Wielobarwna radość życia. Czarnobiałe, skupione kreski. Zaskakujące, kompozytowe formy. Twórczość Doroty Krzyżanowskiej cechuje poszukiwanie coraz to nowych środków wyrazu. Wystawę, złożoną z pozornie niepasujących do siebie obrazów i grafik łączy wspólny mianownik, jakim jest zabawa światłem. Ma ono w intencji autorki budzić w nas poczucie wsparcia i siłę, a wpływ dobroczynnego pola Kompasu Światła - pocieszyć w tym dziwnym czasie. W jego polu znajdziemy się podczas kwietniowej wystawy online Wyspy Skarbów GAK.
Dorota Krzyżanowska - urodzona w 1959 roku w Łodzi, córka malarki Stefanii Krzyżanowskiej. Uczennica prof. Kazimierza Ostrowskiego, absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku (1985). Jej prace znajdują się w galeriach i prywatnych zbiorach w Polsce, Niemczech, Francji, USA, Korei Południowej (m.in. klasztor buddyjski Hwa Gye Sah w Seulu, Sin Won Sah i Mu Sang Sah z Góry Kyeriong), Singapurze, Hongkongu, Szwecji, Kanadzie, W. Brytanii i wielu innych krajach.
Uprawia malarstwo sztalugowe, malarstwo w technikach wodnych, rysunek oraz techniki własne, w tym nowatorskie techniki cyfrowe. Zajmuje się też multimediami i fotografią.
Współpracuje z wydawnictwami (m.in. Wydawnictwem Omer) jako projektantka oprawy graficznej serii wydawniczych. W 2001 roku opracowała nową koncepcję synergicznego (współtworzącego) i kompleksowego wyposażania wnętrz w malarstwo i grafikę. We współpracy z matką Stefanią, mgr sztuki Waldemarem Bartnickim i Jackiem Sobocińskim (literatem i fotografikiem) powołała Grupę Twórczą Studio Koan ® Zintegrowane Rozwiązania Artystyczne, które kilka lat później zmieniło nazwę na Galerię KKB, a ostatecznie na Galerię 108. Wciągu ostatnich lat zrealizowała wiele zamówień do przestrzeni publicznych ( dla Swissmed S.A., GWO i innych) w tym wielkoformatowe malarstwo do siedziby firmy SKAT i pionierskie projekty elewacji i wnętrz zespołu apartamentowców Idea na Przymorzu w Gdańsku inspirowane malarstwem Stefanii Krzyżanowskiej (firma Eurostyl) i same będące malarstwem.
Kocha zwierzaki, medytuje i jak mówi sama autorka - „chcę, żeby było tu więcej szczęścia”.
