Czy wracamy do kultury oralnej? Czy razem z tym powrotem czeka nas ponowna mitologizacja kultury? Jak AI wpływa na kompetencje komunikacyjne?
Technologie komunikacyjne zawsze były silnie splecione z kulturą oraz edukacją. Ich dotychczasową historię można ująć jako „zamieszkiwanie” w światach kolejnych form komunikacji oraz głębokie kryzysy w okresach przechodzenia do form nowych. W tym sensie można mówić o kulturach mowy (silne wspólnoty skupiane wokół mitów i opowieści, ćwiczenie technik pamiętania, retoryczne kształcenie mówców), kulturach pisma (od wątpliwości co do upowszechniania alfabetu w czasach Platona przez rewolucje wywołane upowszechnieniem druku po specyfiki pisma w mediach elektronicznych) i kulturach wizualnych (od naskalnych rysunków przez „realizm” malarstwa i fotografii po elektroniczne i cyfrowe symulacje). Skupimy się na kryzysach, bowiem w ich dynamice najwyraźniej widać specyfikę poszczególnych form.