Szlak turystyczny "Westerplatte"
 |
|
| Placówka "Fort" |
Kolejnym etapem naszej wędrówki jest placówka "Fort", do której dochodzimy idąc nad brzegiem zatoki. Pierwsze militarne wykorzystanie Westerplatte nastąpiło podczas polskiej wojny sukcesyjnej, gdy król Francji Ludwik XV zdecydował się poprzeć militarnie swojego teścia króla Stanisława Leszczyńskiego i wysłał do obleganego przez Rosjan Gdańska symboliczne siły. W dniu 11 maja 1734 roku desantowały się tutaj wojska francuskie w sile dwóch pułków i liczyły 1 570 żołnierzy pod wodzą brygadiera Lamotte de la Peirouze, aby bez próby podjęcia walki - po czterech dniach odpłynąć do Kopenhagi. Powrót żołnierzy francuskich już pod nowym dowództwem ambasadora Francji w Kopenhadze hrabiego Louisa Roberta de Plélo nastąpił 24 maja w sile trzech pułków liczących około 2 400 żołnierzy, którzy wzięli udział w walkach o Wisłoujście. W walkach, które toczyły się około miesiąca, zginął dowódca i ponad 100 jego żołnierzy. Kapitulacja nastąpiła 23 czerwca 1734 roku. Podczas francuskiego oblężenia Gdańska w roku 1807 walki ominęły półwysep, ale po podpisaniu Traktatu w Tylży i ustanowieniu Wolnego Miasta Gdańsk pod protektoratem cesarza Napoleona Bonaparte rozpoczęto szeroko zakrojone prace fortyfikacyjne w celu obrony przeciwdesantowej tego strategicznie ważnego miejsca. Podczas ponownego oblężenia Gdańska w 1813 roku, tym razem przez połączone siły rosyjsko-pruskie przeciw broniącej się załodze francusko-polskiej, walki toczyły się również na Westerplatte i zakończyły się kapitulacją garnizonu na przełomie 1813 i 1814 roku.
 |
|
| Placówka "Fort" od strony zatoki |
Obiekt nazywany dzisiaj placówką "Fort" pochodzi z 1911 roku i jest częścią pruskiego systemu fortyfikacji nadbrzeżnych. Było to dwukondygnacyjne stanowisko dowodzenia komendanta artylerii nadbrzeżnej. Podczas przygotowywania terenu Wojskowej Składnicy Tranzytowej (WST) do obrony w 1939 roku, wykorzystano stary fort go do umiejscowienia tu placówki pełniącej rolę obrony przeciwdesantowej oraz powiązania systemu ognia broni maszynowej z innymi obiektami. Dowódcą placówki "Fort" był mat Bernard Rygielski. Lata powojenne to postępująca dewastacja niezabezpieczonego obiektu. Od roku 2004 w pieczy Stowarzyszenia Rekonstrukcji Historycznej Westerplatte.