Stanisław Dróżdż - Data moich urodzin
Wernisaż: 13 września 2019, godz. 18.00
Wystawa: 14.09 - 10.11.2019
Artyści: Maarten Baas, Janusz Bałdyga, Anna Barlik, Stanisław Dróżdż, Izabela Chamczyk, Tomasz, Ciecierski, Ryszard Grzyb Adam Jastrzębski, Sigalit Landau, Tadeusz Sudnik, Piotr Szulkin, Janusz Kapusta, On Kawara, Agata Kleczkowska, Paweł Kowalewski, Tomasz Kulka, Roman Opałka, Jagoda Przybylak, Dan Reisinger, Jörgen Svensson, Joana Vasconcelos, Katarzyna Żelaska
Kurator: Paweł Sosnowski
As. kuratora: Zuzanna Głód
Współpraca: Andrzej Zagrobelny
Słowo CZAS występuje w wyszukiwarce internetowej prawie 20 miliardów razy. O wiele więcej niż miłość, zdrowie, życie, śmierć, pieniądze. Nie mówiąc już o słowach: gender, wolność, klimat i demokracja. Te są na szarym końcu. Czas jest wszechobecny, a więc niedostrzegalny, jak powietrze. Niemniej to, co najbardziej wszystkim doskwiera to jego przemijanie.
On Kawara - Million Years
Ciekawe, że fizyka, która potrafi zdefiniować niemal każde zjawisko nie radzi sobie z opisem upływu czasu, ani też nie jest w stanie określić pojęcia TERAZ. Nawet sam Einstein przyznał, że “Przeszłość, teraźniejszość i przyszłość to jedynie złudzenie, aczkolwiek uporczywie nam się narzucające.”
Współczesna sztuka mocno akcentuje swoją wieź ze społeczeństwem, środowiskiem naturalnym, problemami klimatycznymi. Być może dlatego wśród natłoku ideowo zaangażowanych w gorące problemy wydarzeń artystycznych łatwo pomija się kwestie podstawowe. Grzegorz Sztabiński nazwał to zjawisko „współczesną alergią sztuki na ponadczasowość”. Czyżby więc sztuka nie uwzględniała tego, co najbardziej nas wszystkich angażuje? Wręcz przeciwnie. Sztuka jest przepełniona czasem. Czas ją determinuje, jest jej pożywką, esencją przemian i rozwoju. Co więcej, wiele z codziennych wątków społeczno-politycznych można swobodnie zilustrować alegorią czasu.
Tomasz Ciecierski
Każdy z nas odbiera czas indywidualnie, ale gdyby chcieć wprowadzić jakąś systematykę, to można by zamknąć go w trzech starożytnych pojęciach - Chronos, to czas wiecznie odmierzany, Kairos, to chwila, czas schwytany, zatrzymany i Aion, czas zamknięty, zapętlony, trwanie. Do tego dochodzi jeszcze pamięć, bo czymże innym jest sztuka, jak nie zapamiętywaniem.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
