|
|
|
Koszalin – Gdańsk – Szczecin
Festiwal Kultury Ukraińskiej, którego organizatorem jest Związek Ukraińców w Polsce, ma wieloletnią tradycję imprez towarzyszących - koncertów, seminariów, debat oraz „okrągłych stołów” poświęconych ważnym tematom i problemom życia kulturalnego, politycznego i społecznego.
W tym roku Ukraina będzie obchodzić dwudziestą rocznicę niezależności. W 1991 r. Polska była pierwszym państwem, które uznało jej niepodległość. Celem proponowanych imprez jest m.in. przybliżenie polskiej i ukraińskiej publiczności różnych aspektów związanych z tą rocznicą .
Ze względu na jubileuszową 20. edycję Festiwalu postanowiliśmy poszerzyć jego formułę i przeprowadzić go w różnych miastach Polski. Główne wydarzenia festiwalowe odbędą się w Koszalinie, w tym 3 koncerty w koszalińskim Amfiteatrze. Imprezy towarzyszące organizujemy w Gdańsku i Szczecinie.
wtorek, 7 czerwca, godz. 18.30
Świetlica Krytyki Politycznej w Gdańsku, ul. Nowe Ogrody 35
- Prezentacja filmu "Takich pieśni sobie szukam" powstałego w ramach projektu Ukraina Archaiczna, spotkanie z autorką filmu Jagną Knittel - inicjatorką i uczestniczką ekspedycji etnograficzno-muzycznych na ukraińskie Polesie, koncert zespołu pieśni ukraińskiej „Kadarka” z Gdańska. Wstęp wolny
Środa, 8 czerwca, godz. 18.30
Świetlica Krytyki Politycznej w Gdańsku, ul. Nowe Ogrody 35
- Otwarcie wystawy fotograficznej „Ukraińska rewolucja 1987–1991” i prezentacja filmu dokumentalnego o wydarzeniach lat 1990–1991 na Ukrainie „16 dni. Rewolucja na granicie” (reżyser Lidia Czajka).
- Debata „1991-2011: Dwadzieścia lat niezależności Ukrainy. Perspektywy na przyszłość” - uczestnicy: Andrij Portnow (historyk ukraiński, Uniwersytet Dniepropietrowski), Taras Wozniak (publicysta ukraiński, redaktor lwowskiego dziennika „Ji”), Mirosław Czech (publicysta, „Gazeta Wyborcza”), moderator: Michał Sutowski (publicysta, „Krytyka Polityczna”). Wstęp wolny
Czwartek, 9 czerwca, godz. 18.30
Nadbałtyckie Centrum Kultury - Ratusz Staromiejski w Gdańsku, ul. Korzenna 33/35
- Koncert kameralny - Lwowskie Trio Fortepianowe: Marta Semczyszyn - skrzypce, Sołomija Kanczałaba – wiolonczela, Natalia Rewakowicz – fortepian. W programie utwory M. Skoryka, W. Barwińskiego, A. Dworzaka. Wstęp wolny
Sobota, 11 czerwca, godz. 18.30
Greckokatolicka Konkatedra pw. św. Bartłomieja i Opieki Najświętszej Bogurodzicy
w Gdańsku, Zaułek św. Bartłomieja 1
- Koncert Muzyki Cerkiewnej z udziałem chórów SYNTAGMA (dyrygent Roman I. Drozd) oraz NAMYSTO (dyrygent Olga Popowicz). Bilety: 15 zł, 10 zł
Ukraina Archaiczna, „Takich pieśni sobie szukam”, Jagna Knittel.
Projekt pt.: „Ukraina Archaiczna i Współczesna - Pieśni i Ludzie, Wymiana doświadczeń w dziedzinie promocji kultury tradycyjnej” został zrealizowany w 2008 roku przez Stowarzyszenie Panorama Kultur we współpracy ze Stowarzyszeniem Swicza z Równego w ramach programu Polsko Amerykańskiej Fundacji Wolności ”RITA - przemiany w regionie”. Koordynatorem projektu była Jagna Knittel.
