Szlak turystyczny "Westerplatte"
 |
 |
 |
| Betonowa alejka prowadząca do ruin budynku koszarowego | Ruiny obiektu koszarowego i kopia przedwojennego godła państwowego | Tablice z 1998 roku, przy budynku koszarowym |
W 1934 roku rozpoczęto budowę nowego budynku koszarowego, jak na owe czasy bardzo nowocześnie zaprojektowanego. Był to jednopiętrowy budynek o powierzchni 654 metrów kwadratowych, konstrukcji żelbetonowo - szkieletowej wypełnionej półmetrowym murem z cegły. Koszary otrzymały kształt niesymetrycznej litery T, ułożonej częścią poprzeczną równolegle do kanału portowego. W kondygnacji piwnicznej urządzono pomieszczenia przeznaczone na radiostację, kabinę bojowa, elektrownię i magazyn amunicji, kuchnię, stołówkę, magazyn żywności i garaż. Na parterze zlokalizowano centralę telefoniczną, pomieszczenia żołnierskie, umywalnie i centralę szefa kompanii. Na piętrze znajdowała się kancelaria komendanta Składnicy, izba chorych, pokoje oficerów i podoficerów służby czynnej. Dach obiektu był płaski, ale ze względu na wysokie budynki w Nowym Porcie, po drugiej stronie kanału portowego, nie był wykorzystywany bojowo. Koszary z wartownią nr VI - dowódca kapral Edward Łuczyński, stały się centralnie umiejscowionym punktem stanowisk obronnych, otoczonych pięcioma pozostałymi wartowniami i placówkami. W czasie bombardowania obiekt został trafiony dwoma bombami które go dość mocno uszkodziły, ale nie osłabiły zdolności do obrony. Zniszczone zostały radiostacja, kuchnia i instalacja wodociągowa. Zniszczenia, które są widoczne dzisiaj, to skutek celowego wysadzenia obiektu przez sowieckich saperów, już po wojnie. Betonowa ścieżka bezpośrednio prowadząca do pomnika przecina obrys koszar, a po prawej stronie widzimy rumowisko będące jego częścią, reszta została wykorzystana przy umacnianiu brzegu. Przed budynkiem skręcamy w lewo i zatrzymujemy się przed tablicami ufundowanymi przez Radę Miasta Gdańska w 1998 roku, a przedstawiającymi alfabetyczny spis nazwisk wszystkich znanych Obrońców Westerplatte. Kilkadziesiąt metrów dalej znajduje się wartownia nr III.
 |
 |
 |
| Tablica z 1989 roku | Jedna z tablic z nazwiskami Obrońców Westerplatte | Rumowisko pozostałe z rozbiórki skrzydła koszar |
