POLSKA FILHARMONIA BAŁTYCKA, 13. sierpnia 2011 godzina 20:00
Bilety (60 zł):
salony sprzedaży TICKETPRO (od 3. sierpnia) i kasy Filharmonii (tel. 58 320 62 62)
(źródło: worldorchestra.eu)
World Orchestra Grzecha Piotrowskiego to podróż do korzeni muzyki. Do muzyki świata, prastarej improwizacji z czasów, w których nie było zapisu nutowego, a wielopokoleniowe tradycje muzyczne były przekazywane z ojca na syna. Mimo rozwoju cywilizacji muzyka pozostaje jedynym uniwersalnym językiem świata. To język duszy, który podświadomie znamy wszyscy. Jego piękno jest w stanie poruszyć każdego, niezależnie od wieku, religii, kontynentu czy statusu społecznego.
Instrumentarium zespołu jest wyjątkowe. Brzmienie symfonicznej orkiestry ozdabiają: ormiański duduk, bułgarski kaval, mołdawskie tsymbały, kurai z Bashkirii, lira, harfa, fińska kantela. Techniki wokalne stosowane przez Ruth Wilhelmine Meyer, Sergieja Starostina czy Sinikkę Langeland sięgają wokalnych tradycji śpiewaków z Bułgarii (biały śpiew), Laponii (joik), Tuwy, Mongolii, Japonii i Norwegii (throat singing). W tej orkiestrze nawet zwyczajny saksofon Grzecha Piotrowskiego to rzadko spotykana odmiana "zakręconego" sopranu z 1918 roku.
World Orchestra to więcej niż współcześnie zaaranżowany projekt wykorzystujący rzadko spotykane instrumenty: to muzyczna podróż pełna przestrzeni, subtelnych emocji i magii, spójna współpraca bogatych osobowości i pulsujących temperamentów, dialog między tradycją a nowoczesnością; między muzycznymi kulturami świata a wspólnotowością XXI wieku, między energią a kontemplacją.
Największym atutem projektu jest absolutna wirtuozeria artystów, ich wieloletnie doświadczenie i trudna do opisania słowami radość grania.
Goście specjalni koncertu w ramach Solidarity of Arts 2011:
Grzech Piotrowski
Grzech to jedna z ciekawszych indywidualności w polskim świecie muzycznym. Postać, którą trudno zamknąć w konkretne ramy, bo jest równocześnie saksofonistą, producentem muzycznym, aranżerem, wydawcą (Alchemik Records), właścicielem Jazzklubu “Mała i czarna”.
Zdobywca wielu prestiżowych nagród (wśród nich Grand Prix Hoilaart Jazz Festival 1998). Artysta balansujący na krawędzi jazzu, folkloru, new impresjonizmu i muzyki filmowej. Jego otwarta sceniczna osobowość sprawia, że koncerty przyciągają ludzi a muzyka trafia bezpośrednio do ich wnętrza.
Cechą Grzechowych formacji jest to, że emanują energią, liryką, nostalgią, muzyczną przenośnią i zadumą. Jednocześnie są pełne humoru i muzycznego dystansu. Artysta mocno podkreśla, że jego muzyka jest głęboko zakorzeniona w polskiej tradycji, wschodnim i bałkańskim folklorze oraz klasyce.
Ostatnio współpracuje z takimi artystami jak: Ruth Wilhelmine Meyer, Sainkho Namtchylak, Terje Isungset, Arild Andersen, Jon Christensen, Jorn Simen Overli, Theodosii Spassov, Azat Bikchurin, Neli Andreeva, Sinikka Langeland, Borys Szyc, Kasia Moś, Marcin Wasilewski, Vladiswar Nadishana, Bram Stadhouders, Wiesław Pieregorólka, Marcel Comendant, Piotr Polk oraz z zespołami: Akku, Karuzela Group, World Orchestra by Grzech Piotrowski, Alchemik, Oxen.
grzechpiotrowski.pl
Ruth Wilehelmine Meyer
Stworzyła swój własny świat dźwięków wykorzystując ogromne możliwości wokalne. Głos o 5 oktawach, czerpie inspiracje z wokalnych tradycji północy: północnej Kanady, Grenlandi, Norwegii, Syberii, Szkocji.