Muzyka tradycyjna jest dziś w swym naturalnym, wiejskim środowisku zdegradowana, odrzucona. Stopniowo wymiera wraz z ostatnim pokoleniem jej wykonawców - jesteśmy ostatnimi, którzy jeszcze mogą ją spotkać w żywej postaci, mieć wpływ na jej rewaloryzację i zachowanie. Tymczasem, oprócz ogromnych walorów artystycznych i poznawczych, jako własne dziedzictwo kulturowe może stanowić dla społeczności lokalnych ważne odniesienie w procesie odbudowywania swej tożsamości, poczucia godności. Wraz z partnerami ukraińskimi, poprzez nobilitację wykonawców, chcemy ją chronić przed całkowitym zapomnieniem oraz podnieść jej prestiż, zarówno na wsi jak i w szeroko rozumianym życiu kulturalnym.
Projekt obejmował środowisko osób zajmujących się dokumentowaniem i wykonywaniem tradycyjnej muzyki wiejskiej w Polsce i na Ukrainie, środowisko wiejskie na Ukrainie oraz szerokie kręgi odbiorców kultury na Ukrainie i w Polsce.
W ramach projektu, który realizowało kilka osób z Polski i kilka z Ukrainy przeprowadzona została wspólna ekspedycja, dwa koncerty na wsiach, podczas których „przyjezdni” razem z miejscowymi śpiewakami wykonywali repertuar lokalny. Powstał film pt. „Takich pieśni sobie szukam”, płyta DVD „Polesie – Pieśni i Ludzie” z filmem, nagraniami pieśni ze wsi Stari Koni i Perebrody oraz fotografiami z Polesia, a także wystawa fotograficzna ukazujące atrakcyjność autentycznej, tradycyjnej kultury Polesia.
Materiały zostały przedstawione na 3 seminariach: w Równym, Lublinie, Warszawie i prezentacje w wielu ośrodkach animujących życie kulturalne w oparciu o dziedzictwo lokalne.
W 2009 r. zrealizowana została druga edycja projektu, pt: „Spotkania na Polesiu – archaiczne pieśni we współczesnym świecie. Aktywizacja środowisk lokalnych”. Podobnie jak w roku 2008 uczestnicy projektu z Polski i z Ukrainy przygotowali dwa koncerty w poleskich wsiach. Powstał film „Wieś Swarycewycze” oraz płyta DVD „Swarycewycze”.
Jagna Knittel o projekcie:
Należę do grupy osób zajmujących się muzyką tradycyjną. Przed laty dotarliśmy do wsi na Polesiu, w poszukiwaniu starych pieśni. Spotkaliśmy tam śpiewaków, starszych ludzi, którzy stali nam się bardzo bliscy i z czasem, ważniejsi od samych pieśni. Wyjazdy na Polesie i spotkania ze śpiewakami ze Starych Koni i Perebrodów stały się częścią naszego życia.
Jesteśmy amatorami, nie zajmujemy się folklorem zawodowo. Znamy płyty wydawane przez folklorystów, wiemy, że materiał muzyczny z tych terenów jest starannie zbierany przez profesjonalistów z Równego i z Kijowa. Tymczasem nasz projekt powstał po to, aby dodać do pracy profesjonalnych etnomuzykologów nowy element - aby zatrzymać się i pokazać ludzi, konkretnych wykonawców.
Muzyka tradycyjna jest obecnie na wsiach niepopularna, a jej dawni wykonawcy żyją najczęściej w zapomnieniu. Realizując nasz projekt, a w szczególności płytę „Polesie - Pieśni i Ludzie”, chcieliśmy wydobyć ich z cienia, nobilitować. Aby okazać im wdzięczność za to, że obdarowali nas tak hojnie swoimi pieśniami, swoim czasem, życzliwością. Aby nobilitować ich muzykę, podnieść jej prestiż w jej własnym środowisku i uczynić bardziej komunikatywną dla szerszego grona osób, które zwykle w ogóle się z nią nie stykają.
