fot. Grzegorz Mehring / Archiwum ECS
To emocjonująca podróż z piekła złych słów, z którymi nie sposób obcować dłużej niż kilka minut, bo fizycznie zaczyna odczuwać się ból, do świetlistych dobrych słów – niosących nadzieję, wlewających otuchę, pieczętujących miłość…
W podróż zaprasza – gdańska artystka Magdalena Pela, artystka wizualna, malarka, autorka obiektów, antropolożka. Opowie o swoich dwóch pracach, eksponowanych w ECS w ramach projektu DOBRE SŁOWO / SŁOWO ZŁE.
ZŁE SŁOWO | galeria Mesa
dzieło | „Keloid”, tondo (w kształcie koła), średnica 80 cm, akryl, mulina na płótnie, 2019
Czym są keloidy? Keloidy to łagodne nowotwory tkanki, będące odpowiedzią na nieprawidłowy proces gojenia się ran.
– Obraz składa się z ręcznie wyszywanych przeze mnie słów – keloidów, które przekazało mi kilkadziesiąt osób z najbliższego otoczenia. Poprosiłam ich o podzielenie się najbardziej bolesnymi słowami, które usłyszeli w życiu. Słowami, które jak blizny nigdy nie znikną – opowiada Magdalena Pela.
Jak brzmią złe słowa? Jakie słowa pamiętają kobiety, a jakie mężczyźni? Jak artystka się czuła, obcując z tymi złymi słowami? – zapytajcie sami.
instalacja dźwiękowa | „Keloid”
Ignacy Białas
Magdalena Boć
Małgorzata Brajner
Jerzy Kiszkis
DOBRE SŁOWO | ogród zimowy
dzieło | „Stół dobrych słów”, tondo (w kształcie koła), średnica 300 cm, sklejka, płótno, płyta pleksi, 2021–2022
Skrzynka na dobre słowa w październiku 2019 roku stanęła w ogrodzie zimowym ECS. „Szukamy słów, które usłyszeliście od innych albo sami wypowiedzieliście, a one wciąż rezonują pozytywnymi emocjami i kojarzą Wam się z pięknymi, szczęśliwymi chwilami życia lub wręcz przeciwnie, świat się Wam walił, a słowo przyniosło ukojenie” – prosiliśmy gości ECS o dzielenie się dobrymi słowami. Można było opisać kontekst sytuacji bądź ją zilustrować. Forma dowolna. Liczba dobrych słów przerosła nasze najśmielsze oczekiwania.
– Z pieczołowicie zbieranych, szczelnie zapełniających skrzynkę kartek z dobrem powstał stół. Pojawiły się na nim świetliste, ciepłe słowa, opowieści, które misternie wydrapałam na trzymetrowej płaszczyźnie. Momentami na siebie nachodzą, plączą się, zamazują. Jednak sensem tej pracy nie jest ich czytelność. Chodzi o sam gest, ślad dobra, mnogość charakterów pisma, wielkość liter, temperament autorki, autora słów – mówi Magdalena Pela.
Jakimi dobrymi słowami dzielili się ludzie? Których było najwięcej? Czy z tego katalogu płynie jakiś morał? – porozmawiaj z artystką.
MAGDALENA PELA | rocznik 1989 Artystka wizualna, malarka, autorka obiektów, antropolożka. Doktorantka w Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Ukończyła Wydział Malarstwa ASP w Gdańsku (2015). Absolwentka kulturoznawstwa na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Gdańskiego (2011). Na macierzystej uczelni pracuje jako asystentka na Wydziale Malarstwa oraz na Wydziale Architektury i Wzornictwa.
Laureatka VII Ogólnopolskiej Wystawy Najlepszych Dyplomów ASP w Polsce (2015), 25 Ogólnopolskiego Przeglądu Malarstwa Młodych „Promocje” (2015) oraz III Ogólnopolskiego Konkursu Malarskiego im. Leona Wyczółkowskiego (2018).
Finalistka V Ogólnopolskiego Przeglądu Młodego Malarstwa „Świeża Krew” (2015) oraz konkursu o Grand Prix Fundacji im. Franciszki Eibisch (2015).
Nominowana do Nagrody Głównej podczas 13 Ogólnopolskiej Wystawy Tkaniny Unikatowej w Centralnym Muzeum Włókiennictwa w Łodzi (2016) oraz do finału III Międzynarodowego Konkursu Malarskiego Fundacji Trzy Mosty (2018).
Uczestniczyła w kilkudziesięciu projektach, wystawach indywidualnych i zbiorowych, m.in. w Polsce, Stanach Zjednoczonych, Francji, Rumunii, Mołdawii, Armenii, na Węgrzech i w Meksyku.
Jej obrazy znajdują się w kolekcjach prywatnych oraz w stałej kolekcji Muzeum Narodowego w Gdańsku.
