Zbigniew Jankowski urodził się 26 grudnia 1931 roku w Bydgoszczy, a swoje życie związał najpierw z Kołobrzegiem, później z Sopotem, gdzie osiadł już na stałe. Nieprzypadkowo wybrał właśnie te dwa miasta – kochał morze.
Zanim jednak zamieszkał w kurorcie, miejsce jego pobytu zmieniało się wielokrotnie. Jeszcze podczas wojny wraz z rodzicami został wyrzucony przez Niemców z mieszkania, i tak rozpoczęło się jego życie na walizkach. Tuż po II wojnie światowej rodzina przeniosła się do Sypniewa pod Złotowem, gdzie Zbigniew Jankowski ukończył szkołę podstawową, ale dalszą naukę kontynuował już w innych miejscach Polski. Były Piła, Rogoźno, Katowice, Rybnik potem Kołobrzeg i Wrocław.
Od 1975 roku rozpoczął się jego „okres sopocki” - tu zamieszkał i aktywnie działał twórczo. W latach 80. był m.in. animatorem Akademickiego Kręgu Literackiego powstałego przy bazylice św. Mikołaja w Gdańsku, przekształconego po wprowadzeniu stanu wojennego w Krąg Literacki „Wiązania”. W czerwcu 1993 roku m.in. z jego inicjatywy powstał Sopocki Klub Pisarzy i Przyjaciół Książki „Brodwino”. W latach 1993–2001 razem z żoną prowadził i współredagował na łamach sopockiego czasopisma „Topos” prezentacje poetyckie pt. „Goście Teresy Ferenc i Zbigniewa Jankowskiego”. Od 1992 do 1996 roku współorganizował w Gdańsku „Święto Biblii”.
Za swoją wieloletnią działalność literacką był wielokrotnie nagradzany. Został laureatem honorowej nagrody „Gdańska Książka Roku 1978” (za tom „Żywioł wszelki”), nagrody dwudziestolecia Czerwonej Róży (Koga Gdańska), nagród poetyckich.
Więcej o życiu i twórczości Zbigniewa Jankowskiego