Film: „Takich pieśni sobie szukam”
Film powstał pod wpływem spotkania dwóch światów. Jeden z nich to młodzi ludzie z miast - najpierw to były dziewczyny z Warszawy, a później dołączyło do nich kilka osób z innych miast Polski i Ukrainy, miłośnicy muzyki tradycyjnej, którzy dotarli na Polesie w poszukiwaniu archaicznych pieśni - chcieli je nagrywać i uczyć się ich. Drugi świat, to wiejscy artyści, śpiewacy, z poleskich wsi Perebrody i Stari Koni, leżących na pograniczu ukraińsko-białoruskim. To ludzie, którzy kiedyś pełnili w swej społeczności istotną rolę, a dziś, kiedy od kilkudziesięciu lat muzyka tradycyjna jest tam już zupełnie niepopularna, żyją trochę na marginesie, a ich talenty muzyczne zostały zapomniane zarówno przez wieś jak i przez nich samych.
Ci starzy ludzie dzięki przybyszom „z innego świata” odnaleźli motywację żeby znów śpiewać, poprzez pieśni odżył w nich świat ich młodości. Między nimi a przybyszami z miast zrodziła się szczególna więź, pełna radości z odnalezienia wspólnej pasji, jaką jest śpiewanie.
Film pokazuje wiejskich wykonawców - ich zmysł artystyczny, ich humor, ich pasję śpiewania i ich świat widziany oczami „przybyszów”. Zdjęcia do filmu powstawały podczas wieloletnich, kolejnych przyjazdów twórców filmu na Polesie.
Czas filmu – 35 min.
Rok produkcji – 2008
adres strony projektu: ukrainaarchaiczna.pk.org.pl
Jagna Knittel - etnolożka, dziennikarka, wokalistka. Od 1997 roku zajmuje się muzyką tradycyjną z terenów Ukrainy, Rosji, Polski - jej zbieraniem, dokumentowaniem, wykonywaniem (brała udział w kilkudziesięciu ekspedycjach na Ukrainę i do Rosji). Przez 10 lat współtworzyła zespół Muzyka z Drogi, współpracuje z Zespołem Muzyki Tradycyjnej przy fundacji Muzyka Kresów, z zespołem Drewo z Kijowa, z zespołem Romoda i Wolja z Rosji. Autorka artykułów o muzyce tradycyjnej (m. in. Pieśń o kuście, Wysokie Obcasy, 2001). Organizowała w Polsce koncerty autentycznych wykonawców wiejskich z Ukrainy, wystawy fotograficzne poświęcone tematyce kultury ludowej. Współorganizuje warszawski festiwal „Wszystkie Mazurki Świata”.
Od 2004 roku lat podczas swoich wyjazdów kręci materiały filmowe. Do tej pory zrealizowała dwa filmy: Takich pieśni sobie szukam (2008) i Wieś Swarycewycze (2009).
Perspektywy na przyszłość
Debata organizowana przez Związek Ukraińców w Polsce i „Krytykę Polityczną” w ramach imprez towarzyszących XX Festiwalu Kultury Ukraińskiej w związku z przypadającą w roku bieżącym dwudziestą rocznicą niepodległości Ukrainy.
Debata będzie koncentrowała się wokół następujących aspektów:
- Tożsamość polityczna Ukrainy w dwadzieścia lat po odzyskaniu niepodległości
- Czy Ukraina potrzebuje Polski?
- Podmiotowość Ukrainy na arenie międzynarodowej, między UE a Rosją, rola Polski
Uczestnicy:
Dr Andrij Portnow – historyk ukraiński, redaktor naczelny pisma „Ukraina Moderna”, autor czterech książek oraz ponad stu artykułów dotyczących problemów pamięci historycznej, historiografii i historii najnowszej Europy Środkowowschodniej.
