Pożegnanie fechmistrza Tadeusza Pagińskiego. Człowiek, który stworzył gdańską i polską szkołę floretu

W piątek, 17 listopada, pożegnaliśmy Tadeusza Pagińskiego, wybitnego trenera szermierki, jednego z najlepszych w historii tej dyscypliny. - Składam najszczersze kondolencje z powodu straty architekta Europejskiej Szermierki - napisał w liście prezydent Europejskiej Konfederacji Szermierczej Giorgio Scarso. W pogrzebie Fechmistrza uczestniczyli oprócz najbliższych, także Jego wychowankowie, współpracownicy, przyjaciele, znajomi czy kibice sportu.
17.11.2023
Więcej artykułów poświęconych Gdańskowi znajdziesz na stronie głównej gdansk.pl
Brązowa trumna, na niej kwiaty. Obok po lewej na stelażu zdjęcie uśmiechniętego mężczyzny z wąsem w masce szermierczej na czole i floretem w dłoni
Tadeusz Pagiński (1947-2023) został pochowany na Cmentarzu Łostowickim
fot. Piotr Wittman / www.gdansk.pl

Ostatnie pożegnanie Tadeusza Pagińskiego

Tadeusz Pagiński to legenda polskiej szermierki, jeden z najwybitniejszych trenerów. Jego podopieczne zdobywały medale igrzysk olimpijskich, wielokrotnie mistrzostw świata i Europy. Od początku związany z Gdańskiem i gdańskim klubem Sietom AZS AWFiS. Zmarł 9 listopada w wieku 76 lat. Pogrzeb odbył się w piątek, 17 listopada, na Cmentarzu Łostowickim.

W ostatniej drodze Fechmistrza Tadeusza Pagińskiego wzięli udział oprócz rodziny, także Jego wychowankowie, współpracownicy, działacze klubowi i związkowi, przyjaciele, znajomi, kibice sportu. Były przede wszystkim Jego byłe zawodniczki, m.in. Sylwia Gruchała, Magdalena Mroczkiewicz, Anna Rybicka, Barbara Szewczyk-Wolnicka, Anna Wojtczak-Sobczak, Katarzyna Felusiak-Zakrzewska, Agnieszka Szuchnicka-Wąsowicz, Magdalena i Izabela Knop, Małgorzata Wojtkowiak. Był Jego długoletni współpracownik Longin Szmit, byli także zastępca prezydent Gdańska Piotr Kryszewski, poseł Jacek Karnowski (niedawny prezydent Sopotu), polityk i historyk Aleksander Hall. 

Mężczyzna w płaszczu z łysą głową (tyłem do obiektywu) ściska dłoń niższej od siebie kobiecie w futrze. Obok inni ludzie
Zastępca prezydent Gdańska Piotr Kryszewski składa kondolencje najbliższej rodzinie Tadeusza Pagińskiego
fot. Piotr Wittman / www.gdansk.pl

List od prezydenta Europejskiej Konfederacji Szermierczej 

Podczas uroczystości pogrzebowej odczytano list od prezydenta Europejskiej Konfederacji Szermierczej Giorgio Scarso

Europejska Konfederacja Szermiercza opłakuje dzisiaj odejście Fechmistrza Tadeusza Pagińskiego.

 

40 medali igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata, ponad 600 medali mistrzostw Polski, które zdobyli Jego uczniowie, świadczą o Jego umiejętnościach i wielkim poświęceniu, które charakteryzowało Jego zaangażowanie.

 

Europejska Konfederacja Szermiercza będzie pamiętać Fechmistrza Tadeusza Pagińskiego, jako człowieka, który poświęcił się szkoleniu nie tylko wielkich mistrzów, ale także młodych adeptów szermierki, którzy stali się wzorowymi obywatelami wielkiego kraju, jakim jest Polska.

 

W imieniu Europejskiej Konfederacji Szermierczej składam najszczersze kondolencje rodzinie Fechmistrza, wszystkim bliskim, Polskiemu Związkowi Szermierczemu oraz Polskiemu Komitetowi Olimpijskiemu z powodu straty architekta Europejskiej Szermierki, człowieka, który poprzez sport przyczynił się do rozwoju szermierki w Polsce, czyniąc ją wielką w kraju, Europie i na świecie.

 

Europejskie Środowisko Szermiercze z wielkim uznaniem, szacunkiem i wzruszeniem będzie wspominać Fechmistrza Tadeusza Pagińskiego i poświęci mu codzienną modlitwę za Jego duszę.

 

Spoczywaj w pokoju

 

Prezydent Europejskiej Konfederacji Szermierczej
Giorgio SCARSO

 

OSTATNIA DROGA TADEUSZA PAGIŃSKIEGO - ZOBACZ ZDJĘCIA 

Zmarł Tadeusz Pagiński, fechmistrz, wybitny trener szermierki

Tadeusz Pagiński - trener i wychowawca

Tadeusz Pagiński urodził się 12 czerwca 1947 w Gdańsku. Karierę szermierczą rozpoczął w 1963 roku jako zawodnik AZS Gdańsk i temu klubowi był wierny do samego końca. Od 1970 roku był trenerem. Ukończył studia w Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego w Gdańsku (1974). Przeszedł przez wszystkie etapy trenerskiego wtajemniczenia: był instruktorem, trenerem, a w 1997 roku Polski Związek Szermierczy nadał mu tytuł fechmistrza

Przez 20 lat - od 1989 do 2009 roku - był trenerem kadry narodowej we florecie kobiet. Wychował i doprowadził do mistrzowskiego poziomu wiele zawodniczek, większość z gdańskiego klubu Sietom AZS AWFiS. Podopieczne Tadeusza Pagińskiego zdobywały medale na najważniejszych imprezach: igrzyskach olimpijskich, mistrzostwach świata i Europy oraz ponad 600 medali mistrzostw Polski w różnych kategoriach wiekowych, w tym 22-krotnie tytuł drużynowych mistrzyń Polski. Najważniejsze to olimpijskie krążki: srebrny w turnieju drużynowym (Sydney, 2000) i brązowy indywidualny Sylwii Gruchały (Ateny, 2004) oraz złote medale drużyny na mistrzostwach świata (Hawana, 2003 oraz St. Petersburg, 2007).  

