Wystawa przygotowana w Centrum Edukacji Artystycznej Łaźnia 2 prezentuje po raz pierwszy w Polsce twórczość Billa Vorna, kanadyjskiego artysty zamieszkałego w Montrealu. Histeryczne maszyny datowane są na rok 2006, choć ich prehistoria zaczyna się już cztery lata wcześniej, i wyrastają z długiego okresu twórczych poszukiwań i eksperymentów albowiem sztuką robotyczną Vorn zajmuje się od roku 1992. Tworzone przez niego przestrzenne instalacje poza właściwościami cybernetycznymi posiadają również charakter multimedialny – artysta wykorzystuje bowiem nie tylko roboty, ale i światło, dźwięk, a niekiedy również projekcje wideo, przekształcając za ich pomocą przestrzeń wystawienniczą w środowisko dynamicznych, interaktywnych i multisensorycznych doświadczeń. Jednocześnie twórczość jego stanowi formę badań nad sztucznym życiem oraz nad technologiami powołującymi do istnienia autonomiczne, sztuczne podmioty działań. Sztuka Billa Vorna wyłania się właśnie z powiązania i wzajemnych oddziaływań problematyki sztucznego życia i robotyki.
Histeryczne maszyny stanowią doskonały przykład twórczości Vorna. Każda z nich jest aluminiową, ośmionożną formą zwisającą z sufitu, przypominającą kształtem ogromnego pająka. Jest zaopatrzona w kilka systemów: sensoryczny, motoryczny i kontrolny, które wspólnie odgrywają rolę autonomicznego układu nerwowego. Sensory pozwalają Maszynom odkryć obecność widzów w przestrzeni wystawienniczej a to, w dalszej kolejności, prowadzi je do podjęcia wobec nich różnych działań.
Histeryczne maszyny, poza fizycznymi interakcjami z publicznością, inicjują również więzi emocjonalne. Ich hybrydyczny status, wiążący właściwości żywych organizmów i urządzeń technicznych prowadzi widzów do reakcji o podobnie niejasnej, ambiwalentnej strukturze, w których afekty łączą się z zainteresowaniem poznawczym a empatia miesza z pierwotnym lękiem i krzyżuje z technofobią.
Ryszard W. Kluszczyński (Kurator)
Bill Vorn - kanadyjski artysta aktywny na polu sztuki robotycznej od 1992 roku. W swoich instalacjach i performansach wykorzystuje robotykę i techniki śledzenie ruchu, dźwięk, światło, wideo i procesy cybernetyczne. Prowadzi badania nad tworzeniem sztucznego życia i technologiami Agent wykorzystując artystyczną pracę opartą na estetyce sztucznych zachowań. Równolegle do swej pracy artystycznej Bill Vorn wykłada nowe media na Uniwersytecie Concordia w Montrealu, związany jest z działającym tam Artificial Life Art Lab oraz kieruje robotyką w Hexagram. W roku 2001 uzyskał on tytuł doktora za rozprawę Artificial Life as Media.
O projekcie „Art + Science Meeting”
Art+Science Meeting 2014 jest kontynuacją projektu zainicjowanego przez CSW Łaźnia w 2011 roku, na który składają się wystawy prezentujące najwybitniejszych światowych artystów współpracujących z naukowcami bądź operujących na styku nauki i sztuki. Każdego roku projekt poświęcony jest nieco innemu aspektowi owej hybrydycznej jakości, jaką coraz częściej określa się mianem ART-SCI. W roku 2014 skupimy się na wystawach ukazujących różne oblicza sztuki robotycznej, czyli sztuki, w której artyści tworzą lub wykorzystują roboty. Genetycznie sztuka robotyczna czerpie z jednej strony z tradycji abstrakcjonizmu, dadaizmu i surrealizmu (sztuka kinetyczna) oraz z praktycznych i pragmatycznych zastosowań maszyn i automatów. Jednocześnie jednak dotyka jednego z najsilniejszych tabu kultury (naśladowanie boskiej mocy twórczej) i zarazem jednej z największych utopii/dystopii: ery maszyn obdarzonych sztuczną inteligencją. Artyści posługujący się robotami tworzą przeto silne poetyckie i filozoficzne metafory, ale wykorzystują w tym celu zaawansowaną technologię.
Art+Science Meeting 2014 jest realizowany we współpracy pomiędzy CSW Łaźnia i Gdańską Galerią Miejską. W ramach współpracy zostaną zaprezentowane łącznie 3 wystawy indywidualne: „Ken Feingold: Figury mowy” w Gdańskiej Galerii Miejskiej 2 oraz „Histeryczne maszyny” Billa Vorna w Centrum Edukacji Artystycznej Łaźnia 2 i „Mięso, metal i kod: Rozchwiane chimery” w Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia. Wystawom towarzyszy program wydarzeń edukacyjnych.
Projekt uzyskał Honorowy Patronat Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Bronisława Komorowskiego.
