas prób!).
NFB mają na swoim koncie szereg osiągnięć, w tym nagrodę Norwegian Folk Award i wyróżnienie magazynu Songlines w kategorii Top of the World, setki koncertów oraz trzy albumy. Ostatni, „Bonfrost”, ukazał się pod koniec 2020 r.
- Kevin Henderson - skrzypce
- Olav Luksengård Mjelva – skrzypce, skrzypce hardanger
- Anders Hall – skrzypce, altówka
Trio o duńsko-szwedzkich korzeniach należy do czołówki skandynawskich zespołów folkowych. Od 2009 roku serwują tysiącom fanów z Europy, Japonii, Australii i Stanów Zjednoczonych innowacyjną mieszankę współczesnego i tradycyjnego folku. Inspiracje grupy są bardzo różnorodne. Wywodząc się z nurtu muzyki tradycyjnej i zachowując dla niej głęboki szacunek, zespół rozwinął własny styl, który nie daje się zaszufladkować czy ograniczyć – pełen innowacji, wyzwań, pomysłów zaczerpniętych z innych gatunków i nieustannie ewoluujący.
Na ostatnim, czwartym albumie “Blue White Gold” muzycy przekraczają granice gatunków - muzyki ludowej, klasycznej, jazzowej i współczesnej. Płyta zdobyła prestiżową duńską nagrodę Carl Prize 2021 dla kompozytora roku (w kategorii muzyki folkowej).
- Nikolaj Busk - fortepian i akordeon
- Ale Carr – cytara
- Rune Tonsgaard Sørensen - skrzypce
„Dźwięki Północy” - jaki to festiwal?
Podstawą programu festiwalu są koncerty, którym towarzyszą warsztaty tańca, śpiewu, instrumentalne i rękodzieła, projekcje filmów, spotkania, prezentacje teatralne i kulinarne oraz potańcówki z muzyką graną na żywo.
Dzięki Festiwalowi „Dźwięki Północy” NCK od ponad 30 lat popularyzuje muzykę współczesną, inspirowaną tradycyjną kulturą Polski oraz krajów nadbałtyckich.
Dotychczas na Festiwalu gościli m.in.: Kapela ze Wsi Warszawa, Kimmo Pohjonen, Vołosi, Adam Strug, Maria Kalaniemi, Vassvik, Nordic, Harald Haugaard, Kapela Maliszów, Maarja Nuut, Kroke czy Valkyrien Allstars.
- Więcej na: www.dzwiekipolnocy.pl
- Bilety i karnety na Festiwal dostępne online na platformie www.interticket.pl
Zobacz program 36. Festiwalu „Dźwięki Północy”
Koncerty odbywają się w Centrum św. Jana, ul. Świętojańska 50, Gdańsk
6-9 lipca
- warsztaty tańca i śpiewu
Środa, 6 lipca
- godz. 19.00 – 21.00 Potańcówka
Czwartek, 7 lipca
- godz. 19.00 - Dreamers Circus (DK)
- godz. 20.30 - Kapela ze Wsi Warszawa (POL)
Piątek, 8 lipca
- godz. 19.00 - Nordic Fiddlers Bloc (SWE/NOR/SHET)
- godz. 20.30 - Odpoczno (POL)
- godz. 22.00 - Frigg (FIN)
Sobota, 9 lipca
- godz. 19.00 - Across the Baltic Sea „Fränder & Sutari” (POL/SWE)
- godz. 20.30-23.00 - Noc Tańca
Niedziela, 10 lipca
- godz. 19.00 - Hazelius Hedin (SWE)
- godz. 20.30 - Radykalna Orkiestra Pomorska (POL)
Projekt dofinansowany ze środków Miasta Gdańska.
