JOHANN SEBASTIAN BACH Pasja według św. Mateusza BWV 244
Marta Boberska sopran
Katarzyna Krzyżanowska alt
Tomasz Krzysica tenor
Jarosław Bręk bas
Sylwester Smulczyński Ewangelista
Sławomir Jurczak Jezus
Adam Okrój Pilatus – bas
Piotr Stępień Petrus – bas, baryton
Piotr Macalak Judas – bas
Grzegorz Zięba – Pontifex I tenor
Piotr Macalak – Pontifex II bas
Edyta Łuczkowska -Swat Testis I – alt
Romuald Szyszko Testis II – tenor
Anna Asmus Uxor Pilati – sopran
Klaudia Trzasko – Ancilla I - sopran
Małgorzata Lubińska-Falc Ancilla II - sopran
Grzegorz Zimak viola da gamba
Hanna Dys pozytyw
Cappella Gedanensis przyg. Alina Kowalska - Pińczak
Akademicki Chór Uniwersytetu Gdańskiego przyg. Marcin Tomczak
CANZONETTA - Chór Dziecięcy OSM I i II st. im. F. Nowowiejskiego w Gdańsku przyg. Teresa Pabjańczyk i Marta Brozdowska
Kai Bumann dyrygent
Orkiestra Polskiej Filharmonii Bałtyckiej
Pierwsze utwory pasyjne opiewające Mękę i Śmierć Jezusa Chrystusa pochodzą z IV wieku. Ich podstawą tekstową jest relacja z ostatnich dni Chrystusa, spisana przez czterech Ewangelistów: Mateusza, Marka, Łukasza i Jana.
W pierwszych wiekach istniał zwyczaj recytacji w Niedzielą Palmową części Ewangelii św. Mateusza. Później rozszerzono tę recytację na inne dni Wielkiego Tygodnia.
Bach był głęboko religijnym luteraninem i muzykę uważał za dar Boży oraz narzędzie mające służyć przede wszystkim Jego chwale, dopiero potem nauce i estetycznej przyjemności.
„Pasja według św. Mateusza” Johanna Sebastiana Bacha, obok „Pasji według św. Jana” należy do najwspanialszych dzieł artystycznych opiewającymi Mękę i Śmierć Jezusa Chrystusa.
„Pasja według św. Mateusza” miała jednakże odmienną „recenzję” w dniu jej pierwszego wykonania czyli Wielki Piątek, 15 kwietnia 1729 roku w kościele św. Tomasza w Lipsku. Pasja Bacha spotkała się z totalnym niezrozumieniem, konkurując z muzyką ówcześnie żyjącego Gottlieba Fröbera. W konsekwencji „Pasja według św. Mateusza” w niesławie trafiła na całe sto lat do głębokich archiwów bibliotecznych. Ponowny jej powrót, tym razem triumfalny, zawdzięczany młodemu kompozytorowi niemieckiemu, który przeszukiwał przepastne archiwa, a był nim Felix Mendelssohn. Zafascynowany dziełem i muzyką Wielkiego Kantora Lipskiego równo w sto lat od pierwszego przywrócił je światu muzycznemu i doprowadził do ponownego wykonania. Ten wieczór 11 marca 1829 roku w berlińskiej Siengakademie stał się ponownym narodzeniem muzyki Bacha dla świata, która ciągle fascynuje, inspiruje, zachwyca i poznawana jest przez nowe pokolenia.
Więcej informacji: www.filharmonia.gda.pl
