Umożliwi to otwarta 5 października 2016 roku pracownia digitalizacji zbiorów, czwarta pracownia dokumentacji cyfrowej zbiorów wśród gdańskich muzeów, a druga wyposażona w średnioobrazkowy aparat cyfrowy. Stworzenie pracowni było możliwe dzięki dotacji celowej przekazanej przez miasto Gdańsk i środkom własnym muzeum.
Dotacja z miasta umożliwiła zakup nowoczesnej infrastruktury IT, m.in. średnioobrazkowego aparatu cyfrowego z zestawem obiektywów stałoogniskowych, komputerowych stacji graficznych i systemu oświetlenia studyjnego. Ruszają już prace fotograficzne. Każdy z obiektów, którego zdjęcie trafi na stronę, zostanie wydobyty z magazynu muzealnego, konserwator udokumentuje jego autentyczność, do każdego zdjęcia powstanie dokumentacja.
- Będą to zdjęcia obiektów dwóch kolekcji: zbiory Muzeum Bursztynu i fotografii historycznej. Zdjęcia będą wysokiej jakości, przy każdym znajdzie się opis zabytków, data powstania, informacja co przedstawiają - mówi Marcin Kłos, kierownik Działu Digitalizacji Muzeum Historii Miasta Gdańska. - Zdjęcia będzie można wykorzystywać nieodpłatnie w celach niekomercyjnych. W wypadku użytkowania komercyjnego konieczny będzie zakup licencji. Najwięcej na digitalizacji skorzysta zwykły użytkownik, który szybko i bez problemu dotrze do dziedzictwa Gdańska, którym opiekuje się jedno z największych w Polsce muzeów miejskich.
Dzięki zakupionemu sprzętowi w najbliższych latach powstaną zdjęcia prawie 24 tys. obiektów, które trafią na przygotowywany obecnie portal www.dziedzictwo.pomorze.pl. Zanim to nastąpi, muzeum musi zdobyć środki na budowę i uruchomienie dedykowanego portalu, prezentującego zbiory w jakości dorównującej aktualnym trendom w europejskim muzealnictwie.
Dla kogo powstaje wirtualne muzeum?
- Przede wszystkim dla tych, którzy chcą zobaczyć pełne zbiory muzeum - dodaje Marcin Kłos. - Bo w muzeach w realu widzimy zwykle 30 procent wszystkich zbiorów. Strona jest też dla tych osób, które dostęp do muzeum mają utrudniony, czyli niepełnosprawnych, na wózkach. Na stronie będzie można każdy obiekt na spokojnie pooglądać, przypatrzeć się szczegółom, na co często nie ma czasu w muzeum.
