Wystawa Tabula Rasa to próba uchwycenia człowieka jako istoty wciąż na nowo definiowanej — jako czystej karty, która stopniowo wypełnia się zapisem przeżyć, emocji, energii, wieku, wspomnień i historii osobistych. Odwołując się do filozoficznej metafory "tabula rasa", artyści i artystki biorący udział w wystawie podejmują refleksję nad tym, czym jest człowieczeństwo w kontekście indywidualnego doświadczenia oraz jak aparat fotograficzny może stać się narzędziem nie tylko dokumentacji, ale i introspekcji.
Prezentowane prace stanowią różnorodny, wielogłosowy zbiór wypowiedzi twórczych — od intymnych portretów, przez konceptualne poszukiwania, aż po obserwacyjne gesty uchwycone w codzienności. Każda z fotografii staje się fragmentem większej narracji o ludzkim istnieniu jako procesie, a nie stanie zamkniętym — jako opowieści, która nigdy nie jest ostateczna.
Wspólnym mianownikiem dla wszystkich prezentowanych realizacji jest próba uchwycenia tego, co nieuchwytne: wewnętrznych światów, emocjonalnych rezonansów i śladów, jakie zostawia życie. Poprzez obiektyw artyści nie tylko patrzą na człowieka, ale również podejmują próbę jego zrozumienia — jako konstruktu społecznego, biologicznego i duchowego.
Tabula Rasa to nie tylko wystawa — to przestrzeń do zatrzymania się, spojrzenia w głąb, a także zaproszenie do zadania sobie pytania: czym w istocie jest człowiek, jeśli każda chwila dopisuje kolejne wersy do jego niezapisanej jeszcze historii?