Taras Wozniak – publicysta ukraiński, kulturolog, politolog, założyciel i redaktor naczelny lwowskiego pisma „Ji”, autor wielu publikacji, m.in.: Fiłosofija mowy, Fenomen mista,
Fiłosofśki ese (Lwiw 2009)
Mirosław Czech – publicysta, komentator polityczny „Gazety Wyborczej” oraz radia TOK FM; członek Rady Głównej ZUwP; w latach 1993–2001 poseł na Sejm RP; działacz Unii Demokratycznej, a następnie Unii Wolności.
Prowadzenie: Michał Sutowski – politolog i publicysta, sekretarz redakcji „Krytyki Politycznej”.
PROGRAM:
- Myrosław Skoryk – Recitative e Rondo
- Antonin Dworzak – „Dumki” op. 90
- Wasyl Barwiński – Trio a-moll
MYROSŁAW SKORYK (ur. 1938) – ukraiński kompozytor; w latach 1956-60 studiował kompozycję u Adama Sołtysa we Lwowskim Konserwatorium, a w latach 1961-62 odbywał aspiranturę u Dmitrija Kabalewskiego w Moskiewskim Konserwatorium. Od 1962 roku był wykładowcą Lwowskiego Konserwatorium, a od 1966 roku wykładał teorię muzyki i kompozycję w Kijowskim Konserwatorium. Od 1984 roku jest profesorem katedry kompozycji Lwowskiego Konserwatorium, będąc jednocześnie jej przewodniczącym. Do jego uczniów należą m.in. Jewhen Stankowycz, Iwan Karabic, Oleh Kiwa, Wołodymyr Zubycki, Wołodymyr Szumejko. Jest również przewodniczącym Lwowskiego Oddziału Związku Kompozytorów Ukrainy. W 1965 roku napisał opartą na folklorze huculskim muzykę do filmu Paradżanowa Cienie zapomnianych przodków, po którym otrzymał pochwalny list od Dmitrija Szostakowicza. Był to ważny moment w karierze kompozytora, który pozwolił niespełna trzydziestoletniemu twórcy zaistnieć na "szerokiej scenie". Muzyka Skoryka od samego początku była grą tradycji, w tym również folkloru, z bardziej współczesnymi technikami kompozytorskimi. Kompozytor nigdy nie ulegał wpływom radykalnej awangardy, bliżsi mu byli z pewnością Strawiński i Bartok, niż Schönberg i Webern. Wiele jego utworów wprost nawiązuje materiałem melodyczno-rytmicznym do karpackiego muzycznego folkloru, będąc jego ciekawą brzmieniowo, symfoniczną trawestacją: Huculski tryptyk (1965), Koncert Karpacki (1972). W dorobku kompozytora znajdują się również koncerty na instrumenty solowe (skrzypce, fortepian, wiolonczela) i orkiestrę symfoniczną, 4 partity na orkiestrę kameralną, utwory kameralne (Sonata na skrzypce i fortepian, 1963), szereg utworów na fortepian. W 1987 roku za Koncert na wiolonczelę i orkiestrę (1983) kompozytor otrzymał Państwową Nagrodę im. Tarasa Szewczenki. Utwory Skoryka wykonywane są w krajach Europy, USA i Kanadzie.
ANTONIN DWORZAK (1841 - 1904) to czeski kompozytor i dyrygent okresu Romantyzmu.
Urodził się w Nelahozeves pod Pragą, studiował w Pradze i tu spędził prawie całe swoje życie z wyjątkiem lat 1892 – 1895, gdy objął stanowisko dyrektora konserwatorium w Nowym Jorku.
Jest on obok Bedřicha Smetany czołowym przedstawicielem czeskiej muzyki narodowej. Tworzył głównie symfonie (najbardziej znana e-moll "Z Nowego Świata" op. 95 z 1893), ale także opery, oratoria, uwertury oraz koncerty na skrzypce i wiolonczelę.