Fechmistrz był także Hetmanem Wielkim Kapituły Rycerstwa Polskiego oraz Wielkim Fechmistrzem Gdańskiej Szkoły Fechtunku Bractwa św. Jerzego, wskrzeszonej z Jego inicjatywy.

25 sierpnia 2009 roku Tadeusz Pagiński odsłonił swoją tablicę w Alei Gwiazd Sportu we Władysławowie. 

Tadeusza Pagiński zmarł 9 listopada, miał 76 lat. Pozostawił żonę Annę, dorosłe córki Magdę i Agnieszkę oraz wnuki. 

Tadeusz Pagiński stworzył gdańską i polską szkołę floretu

- Pan Tadzik był twórcą tak zwanej gdańskiej szkoły floretu jako odrębnego stylu wyszkolenia w szermierce. On zaczął trenować inaczej niż do tej pory w Polsce trenowano. Podobnie, jak w męskim florecie Stanisław Szymański, który do Gdańska trafił ze Szczecina - zaznacza Ryszard Sobczak, były florecista Sietom AZS AWFiS Gdańsk, medalista olimpijski (1992, 1996), mistrz świata w drużynie (1998), dyrektor turnieju Pucharu Świata we florecie kobiet organizowanego w Gdańsku w latach 2005-2017. 

- Zapamiętam pana Tadeusza w stroju do robienia lekcji szermierczych: czerwone spodnie, czarna bluza, maska, rękawica. I zawsze uśmiechnięty. Był moim trenerem od trzynastego roku życia, przeszłam z nim wszystkie etapy kariery sportowej. To był taki drugi tata - mówi Magdalena Mroczkiewicz, srebrna medalistka olimpijska (2000) i mistrzyni świata w drużynie (2003, 2007). 

- Najmilej wspominam czas, gdy przeprowadziłam się do Gdańska, gdy moja kariera była w dołku. Powiedziałam sobie wtedy: albo kończę albo coś zmieniam. Trafiłam pod pieczę pana Tadzika, trenowałam przez osiem miesięcy i zdobyłam indywidualny brąz mistrzostw Europy. Lepiej być nie mogło - przypomina Małgorzata Wojtkowiak, która większość kariery spędziła w Warcie Poznań.

- Pan Tadeusz stworzył gdańską i polską szkołę floretu. Mnie jako szesnastolatce dał szansę startu w drużynie seniorskiej i to na pozycji kończącej (w turniejach drużynowych walczyła w ostatnich walkach, decydujących o zwycięstwie lub przegranej - red.) - dodaje Anna Rybicka, srebrna medalistka olimpijska (2000) i mistrzyni świata w drużynie (2003, 2007), indywidualna brązowa medalistka mistrzostw Europy (1997, 2004). - Na zawsze będzie mi się kojarzył ze zwycięstwami. Dla mnie Tadeusz Pagiński to fechmistrz zwycięzca, który poprowadził nas do największych sukcesów polskiego floretu. Czułyśmy się z nim najlepsze.

Największe sukcesy trenerskie Tadeusza Pagińskiego

igrzyska olimpijskie:

  • Ateny 2004 brąz indywidualnie (S. Gruchała)
  • Sydney 2000 srebro drużynowo

mistrzostwa świata:

  • St. Petersburg 2007 złoto drużynowo
  • Hawana 2003 złoto drużynowo
  • Hawana 2003 srebro indywidualnie (S. Gruchała)
  • Lizbona 2002 srebro drużynowo
  • Seul 1999 srebro drużynowo
  • Nowy Jork 2004 brąz drużynowo
  • La Chaux de Fonds 1998 brąz drużynowo

mistrzostwa Europy:

  • Zalaegerszeg 2005 złoto indywidualnie (S. Gruchała)
  • Moskwa 2002 złoto indywidualnie (S. Gruchała)
  • Funchal 2000 złoto indywidualnie (S. Gruchała)
  • Bourges 2003 złoto drużynowo
  • Moskwa 2002 złoto drużynowo
  • Kijów 2008 brąz indywidualnie (M. Wojtkowiak)
  • Kopenhaga 2004 brąz indywidualnie (A. Rybicka)
  • Gdańsk 1997 brąz indywidualnie (A. Rybicka) 
  • Izmir 2006 brąz drużynowo
  • Madera 2000 brąz drużynowo

Wyróżnienia indywidualne Tadeusza Pagińskiego 

  • Nagroda PKOL  2005 za całokształt pracy z kobietami
  • Trener Roku 2004 w Gdańsku
  • Trener Roku 2000, 2002, 2003 na Pomorzu
  • tytuł: Drużyny Roku 2000” przyznany Reprezentacji Polski we florecie kobiet w Plebiscycie Przeglądu Sportowego 
  • „sportowa osobowość Roku 2000 Radia Gdańsk” 

Odznaczenia:

  • Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

 

TV

Każdy może pomóc