Sinikka Langeland
Wokalistka folkowa, jest najlepszym muzykiem na świecie grającym na średniowiecznej kanteli. Jej wydawcą jest ECM.
sinikka.no/Pages/Frame.html12
Theodosii Spassov
Kaval, drewniany flet o ośmiu otworach, to jedno z najstarszych narzędzi muzycznych w Europie, mający szerokie możliwości dźwiękowe. Artysta rozwinął swój unikalny sposób gry na instrumencie łącząc tradycyjny folklor z jazzem, fusion i muzyką klasyczną. Kilka lat temu nagrodzony jako najlepszy muzyk Europy Wschodniej, bohater narodowy Bułgarii. Nagrywał tematy do filmowych ścieżek Carlosa Siliotto i Ennio Morricone.
theodosiispassov.com/en/
Azat Bikchurin
Flagowy muzyk suwerennego Państwa Baszkirstan (góry Ural) grający na unikatowym instrumencie Kurai, który można usłyszeć tylko w tej części Uralu. Zjawiskowy, charyzmatyczny muzyk, który swoją wiedzę muzyczną posiadł od swoich przodków.
youtube.com/watch?v=qfj64LHfhv0&feature=youtube_gdata
Espen Leite Skarpengland
Jest kompozytorem i muzykiem, który chętnie improwizuje i czuje się świetnie w całym muzycznym spektrum. W roku 2008 skomponował muzykę do przedstawienia „The Suicide” Moiry Buffini (premiera w Teatrze Narodowym w Oslo), jak również do dramatów Henryka Ibsena i Knuta Hamsuna. The National Stage of Norway zaprosiło Espena Skarpenglanda do udziału w trzech produkcjach, które planowane są na najbliższe dwa lata. Brał udział w wielu nagraniach płyt, a w 2008 roku nawiązał współpracę z jedną z najbardziej znanych sopranistek szwedzkich Anne Sofie von Otter.
Marcin Wasilewski
Jeden z najbardziej utalentowanych polskich pianistów jazzowych. Współpracował z takimi artystami jak Tomasz Stańko, Manu Katche, Joe Lovano, Dhafer Youssef, Henryk Miśkiewicz, Tomasz Szukalski, Piotr Wojtasik, Janusz Muniak, Baltica Ensemble, Anna Maria Jopek, Trygve Seim. W 2008 r. wydał swoja pierwszą płytę w słynnym jazzowym wydawnictwie ECM – Marcin Wasilewski Trio.
Bram Stadhouders
Młody, najzdolniejszy artysta muzyki improwizowanej w Holandii. Jego brzmienie jest filmowe, nierealne, używa gitary i syntezatorów by tworzyć magiczne kompozycje charakterystyczne tylko dla niego.
bramstadhouders.nl/index.htm
Vladiswar Nadishana
Opracował unikalną technikę gry na każdym ze swoich instrumentów, wykorzystuje zaawansowane techniki edycji dźwięku cyfrowego, nazwane “sound microsurgery”.
nadishana.com/Rus/CollaborationsEng.htm
Siergiej Starostin
Gdyby przyznawano Nobla w dziedzinie folkloru rosyjskiego, z pewnością jako pierwszy otrzymałby go Siergiej Starostin, genialny muzyk folkowy i jazzowy, wokalista i multinstrumentalista. Podczas swoich ekspedycji po Rosji zebrał i zachował od zapomnienia niemal 3000 pieśni i piosenek.
bbc.co.uk/radio3/world/awards2003/profile_starostin
Taisia Krasnopevtseva
Młoda utalentowana muzyczka, która uczestniczy w projekcie Siergieja Starostina. Śpiewa i gra na lirze korbowej. Jej repertuar zawiera wiele oryginalnych, tradycyjnych pieśni, zbieranych w różnych obszarach Rosji podczas wypraw etnograficznych. Krasnopevtseva uczestniczyła w nich jako członkini znanej rosyjskiej grupy folkowej Veretenze.