WASYL BARWIŃSKI (1888 – 1963 ) - kompozytor ukraiński, pianista, muzykolog, nauczyciel, krytyk muzyczny. Studia muzyczne rozpoczął w Lwowskim Konserwatorium , następnie kontynuował naukę w Pradze na uniwersytecie u Z. Neiedli i O. Hostynskiego. Studiował także w Praskim Konserwatorium Muzycznym , które ukończył w 1915 roku. Po powrocie do Lwowa objął stanowisko dyrektora w Instytucie Muzycznym im. Łysenki, który pod jego dyrekcją rozwinął się do rangi jednej z najważniejszych muzycznych szkół w Galicji Wschodniej. Wykładał tam fortepian, teorię muzyki i kompozycję kształtując całą generację profesjonalnych muzyków. Barwiński i inny lwowski ukraiński kompozytor - Stanisław Ludkewycz byli zaproszeni przez Ministerstwo Wyznań i Oświecenia Publicznego do udziału w komisji reformującej ówczesne szkolnictwo muzyczne w Polsce. W późnych latach 1930-tych był przewodniczącym Związku Ukraińskich Profesjonalnych Muzyków, współpracował również z miesięcznikiem Ukraińska Muzyka. Po II Wojnie Światowej został aresztowany i osadzony przez sowieckie władze na 10 lat w obozie koncentracyjnym w Mordowi.
Barwiński był mistrzem fortepianowych miniatur - może być uważany za ojca muzyki kameralnej na Zachodniej Ukrainie. Był on wiodącym ukraińskim kompozytorem swego czasu i jedną z najbardziej wpływowych postaci ukraińskiej muzyki I połowy XX wieku.
Marta Semczyszyn - skrzypce
Urodziła się we Lwowie, tu też ukończyła Lwowski Instytut Muzyczny im. Mykoły Łysenki w klasie skrzypiec Lidii Szutko. W latach 1998-2001 odbywała staż w swojej uczelni w dziedzinie kameralistyki w klasie Oresty Kohut. Od 1998 do 2010 roku była koncertmistrzem w ukraińsko-szwajcarskiej orkiestrze INSO – LEMBERG, której dyrygentem był Gunhard Mattes. Aktualnie jest solistką orkiestry symfonicznej lwowskiegoTeatru Operowego. Od czasu studiów Marta Semczyszyn zajmuje się kameralistyką. Jest współzałożycielką i skrzypkiem-prymariuszem Kwartetu Smyczkowego „Klasik-Modern”, z którym brała udział w kursach mistrzowskich u Burkharda Webera w Bayreuth (Niemcy), a także Milana Skampy, Hugo Magiera i Martina Loveta w Londynie i Aldeburgu (Wielka Brytania). Kwartet „Klasik-Modern” zdobył nagrody na krajowych i międzynarodowych konkursach muzycznych. Otrzymał I Nagrodę na Konkursie im. S. Prokofiewa w Mariupolu (Ukraina), brał udział w Konkursie Kwartetów im. Yehudi Menuhina w Londynie, Konkursie Zespołów Kameralnych w Pradze, Bordeaux we Francji i Trapani we Włoszech. Występował w wielu krajach Europy – w Niemczech, Francji, Szwajcarii, Wielkiej Brytanii, Włoszech, Czechach i także kilkakrotnie w Polsce. Kwartet nagrał kilka płyt z muzyką Brahmsa, Mozarta, Czajkowskiego, Szostakowicza. Marta Semczyszyn występuje także jako członkini Lwowskiego Tria Fortepianowego.
