Mały Straszek, żeby pomóc swojemu tatusiowi, który ciągle stoi w polu, chce wystraszyć wszystkie wróble w okolicy. Wyrusza na poszukiwanie niedobrych ptaków. Niechcący przeszkadza w polowaniu lisowi, który odchodzi obrażony.
Idąc za nim Straszek trafia na śmietnisko, gdzie głodny lis próbuje znaleźć coś do jedzenia. Grzebanie w śmieciach skutkuje skaleczoną łapą i bólem brzucha. Potem góra nieczystości zmienia się w wielką Paskudę.
Straszek walczy z Paskudą, ale nie może jej pokonać. Biegnie po pomoc do Wiaterka, bo wie, że Wiaterek może zmienić się w wielki huragan. Wszystko dobrze się kończy, a mały Straszek informuje tatę, że gorszymi szkodnikami niż wróble są ci, którzy zaśmiecają las.
Teatr Conieco założył w 1994 r. Marian Ołdziejewski wystawiając wraz z synem Łukaszem spektakl o Kubusiu Puchatku, który lubił „małe conieco”. Przedstawienie bardzo ciepło przyjęła widownia i tak zaczęła się przygoda prywatnego, objazdowego teatru. Od tej pory każdego roku powstawały spektakle wykorzystujące różne formy teatru lalek (maski, kukły, marionetki, przedmioty, lalki płaskie i przytulanki).
Głównym odbiorcą ich sztuk jest widownia dziecięca. Inspiracją - poezja, legendy i baśnie. Największą pasją - teatr marionetek i pantomimy. Spektakle grają w teatrach, klubach, szkołach i przedszkolach. Wyjeżdżają również za granicę na prezentacje i festiwale (odwiedzili 11 państw ). Ich najnowszym sukcesem jest Główna Nagroda Złotej Ręki na festiwalu w Imatrze ( Finlandia )
Obecnie Teatr Conieco tworzą Marian Ołdziejewski i Jaromir Trzos.
Współpracują: tworząc muzykę – Agnieszka Glińska , scenografię – Dominika Durtan i lalki – Ewa Ołdziejewska
Marian Ołdziejewski po ukończeniu Akademii Teatralnej - Wydziału Sztuki lalkarskiej w Białymstoku (1982 r.) pracował w teatrach lalek w Szczecinie, Białymstoku, Poznaniu i Gdańsku zdobywając doświadczenie i nagrody ( "Za Debiut" –1982 r. i "Aktorska" na XI Festiwalu w Opolu – 1983 r.). Przez osiem lat był wykładowcą w Akademii Teatralnej. Trzy lata pracował z młodzieżą niepełnosprawną a efekty tej pracy można było obejrzeć w Telewizji Polskiej w filmie pt. "Szkaradka".