Huun-Huur-Tu
Przy granicy rosyjsko-mongolskiej położona jest niewielka autonomiczna republika Tuwy. Stamtąd pochodzi grupa muzyczna, która – wykonując muzykę silnie inspirowaną tradycją – stała się jednym z najbardziej znanych na świecie zespołów z Azji i byłego Związku Radzieckiego. Po legendarnej podróży do USA w 1993 roku, członkowie grupy wzięli udział w nagraniach Franka Zappy (Civilization, Phaze III, 1995) i Kronos Quartet (Night Prayers, 1994), na których wywarli wielkie wrażenie.
Grupa stanowi kwartet śpiewu gardłowego. Istnieje od 1992 roku. Jej nazwa Huun-Huur-Tu oznacza dosłownie słoneczne śmigło; nawiązuje do magicznego momentu, zaraz po wschodzie albo przed zachodem słońca, gdy pionowo rozdzielają się promienie światła. Dla członków grupy Huun-Huur-Tu załamanie światła powodujące ten efekt jest analogią „załamania” dźwięku podczas tuwińskiego śpiewu gardłowego. W swojej twórczości dążą do odrodzenia tradycyjnej spuścizny pieśni tuwińskiej.
W ich muzyce można odnaleźć szeroki wachlarz stylów, ale najbardziej wyjątkowy jest właśnie śpiew gardłowy. Instrumenty, które wykorzystują, to między innymi igil, chomus (jakucka drumla), doshpuluur (drewniana tuwińska lutnia o długim gryfie) i tungur (szamański tamburyn). Zespół wydał 13 własnych albumów oraz kilka z innymi wykonawcami. Członkowie grupy wielokrotnie pojawiali się na płytach innych artystów wprowadzając swoim śpiewem niepowtarzalny, szamański klimat.
hhtmusic.com
The Bulgarian Voices – Angelite
Na ceremonii wręczenia nagród Nobla w Oslo w 1996 roku zaśpiewał właśnie ten żeński chór z Bułgarii. Fenomenalny zespół zachwycał świat objeżdżając z koncertami całą kulę ziemską – od Placu Czerwonego do Watykanu, od Meksyku po Indie. Dziewczyny współpracowały z japońskimi perkusistami z Kodo, w 2002 roku zespół wystąpił z Norymberską Orkiestrą Symfoniczną oraz na koncercie z Bobby McFerrinem. Chór brał udział we wspólnych projektach z Janem Garbarkiem i Angélique Kidjo.
Angelite wyprodukowały także fascynujące nagrania z Huun-Huur-Tu (album Fly, fly my Sadness, 1996). Płyta ta jest jednym z niezwykłych pomysłów w dorobku Ukraińca Michaiła Alperina, pianisty, obecnie profesora Akademii Muzycznej w Oslo i lidera grupy Moscow Art Trio, oraz wokalisty Siergieja Starostina.
Wszystko zaczęło się w roku 1987. Chór podpisał kontrakt z JARO i zaczęła się jego tryumfalna podróż po świecie i nominacje do Grammy. W 1995 roku ustaliła się nazwa The Bulgarian Voices Angelite (Anioły), pod którą występują w Europie. W USA chór jest znany jako The Bulgarian Women’s Choir. W roku 2000 amerykański Amazon wybrał nagrany przez zespół Voices of Life jako album roku. Phil Collins napisał dla nich piosenkę Transformation, wykonywaną na ścieżce dźwiękowej disneyowskiego filmu animowanego Mój Brat Niedźwiedź (2003). Zespół miał też rozkładówkę w The New York Times.
W dyskografii Angelite można znaleźć zarówno muzykę kościoła prawosławnego (kolędy prawosławne, muzyka cerkiewna), jak i Balkan passions.
Tajemnicza, może nawet mistyczna jakość cechująca brzmienie zespołu wyrasta z preferencji wokalistek do pozostawania w drugim głosie, który utrzymuje lekki interwał w stosunku do prowadzącej melodii. To przynosi niemalże dysonujący zgrzyt, który ma jednakże wielką siłę oddziaływania i rozwija spektrum brzmień.
Angelite oferują więc coś, co wychodzi poza typową muzykę folkową – artystyczne i umiejętne udoskonalenie tradycyjnych elementów, które – pomimo bliskich związków z folklorem bułgarskim – stanowi kategorię sama dla siebie. Autentyczny dźwięk, zachowujący folkowe dziedzictwo i jednocześnie wielki krok w nieznane sfery muzyki.
singers.com/choral/voicesangelite