Sołomija Kanczałaba – wiolonczela
Sołomija Kanczałaba jest lwowską wiolonczelistką. Ukończyła Lwowski Instytut Muzyczny im. Mykoły Łysenki (obecnie Akademia Muzyczna). Studiowała w latach 1993 – 1998 u Jewhena Szpicera, a następnie odbywała w tej uczelni studia podyplomowe w latach 1998 – 2001 w klasie Oresty Kohut. Od czasu studiów intensywnie zajmuje się kameralistyką. Jest członkinią Kwartetu Smyczkowego „Klasik-Modern”, z którym brała udział w kursach mistrzowskich u Burkharda Webera w Bayreuth (Niemcy), a także Milana Skampy, Hugo Magiera i Martina Loveta w Londynie i Aldeburgu (Wielka Brytania). Kwartet „Klasik-Modern” zdobył nagrody na krajowych i międzynarodowych konkursach muzycznych. Otrzymał I Nagrodę na Konkursie im. S. Prokofiewa w Mariupolu (Ukraina), brał udział w Konkursie Kwartetów im. Yehudi Menuhina w Londynie, Konkursie Zespołów Kameralnych w Pradze, Bordeaux we Francji i Trapani we Włoszech. Występował w wielu krajach Europy – w Niemczech, Francji, Szwajcarii, Wielkiej Brytanii, Włoszech, Czechach i także kilkakrotnie w Polsce. Kwartet nagrał kilka płyt z muzyką Brahmsa, Mozarta, Czajkowskiego, Szostakowicza.
Sołomija Kanczałaba w latach 1998 – 2009 była koncertmistrzem – wiolonczelistką w ukraińsko-szwajcarskiej orkiestrze INSO – LEMBERG, a w latach 2009-2010 w orkiestrze K&K Philharmoniker. Swoją kameralistyczną pasję realizuje także współpracując z Lwowskim Triem Fortepianowym. Jest wykładowcą w Lwowskiej Akademii Muzycznej.
Natalia Rewakowicz – fortepian
Ukończyła z wyróżnieniem Lwowskie Konserwatorium Muzyczne w klasie fortepianu Olgi Kaczewej i organów Samuela Dajcza. Swoje pianistyczne umiejętności doskonaliła pod kierunkiem Vladimira Viardo. Już podczas studiów zajmowała się kameralistyką, występując z wybitną skrzypaczką Lidią Szutko, uczennicą Dawida Ojstracha, laureatem międzynarodowych konkursów muzycznych im. Czajkowskiego, Bacha i Sibeliusa. W 1990 roku przyjechała na stałe do Polski. Występuje jako solistka i kameralistka. Ma za sobą występy z orkiestrami symfonicznymi na Ukrainie i w Polsce. Z koncertmistrzami Filharmonii Narodowej w Warszawie, Piotrem Cegielskim i Kazimierzem Koślaczem, przedstawiła program triów fortepianowych. Z Triem Fortepianowym "Con Fuoco" zrealizowała poetycko-muzyczny program "Paryski Salon Fryderyka" z udziałem Krzysztofa Kolbergera, utrwalony na płycie CD. Koncertowała m.in. z Martą Boberską, Olgą Pasiecznik, Adamem Klockiem i Kubą Jakowiczem. Zajmuje się także pedagogiką prowadząc klasę fortepianu w Zespole Państwowych Szkół Muzycznych Nr 1 w Warszawie. Jej dyplomantki studiują na Uniwersytecie Muzycznym im. F. Chopina w Warszawie i w Królewskim Konserwatorium Muzycznym w Brukseli.
Żeński Kameralny Chór NAMYSTO
Chór powstał w 1989 roku w Przemyślu. Repertuar chóru to muzyka cerkiewna, klasyka ukraińska, utwory kompozytorów współczesnych, pieśni ludowe i kolędy. W 1999 roku chór wydał kasetę audio z kolędami. Koncertuje w kraju i za granicą, bierze udział w ogólnopolskich i międzynarodowych festiwalach i konkursach. W styczniu 2001 chór otrzymał trzecią nagrodę na VII Ogólnopolskim Festiwalu Kolęd i Pastorałek w Będzinie, a w czerwcu 2004 Nagrodę Zarządu Województwa Podkarpackiego za szczególne osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej i upowszechniania kultury. Ostatnim osiągnięciem chóru jest wyróżnienie otrzymane na XXVII Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Cerkiewnej Hajnówka 2008 w Białymstoku. W 2009 ukazał się album CD zawierający dwie płyty – Muzyka cerkiewna i Kolędy. Chór pracuje pod kierunkiem dr hab. Olgi Popowicz – absolwentki Wydziału Wokalnego Akademii Muzycznej w Krakowie, wykładowcy Uniwersytetu Rzeszowskiego, Uniwersytetu Jagiellońskiego i Akademii Muzycznej w Krakowie.
