Witold Gombrowicz
Iwona, księżniczka Burgunda
Reżyseria: Adam Orzechowski
Scenografia, kostiumy, reżyseria światła: Magdalena Gajewska
Muzyka: Marcin Nenko
Ruch sceniczny: Maćko Prusak
OBSADA
Iwona: Magdalena Gorzelańczyk
Król Ignacy: Grzegorz Gzyl
Królowa Małgorzata: Katarzyna Kaźmierczak
Książę Filip: Robert Ciszewski
Szambelan: Robert Ninkiewicz
Iza: Agata Woźnicka
Cyryl: Grzegorz Otrębski
Cyprian: Piotr Chys
Inocenty: Jakub Nosiadek
Muzyka wykonywana na żywo:
Saksofon barytonowy, sopranowy: Jakub Klemensiewicz
Puzon: Dominik Łukaszczyk
Perkusja: Jędrzej Szmelter
Saksofon tenorowy: Maksymilian Wilk
Trąbka: Filip Żółtowski
Asystentka reżysera: Agata Woźnicka
Inspicjentka - suflerka: Katarzyna Wołodźko
Projekt plakatu: Patrycja Longawa
Tytułowa Iwona, choć uchodzi za nieatrakcyjną, staje się narzeczoną księcia Filipa, który oświadcza się jej na przekór wszystkim. Coś, co miało być szczeniackim wybrykiem księcia, skutkuje jednak poważnymi konsekwencjami. Iwona zaczyna skupiać na sobie uwagę całego dworu i wprowadza w jego życie zamęt. W końcu staje się dla niego zagrożeniem i nikt nie ma wątpliwości, co należy z nią zrobić.
W interpretacji Adama Orzechowskiego Iwona, tak jak widzowie, przychodzi do teatru. Patriarchalny i przemocowy świat dworu nie przyjmuje jej z miłością - przeciwnie, w wyrafinowany sposób chce się jej pozbyć.
Dworska rzeczywistość wytwarza się między widzami a aktorami, a bycie w niej pozwala na zadanie sobie istotnych pytań: na ile bierzemy odpowiedzialność za to, co się wokół nas wydarza? Co dzieje się w człowieku, którego ktoś postrzega w określony sposób? Wreszcie, czy wszyscy w określonych okolicznościach możemy popełnić zbrodnię i czy przypadkiem nie popełniamy jej codziennie, choć w sposób niekoniecznie krwawy i spektakularny? Czy jesteśmy częścią dworu, czy Iwoną, a może jednym i drugim?
