Przyuczy do zawodu, da dach nad głową i nakarmi. W razie potrzeby zaopiekuje się dziećmi na czas pracy, pomoże wyleczyć zęby i ułatwi zrobienie kursu na prawo jazdy. Po pracy zaprosi na premierę sztuki teatralnej, koncert lub spotkanie ze znanym aktorem. Oferta socjalna największego zakładu produkcyjnego Wybrzeża nie należała do niewielkich.
Bycie pracownikiem Stoczni Gdańskiej nie sprowadzało się wyłącznie do uczestniczenia w procesie budowy statków. Stocznia, jako przedsiębiorstwo o znaczeniu kluczowym dla rodzimej gospodarki, była nie tylko miejscem pracy. Pracodawca dążył także do otoczenia społeczności pracowników szczególną opieką. Ta relacja znajdowała odbicie w indywidualnym stosunku części zatrudnionych, nazywających swój zakład „matką” bądź „mateczką”.
Wykład wygłosi dr Magdalena Staręga, która od 2011 roku pracuje w Europejskim Centrum Solidarności, zajmując się m.in. dziedzictwem kulturowym Stoczni Gdańskiej.
Absolwentka Uniwersytetu Gdańskiego na kierunku historia sztuki o specjalizacji muzealnictwo oraz Wydziałowych Studiów Doktoranckich Historii, Historii Sztuki i Archeologii na Uniwersytecie Gdańskim. Pracę doktorską, napisaną pod kierunkiem prof. dr hab. Małgorzaty Omilanowskiej, poświęciła zagadnieniu gdańskiego budownictwa pierwszej połowy XIX wieku. Stypendystka marszałka województwa pomorskiego, Tajnego Archiwum Państwowego Fundacji Pruskiego Dziedzictwa Kulturowego i Instytutu Herdera w Marburgu. Autorka artykułów naukowych, głównie poświęconych porozbiorowej architekturze Gdańska.
