![]() |
W okresie przełomu XVI i XVII wieku nie było jeszcze żurnali mody, ale ówczesne malarstwo wiernie przekazało jej charakter. Scenografowie tworzący projekt stroju sięgnęli do twórczości Izaaka von Blocka – malarza, który miał niezaprzeczalny udział w rozpropagowaniu w Gdańsku strojów noszonych w krajach zachodnioeuropejskich, szczególnie w miastach niderlandzkich.
![]() |
Twórcy prezydenckiego kostiumu nie wykonali ścisłej repliki historycznego stroju, a szczególny nacisk położyli na dekoracyjność, będącą cechą kostiumu teatralnego. Tym samym odbiegli od ascezy ubioru protestanckiego, w którym dominował kolor czarny (Gdańsk od połowy XVI wieku był miastem protestanckim).
Na kostium prezydenta Pawła Adamowicza złożyły się następujące elementy:
![]() |
- góra czyli wams: ubiór męski, lekko podwatowany i usztywniony, sukienny lub aksamitny, zdobiony wzorzystym nacinaniem, haftem lub pasmanterią.
- czółenka – specjalne pantofle
- pludry - bufiaste spodnie sukienne do połowy ud albo do k olan, rozcinane pionowo w wąskie pasy, połączone barwną podszewką
- rajstopy
- beret
- kreza - kołnierz fałdowany i usztywniony, obszyty koronką
Fot. Jerzy Pinkas, Kancelaria Prezydenta


























