|
Zamknięta od zachodu ponad trzydziestometrowej wysokości gotycką bryłą kościoła Mariackiego (widoczna jest także 82-metrowa wieża kościoła), a od wschodu Bramą Mariacką i wieżą Muzeum Archeologicznego (dawnego Towarzystwa Przyrodniczego) jest ulica Mariacka jakby osobnym światem. Wrażenie to powiększa jeszcze to, że jest to jedyna ulica w starym Gdańsku, która zachowała wszystkie przedproża. Wąska, parometrowej szerokości jezdnia prowadzi jak wąwozem pomiędzy przedprożami i wysokimi, przeważnie czteropiętrowymi kamienicami od gotyckiego łuku Bramy Mariackiej do znajdującej się za ołtarzem głównym bramy kościoła Mariackiego. Na przedprożach, w położonych pod przedprożami piwnicach, w parterach kamieniczek - liczne knajpki, sklepy, a przede wszystkim salony bursztynnicze (Gdańsk jest przecież światową stolicą bursztynu). W lecie, a szczególnie podczas Jarmarku św. Dominika, panuje tu wielki ruch i gwar: tysiące turystów, zaimprowizowane zespoły muzyczne grają utwory dawnych mistrzów, rysownicy, uliczni sprzedawcy. W innych porach roku można nie spotkać tu ani jednego przechodnia - cisza przerywana jest jedynie biciem dzwonów kościoła Mariackiego, karilionu z pobliskiego Ratusza Głównomiejskiego czy szumem motorów przepływającego Motławą, po drugiej stronie Bramy Mariackiej, statku.
 |
 |
|
ul. Mariacka w 1890 r.
|
Widok od ul. Podkramarskiej
|
 |
 |
 |
|
Widok z Muzeum Archeologicznego
|
Widok od kościoła NMP
|
Widok od kościoła NMP |
Oprac. ROSiOŚK 2001