Budowę gmachu szkoły przy Holzgasse 24 (ul. Kładki) rozpoczęto w 1881 r.
Otwarcie połączono z nadaniem szkole im. Wiktorii (Städtische Victoriaschule), małżonki następcy tronu Rzeszy Fryderyka Wilhelma von Hohenzollerna.
W końcu XIX wieku szkoła przekształciła się w dziewięcioletnie liceum z egzaminem maturalnym i pomaturalnym, oraz trzyletnim seminarium nauczycielskim. Uczyło się w niej początkowo 200, w końcu XIX wieku 500 uczennic w liceum i 160 w seminarium nauczycielskim.
Po dokupieniu w 1905 r. sąsiedniej działki (zajmowanej dotychczas przez gospodę „Pod Trzema Murzynami”) rozbudowana o boczne skrzydło.
Początkowo kompleks składał się z dwóch spiętych łącznikiem budynków. W części od ulicy mieściły się pomieszczenia klasowe i laboratoria, od podwórza – aula i sala gimnastyczna.
Elewacje budowli nawiązywały do form renesansu niemieckiego i zostały wykonane z czerwonej licowej cegły i czerwonawego piaskowca. Część wzniesiona w 1905 r. została zharmonizowana ze starszym budynkiem, utrzymano wysokość kondygnacji i wystrój elewacji.
W dniach 1–15 września 1939 r. Victoriaschule była wykorzystana przez hitlerowców jako przejściowy obóz dla jeńców cywilnych dla około 3000 członków Polonii w Wolnym Mieście Gdańsku. Aresztowanych brutalnie bito i szykanowano, odebrane im dowody osobiste wrzucano do koszów na śmieci, podczas przesłuchiwań namawiano niektórych Polaków do podpisania deklaracji o zmianie narodowości w zamian za zwolnienie. Więziono ich w piwnicach, salach gimnastycznych i salach lekcyjnych.
Szkoła działała do końca wojny do 1945 r. Została częściowo zniszczona, odbudowana ze zmianami.
W latach powojennych budynek był w posiadaniu: Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego, Państwowego Studium Nauczycielskiego z Oliwy Wyższej Szkoły Pedagogicznej i Uniwersytetu Gdańskiego.
źródło: Gedanopedia, internetowa encyklopedia Gdańska
