Link do opisu wydarzenia: Zagra dwanaście saksofonów

Zagra dwanaście saksofonów

Data: 11 sierpnia 2009
Godzina: 19.00
Miejsce: Nadbałtyckie Centrum Kultury
Wstęp: wolny, na podstawie bezpłatnych zaproszeń, do odbioru w Nadbałtyckim Centrum Kultury
Organizator: Nadbałtyckie Centrum Kultury; Stowarzyszenie „Pomorskie w Unii Europejskiej”

Szczegóły wydarzenia

The European Saxophone Ensemble - międzynarodowy zespół młodych saksofonistów wystąpi w Nadbałtyckim Centrum Kultury w Gdańsku  11 sierpnia o 19:00.
Zespół to Ambasador Kultury w Unii Europejskiej w 2008 roku. W programie utwory czterech wybitnych kompozytorów europejskich, którzy specjalnie dla tego zespołu napisali utwory - są to: Dan Dediu (ROM), Maciej Małecki (PL), Cezariusz Gadzina (PL) oraz Luc Mishalle (B).

Program:

“Splitit”  - Luc Mishalle
“Europa” suita na 12 saksofonów -  Maciej Małecki
-Europa, byk i porwanie
-Romulus i Remus
-Śpiew Orfeusza po utracie Eurydyki
-Pan i nimfa Syrinks zamieniona w trzcinie
-Apollo bóg światła
“Vria” -  Dan Dediu
“Upgrade” - Cezariusz Gadzina


O ARTYSTACH

The European Saxophone Ensemble (ESE) to międzynarodowy zespół kierowany przez Cezariusza Gadzinę, który otrzymał tytuł Ambasadora Kultury w Unii Europejskiej w 2008 roku. Członkowie zespołu zostali wyłonieni na drodze przesłuchań w czterech europejskich stolicach. Dyrektorem i pomysłodawcą projektu jest Polak - Cezariusz Gadzina.
Zespół składa się z dwunastu młodych muzyków z 12 różnych krajów Europy, którzy grają na wszystkich rodzajach saksofonu od saksofonu basowego, poprzez barytonowy, tenorowy i altowy aż do saksofonu sopranowego.
Celem projektu jest pokonywanie barier pomiędzy różnymi typami muzyki. Muzyka klasyczna, avantjazz i muzyka tradycyjna – wszystkie style są pomieszane.

Czterech wybitnych kompozytorów europejskich napisało nowe kompozycje dla tego zespołu: Dan Dediu (ROM), Maciej Małecki (PL), Cezariusz Gadzina (PL) oraz Luc Mishalle (B). W studio radiowym „Toots” w Brukseli nagrana została płyta z tymi kompozycjami.

W 2008 roku European Saxophone Ensemble odbył trasę koncertową odwiedzając 7 państw europejskich (Litwę, Łotwę, Estonię, Polskę, Rumunię, Francję i Belgię) zostawiając po sobie ślad w postaci nagrań radiowych i telewizyjnych.

Tytuł Ambasadora Kultury Unii Europejskiej

Tytuł zdobywają organizacje lub akcje, których działania przełamują bariery kulturowe jednocześnie szerząc idee Unii Europejskiej. Nadawany w drodze konkursu tytuł Ambasadora Unii Europejskiej finansowany jest (80%) przez Komisję Europejską. Saksofonista Cezariusz Gadzina
(ze Złocieńca, obecnie w Belgii), jest pierwszym Polakiem, który w historii projektów kulturalnych Unii otrzymał tytuł ambasadora Unii Europejskiej. W 2008 wszystkich organizacji uczestniczących w tym konkursie było trzysta.

The European Saxophone Ensemble:

    Miriam Dirr – saksofon sopranowy (Niemcy)
    Cornelia Högl – saksofon sopranowy (Austria)
    Alicja Wolynczyk – saksofon sopranowy (Polska)
    Zsófia Mèszáros – saksofon altowy (Węgry)
    Ilse Bies – saksofon altowy (Holandia)
    Alan Luzar – saksofon altowy (Słowenia)
    Peter Cverle – saksofon tenorowy (Belgia)
    Lieve de Keyser – saksofon tenorowy (Luksemburg)
    Manuel Pramotton – saksofon tenorowy (Włochy)
    Alexandre Madeira – saksofon barytonowy (Portugalia)
    Kenny Talkowski – saksofon barytonowy/ altowy (Hiszpania)
    François Xavier Caillet – saksofon basowy (Francja)

