Dziennikarz, redaktor i publicysta, który należał do pokolenia dziennikarzy czasu przełomu – ludzi, dla których słowo było narzędziem walki o prawdę i wolność. Z wykształcenia inżynier, absolwent Wydziału Elektroniki Politechniki Gdańskiej, w młodości pracował w przemyśle i na uczelni, lecz ostatecznie poświęcił się dziennikarstwu. Od lat 60. publikował w prasie studenckiej, a później w tygodnikach „Morski” i „Czas”. Od 1976 roku był członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, angażując się w życie środowiska twórczego.
W latach 80. aktywnie działał w „Solidarności”, przewodniczył komisji zakładowej w Gdańskim Wydawnictwie Prasowym i współorganizował akcję „Dni bez prasy reżimowej”. Po wprowadzeniu stanu wojennego został pozbawiony prawa wykonywania zawodu, ale nie porzucił dziennikarstwa – współtworzył i redagował prasę podziemną, m.in. „Przekaz”, „Solidarność. Pismo Regionu Gdańskiego” i „Gazetę Politechniczną”. Po 1989 roku współtworzył „Tygodnik Gdański”, a w latach 1991–1996 kierował redakcją „Dziennika Bałtyckiego”, wprowadzając ją w realia wolnych mediów.
Był autorem i wydawcą licznych książek o najnowszej historii Pomorza i „Solidarności”, m.in. „My, podziemni”, „Borusewicz. Jak runął mur”, „Portowców gdańskich drogi do wolności” czy „Stan wojenny. Wspomnienia i oceny”. Za swoją działalność został odznaczony m.in. Krzyżem Wolności i Solidarności oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Zapamiętany jako człowiek skromny, spokojny i życzliwy, był autorytetem dla całego środowiska dziennikarskiego Trójmiasta.
Czytaj także: Nie żyje Jan Jakubowski, dziennikarz czasów przełomu