Chór SYNTAGMA
Chór wywodzi się z kręgu inteligencji ukraińskiej Polski północnej. Powstał w 1996 r. w Słupsku z inicjatywy braci ks. Bogdana M. Drozda i dr. Romana I. Drozda. Przyświeca mu idea wykonywania przede wszystkim ich utworów autorskich, które można zaliczyć do współczesnej muzyki cerkiewnej. W repertuarze znajdują się również utwory wielkich mistrzów muzyki cerkiewnej. Chór ma w dorobku ponad 100 koncertów i wykonań Liturgii Pontyfikalnej Św. Jana Chryzostoma (muz. R.I. Drozd i ks. B.M. Drozd) w Polsce i za granicą: m.in. na Ogólnoświatowym Kongresie Eucharystycznym we Wrocławiu podczas wizyty papieskiej 31.05.1997 r. oraz udział w Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Cerkiewnej w Hajnówce (27-30.05.1999 r.). Na przełomie 1998/99 roku chór nagrał płytę kompaktową ze wspomnianą Liturgią, a w 2002 r. Kolędy (muzyka i słowa R.I. Drozd i ks. B.M. Drozd). W czerwcu 2001 r. zespół wraz z chórem żeńskim Namysto z Przemyśla, był wytypowany przez Radę Miejską i Prezydenta Miasta Krakowa, do reprezentowania Miasta we Lwowie w czasie wizyty papieskiej na Ukrainie. Koncert Chóru był swoistym darem mieszkańców Krakowa dla Miasta Lwowa i całej młodzieży ukraińskiej oraz Ojca Świętego z okazji Jego wizyty.
Z chórem współpracują: Jarosław Wujcik (tenor, kontratenor – absolwent AM w Gdańsku), Irena Boruszczak (pianistka, absolwent AM w Gdańsku), Olga Popowicz (sopran – absolwent AM w Krakowie).
Ks. Bogdan M. Drozd – kapłan, dyrygent, kompozytor. Absolwent Wydziału filozoficzno-teologicznego oraz Instytutu Muzyki w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (klasa kompozycji – ks. prof. Karol Mrowiec, prof. Andrzej Nikodemowicz, dr. Tomasz Jasiński; klasa dyrygentury – prof. Kazimierz Górski; chorał gregoriański – ks. prof. Ireneusz Pawlak). 9 czerwca 1997 r., w Lublinie przyjął z rąk Jana Pawła II święcenia kapłańskie.
Dr Roman I. Drozd – dyrygent, kompozytor, aranżer, adiunkt w Pomorskiej Akademii Pedagogicznej Słupsku, student Wydziału filozoficzno – teologicznego KUL (1984-88), absolwent Katedry Wychowania Muzycznego PAP w Słupsku (klasa dyrygentury – prof. Henryk Stiller; propedeutyka kompozycji – prof. Andrzej Cwojdziński), stypendysta w Pontificio Instituto di Musica Sacra w Rzymie (kompozycja – prof. Domenico Bartolucci; dyrygentura – dr Walter Marzilli), w Instituto Musicale Cherubini (muz. Elektroniczna – prof. Luca Spagnoletti) oraz w Collegio Russicum (muz. Cerkiewna – ks. Ludovico Pichler). W roku 2000 uzyskuje tytuł doktora sztuki w Akademii Muzycznej w Łodzi. Dyrygent Chóru Kameralnego im. Zofii Kurowskiej (z którym zdobył wiele nagród krajowych i zagranicznych).
Ks. Piotr Baran
Koszalin – Gdańsk – Szczecin