Dyrektor artystyczny – Cezariusz Gadzina

CEZARIUSZ GADZINA
Saksofonista, urodzony 13 sierpnia 1966 w Wierzchowie. Absolwent Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie saksofonu klasycznego amerykańskiego saksofonisty Davida Pitucha, Lemmensinstituut w Leuven-Belgia w klasie saksofonu klasycznego Eda Bogarta oraz Królewskiego Konserwatorium Muzycznego w Brukseli w klasie saksofonu jazzowego u amerykańskiego saksofonisty Johna Ruocco. Państwową Średnią Szkołę Muzyczną ukończył w Koszalinie jednocześnie w dwóch klasach - saksofonu (u Janusza Vogelsingera) i akordeonu (u Zygmunta Wybrańca).
Jest laureatem wielu nagród i wyróżnień. Do najważniejszych należy I miejsce w Europejskim Konkursie Jazzowym w Sorgues k/Avignonu (Francja) w 1993 roku (w zespole Simple Acoustic Quartet). Dwukrotnie był w ścisłym finale w Międzynarodowym Konkursie Jazzowym w Hoeillart (Belgia, 1992 i 1996). Z zespołem Ostatni Dzwonek zdobył „Złoty Klucz do Kariery” podczas Pomorskiej Jesieni Jazzowej 1989 roku. Był stypendysta Rządu Belgijskiego.

Występował na wielu festiwalach muzycznych: Festspiele - Salzburg, ARS MUSICA - Bruksela, Zagreb Bienale - Zagrzeb, Bonner Biennale - Bonn, ACA- Festival Majorka, Warszawska Jesień - Warszawa, Jazz Jamboree - Warszawa, Brussels Jazz Marathon - Bruksela, Jazz Kroegentocht - Gent, A LIEGE- Liège, Jazz Nord - Lille. Występował ponadto w Nowym Jorku (Lincoln Center), Singapurze, Lizbonie, Brukseli (w obecności Króla Belgii Alberta II),Casablance, Barcelonie, Paryżu, Berlinie, Zürichu, Palermo, Lubljanie, Bergen, Talinie, Amsterdamie, Rzymie, Pradze, Lille.

Współpracował jako solista z Orkiestrą Duńskiego Radia z Kopenhagi, World Saxophone Orchestra z Amsterdamu, Orkiestrą Kameralną „Amadeus” pod dyrekcją Agnieszki Duczmal, Orkiestrą Kameralną „Ricercabe” z Brukseli, Filharmonią Poznańską, Filharmonią Bałtycką z Gdańska, Filharmonią Sudecką z Wałbrzycha, Filharmonią Opolską, Filharmonią Kaliską, Filharmonią Koszalińską, Kwartetem Wilanów. Współpracował również z Orkiestrą Filharmonii Narodowej, Orkiestrą Teatru Wielkiego z Warszawy, Orkiestrą Opery Belgijskiej z Brukseli, Ictus Ensamble z Brukseli, Ensamble of the Music z Brukseli, Urban Sax z Paryża oraz innymi zespołami.

Współpracował z kompozytorami muzyki współczesnej, którzy niejednokrotnie dedykowali mu swoje utwory - Bogusławem Schaefferem, Krzesimirem Dębskim, Gastonem Compére, Maciejem Małeckim, Piotrem Mossem, Rafałem Stradomskim, Wiesławem Rentowskim, Edwardem Sielickim, Sławomirem Czarneckim.

Od 1996 roku związany jest z belgijskimi zespołami, które noszą zaszczytny tytuł Ambasadora Kultury Flamandzkiej –Blindman Saxophone Quartet (1996-1999) oraz Saxafabra, gdzie Cezariusz Gadzina jest jednocześnie szefem artystycznym, kompozytorem i wykonawcą. Cezariusz Gadzina koncertuje również ze swoim Triem lub Kwartetem Jazzowym. Z jego inicjatywy Polska była gościem honorowym podczas Festiwalu i Konkursu Jazzowego w Hoeillart w Belgii w 2004 roku. Jest również pierwszym Polakiem, który nagrał pierwszy polski koncert saksofonowy - Concertino Romana Palestra z 1938 roku. Nagranie zostało dokonane dla Polskiego Radia z udziałem Orkiestry Kameralnej „Amadeus” pod dyrekcją Agnieszki Duczmal. Co roku w miesiącu sierpniu prowadzi klasę saksofonu podczas Międzynarodowych Kursów Mistrzowskich w Zamościu. Nagrania Cezariusza Gadziny można znaleźć w archiwach Polskiego Radia i TV, Radia Belgijskiego (RTBF i VRT) jak również na płytach kompaktowych wydanych przez następujące kompanie płytowe: BMG, KOCH Classisc, Cypres Records, Not Two, Selles, Edition St. Paul, B. Sharp Records, Ambivalence, Maelstrom, FMR Records.

