Urodził się 16 sierpnia 1931 r. w Starogardzie Gdańskim, tam też zmarł w wieku 66 lat.
Miał wykształcenie podstawowe, z zawodu był krawcem.
Początkowo jako junior grał w drużynie piłkarskiej SKS Starogard Gdański. Lekkoatletykę zaczął uprawiać za namową trenera Kazimierza Domańskiego.
W 1951 r. przeszedł do Spójni Gdańsk.
Powołany do służby wojskowej, w 1952 r. w Szczecinku na zawodach sportowych dywizji, w której służył, zwyciężył w skoku w dal, osiągając doskonały na owe czasy rezultat 620 cm.
Przeniesiony do OWKS Zawisza Bydgoszcz, w lipcu 1953 został mistrzem w skoku w dal (655 cm) Pomorskiego (Bydgoskiego) Okręgu Wojskowego, w sierpniu mistrzem Wojska Polskiego (693 cm).
W latach 1954–1956 ponownie występował w barwach Spójni (wówczas pod nazwą Sparty) Gdańsk. W latach 1957–1959 zawodnik Lekkoatletycznego Klubu Sportowego Sopot (sekcja przeniesiona z gdańskiej Spójni), 1960–1962 ponownie Spójni Gdańsk, 1963–1965 Startu Starogard.
Kazimierz Kropidłowski był dwukrotnym uczestnikiem igrzysk olimpijskich: w Melbourne w 1956 i w Rzymie w 1960 r.
W Melbourne zajął szóste miejsce z wynikiem 730 cm (zwycięzca – 783 cm). W Rzymie w eliminacjach (minimum 740 cm) skoczył na odległość 733 cm i odpadł z konkursu.
W 1958 r. na Mistrzostwach Europy w Sztokholmie zdobył srebrny medal osiągając wynik 767 cm.
Trzykrotny mistrz Polski w hali w 1954, 1956 i 1959 r.
Mistrz Polski na otwartym stadionie w 1957 i 1959 r., srebrny medalista w 1955, 1958 i 1961 r., brązowy medalista w 1954 i 1956 r.
W październiku 1955 r. Kazimierz Kropidłowski został międzynarodowym wicemistrzem Rumunii.
Był też kilkukrotnym mistrzem Wybrzeża w hali oraz na otwartym stadionie.
Trzy razy był rekordzistą Polski.
Zwycięzca wielu mitingów m.in. w Erfurcie (1951), Memoriału im. Janusza Kusocińskiego (1960), w części wschodniej Berlina (1955), Jenie (1955), w norweskim Gjøvik (1956), Kolonii (1957), Wilnie (1958), Algierze (1959).
W latach 1954–1961 Kazimierz Kropidłowski wystąpił 23 razy w reprezentacji Polski (osiem zwycięstw indywidualnych).
Występował też w reprezentacji Gdańska, m.in. 28 września 1958 r. Kowno–Gdańsk (200:134, wygrał z wynikiem 737 cm), 31 maja 1959 r. Bydgoszcz–Gdańsk–Koszalin (236,5:233:122,5; wygrał z wynikiem 722 cm).
W zawodach rozgrywanych na Wybrzeżu startował także w innych konkurencjach: w biegu na 40, 100 m i w biegu 200 m przez płotki, w których zdobywał medale.
W 1956 r. podczas trójmeczu w Sopocie: Sparta (Spójnia) Gdańsk – Sparta Łódź – Lechia Gdańsk wygrał skok w dal (723 cm) i bieg na 100 m (10,9).
Po zakończeniu kariery wyczynowej prowadził w Starogardzie Gdańskim zakład krawiecki. Nadal występował w barwach Startu Starogard, m.in. w 1963 r. na międzynarodowym mitingu w Gdańsku wygrał skok w dal (721 cm).
W plebiscycie „Dziennika Bałtyckiego” zajął trzecie miejsce w konkursie na najlepszego sportowca Wybrzeża za rok 1956, a drugie za rok 1958.
Był żonaty.
Pośmiertnie, w 2018 r., został odznaczony medalem „Za zasługi dla gdańskiego sportu”.
Na mocy uchwały Rady Miasta Starogard Gdański z 8 czerwca 2016 r. imię Kazimierza Kropidłowskiego nosi stadion Włókniarza Starogard przy ul. Harcerskiej.
źródło: Gedanopedia, internetowa encyklopedia Gdańska
