Kolejne arcydzieło Szekspira w interpretacji choreograficznej Izadory Weiss. Tym razem również odrzuciła uznaną wersję muzyki Mendelssohna-Bartholdy'ego i szukała kompozytora, który, według niej, jest najbliższy królewsko – ludycznej zwariowanej komedii o tajemnicach miłości, seksu i świata snów. Jej wybór padł na Gorana Bregovicia i jego zmysłową, genialną interpretację starych motywów ludowych, tak popularną szczególnie w Polsce