MAŁECKI MACIEJ
Kompozytor i pianista; ur. 27 listopada 1940, Warszawa. Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie kompozycję w klasie Kazimierza Sikorskiego i fortepian pod kierunkiem Natalii Hornowskiej. W 1965 uzyskał dyplomy z obu tych specjalności (z fortepianu – z wyróżnieniem). W latach 1967-68 jako stypendysta Fundacji Kościuszkowskiej uzupełniał wykształcenie w Eastman School of Music w Rochester w Stanach Zjednoczonych w klasie kompozycji Samuela Adlera i fortepianu Eugene’a Lista. Po studiach przez szereg lat grał w duecie fortepianowym z Jerzym Derflem. W latach siedemdziesiątych komponował przede wszystkim dla teatru, telewizji, radia i filmu. Współpracował m.in. ze Studenckim Teatrem Satyryków, Teatrem Polskiego Radia i Teatrem Telewizji. W następnym dziesięcioleciu porzucił ten rodzaj twórczości na rzecz muzyki poważnej. W 1991 został wiceprezesem, a w 1993 – prezesem Związku Kompozytorów Polskich. Funkcję tę pełnił do 1999.

Maciej Małecki za swoją twórczość kompozytorską otrzymał wiele nagród i wyróżnień, w szczególności za twórczość radiową i telewizyjną, m.in. w 1981 – nagrodę za muzykę do spektaklu Teatru Telewizji Wesele, w 1982 – wyróżnienie na Konkursie im. Karola Szymanowskiego za Cztery pieśni do słów Kazimierza Przerwy-Tetmajera na baryton i fortepian (1981), w 1989 – nagrodę krytyki „Złoty mikrofon” za muzykę radiową, w 1996 – I nagrodę na Konkursie Kompozytorskim w ramach III Ogólnopolskiego Festiwalu Kolęd i Pastorałek w Będzinie za pastorałkę Niemowlątko na słomie na chór mieszany (1996), w 2003 – nagrodę za muzykę do słuchowiska radiowego Nie-Boska Symfonia (2002) na Festiwalu „Dwa Teatry”.

DAN DEDIU
Dan Dediu urodził się 16 marca 1967 roku w Bralia, w Rumunii. Ukończył studia kompozytorskie na Uniwersytecie Muzycznym w Bukareszcie (1989) i następnie zaczął uczęszczać na kursy podyplomowe na w HMdK w Wiedniu (1990/91). Następujące stowarzyszenia oferowały mu stypendia: Fundacja Alfred-Toepfer w Hamburgu, Fundacja Albanberg w Wiedniu, New Europe College w Bukareszcie, Wissenschaftskolleg zu Berlin, Zuger Kulturstiftung Landis & Gyr w Szwajcarii, Bavarian Ministerstwo Kultury w Niemczech. Pośród jego nauczycieli wymienić można następujące nazwiska kompozytorów: Ştefan Niculescu, Dan Constantinescu oraz Francis Burt. Dediu w latach 1999, 2001, 2007/08 był dyrektorem artystycznym New Music Festival w Bukareszcie („Międzynarodowy Tydzień Nowej Muzyki”). Od 2003 roku jest Profesorem Kompozycji natomiast w 2008 roku został wybrany Rektorem Narodowego Uniwersytetu Muzycznego w Bukareszcie. Dan Dediu otrzymywał nagrody za kompozycje w Wiedniu, Londynie, Paryżu, Berlinie, Budapeszcie, Bukareszcie, w Dreźnie oraz Ludwigshafen. Ponad 130 jego dzieł było wykonywanych na całym świecie. Muzyka Dan Dediu może być opisana jako wszechstronna, nerwowa ze specyficznymi cechami dynamicznego wzburzenia. Pracuje
z utworami, które za każdym razem są dźwięcznymi i pełnymi wigoru mikroświatami.

LUC MISHALLE
Luc Mishalle urodzony w 1953 roku, jest muzykiem z raczej nieortodoksyjnym życiorysem. Od 1976 roku zaczął pracować jako muzyk i kompozytor w takich zespołach jak: Welfare State International, Emergency Exit Arts (GB), Dogtroep (NL), Internationale Nieuwe Scene and Tiedrie (B).W tym samym czasie występował w „Jazzfanfare”. Od 1983 roku Luc Mishalle zaczął szukać członków zespołów, którzy mieli europejskie osiągnięcia : Belçikal, Raï Express, Marakbar. Luc Mishalle występował również z muzykami z muzycznej sceny improwizacyjnej i miał także kilka zleceń z instytucji flamandzkich : Monty (Antwerp, Vooruit (Ghent), Stad aan de Stroom (Antwerp), CCB, Wapurgis (Bruksela), Zuiderpershuis…Od 1998 roku jest Luc Mishalle jest aktywny w muzyce współczesnej: występuje przez 10 lat w Blindman Saxophone Quartet oraz sporadycznie w zespole Ictus i QO2. W ostatnich latach występuje w teatrze oraz komponuje i występuje w takich zespołach jak: muziek LOD, De Werf, HetPaleis, theatre Stap (B), Ro-theater, DNA (NI).Luc Mishalle publikował w wielu magazynach i książkach oraz pojawił się w tuzinie CD’s oraz Lp’s. Od 1998 roku jest dyrektorem artystycznym De Krijtkring oraz rozwija on takie projekty jak: Al.-Harmoniah, Fanfarrah, Aywa, Marockin’ Brass.