Od 5 do 7 czerwca na ulicach Gdańska będzie można wziąć udział w „Grze o wolność” – wyjątkowym, multimedialnym wydarzeniu organizowanym przez Miasto Gdańsk z okazji 20. Rocznicy Odzyskania Wolności i Upadku Komunizmu w Europie Środkowowschodniej.
Jednym z elementów gry będą gigantyczne, zapieczętowane urny, w których trójmiejscy artyści zaprezentują własne spojrzenie na najważniejsze dla Gdańska i Polski wydarzenia historii współczesnej.
Instalacje te zostaną ustawione w pięciu punktach miasta już 4 czerwca. Wydarzeniu towarzyszyć będą happeningi, imprezy w gdańskich klubach, dwudniowy plener filmowy oraz specjalny koncert z udziałem MITCH & MITCH COMBO, DICK4DICK i reaktywowanego na tę okazję zespołu KURY.

Gdzie pojawią się urny? Co się w nich znajdzie? Co jest do wygrania? Dowiedzą się ci, którzy wezmą udział w grze, przejdą wszystkie etapy, zbiorą specjalne pieczęcie i z wypełnioną kartą dotrą do mety w Kinie Neptun (dawne kino Leningrad). Dzięki otwartej formule w grze może wziąć udział każdy, dołączając w dowolnym momencie. Wystarczy odważyć się i zajrzeć do urny! Start gry: Kino Neptun, piątek 5 czerwca, godz. 12:00.
Umieszczone w mieście urny będą autorską wypowiedzią artystyczną trójmiejskich malarzy, fotografów i artystów street-artowych: Michała Szlagi, Adama i Ani Witkowskich, Patrycji Orzechowskiej, Jacka Staniszewskiego i Iwony Zając. Jednocześnie dzięki filmom wyświetlanym na ekranach LCD uczestnicy gry będą mogli poznać historyczny kontekst miejsc, w których urny zostaną ustawione.
Projekt „Gra o wolność” rozgrywać się będzie także na terenach stoczni. To właśnie za historyczną bramą zostanie ustawiona główna scena, na której w piątek 5 lipca o godz. 21:00 wystąpią MITCH & MITCH COMBO, DICK4DICK oraz KURY, a w sobotę i niedzielę w kinie plenerowym na dmuchanym ekranie obejrzeć będzie można takie filmy jak „Good Bye Lenin!” czy „Hydrozagadka”. W niedzielę na trasie dworzec główny – pomnik Sobieskiego – 3 krzyże – stocznia – dworzec główny kursować będzie zabytkowy autobus tzw. „Ogórek”.
Główny partner: Akuku Sztuka www.akukusztuka.eu
Edyta Tombarkiewicz / Biuro Prasowe
5-7.06 | piątek - niedziela
- GRA O WOLNOŚĆ: SZUKAJ URN WYBORCZYCH !
PUNKT STARTOWY GRY: Pobierz kartę - Kino Neptun [dawne Kino Leningrad]
gramy w godz. 12.00-20.00
5.06 | piątek
- start godz. 21.00 | Scena Stocznia | ul. Doki 1 | wejście bramą nr. 1 [Historyczną]
Specjalne Koncerty + Performance:
MITCH & MITCH COMBO
DICK4DICK
KURY – REAKTYWACJA !!!
6-7.06 | sobota-niedziela
start godz. 22.00 | Stocznia Gdańska | ul. Doki 1 | wejście bramą nr. 1 [Historyczną]
PLENER KINO-STOCZNIA:
- 6.06 | sobota:
“Good Bye Lenin!” reż. W.Becker [2003] 121’
“Dziewczyny do wzięcia” reż. J.Kondratiuk [1972] 45’ - 7.06 | niedziela:
“Hydrozagadka” reż. A.Kondratiuk [1970] 70’
“Wniebowzięci” reż. A.Kondratiuk [1973] 44’
6.06 | sobota
- start: 23.00 | kluby w centrum Gdańska - Kawalerka | Cafe Szafa | Cafe Absinthe | La Dolce Vita
PARTY REGLAMENTACJA: grają kolektywy dj-skie do białego rana
7.06 | niedziela
- godz. 16.00-20.00 | Centrum Gdańska – przy Urnach
WOLNA STREFA PERFORMANCE: akcje muzyczne/parateatralne/street- artowe
WSTĘP WOLNY!
SZCZEGÓŁOWY OPIS:
ARANŻACJA URN:
URNA NR 1
Patrycja Orzechowska
Artystka wizualna, zajmuje się fotografią, instalacją, filmem, sztuką w przestrzeni publicznej i grafiką użytkową. Mieszka w Gdańsku. Absolwentka grafiki na ASP w Gdańsku.
www.patrycjaorzechowska.com
URNA NR 2
Jacek Staniszewski
Polski artysta współczesny, malarz, grafik, muzyk, pedagog ASP w Gdańsku. Zajmuje się działaniami w przestrzeni publicznej, plakatem, instalacją, grafiką, rysunkiem. Studiował w latach 1977-1984 na Wydziale Malarstwa i Grafiki Projektowej w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (ASP) w Gdańsku. Dyplom w Pracowni Grafiki prof. Jerzego Krechowicza w 1984 r. Adiunkt II stopnia w Pracowni Grafiki Projektowej prof. J. Krechowicza na Wydziale Malarstwa i Grafiki. Od 1982 r. prowadzi niezależną działalność muzyczną. W latach 1986-2001 wykonał ponad 200 plakatów do wystaw, spektakli teatralnych i koncertów. Zaprojektował szatę graficzną płyt zespołów: Bielizna, Apteka, Ego, Blenders, Ścianka, Centrala, Miasto Mężczyzn, Czan, Mordy, Kury, Łoskot.
URNA NR 3
Ania i Adam Witkowscy
Ania Witkowska (ur. 1978)
W latach 1998-1999 studiowała na Wydziale Sztuk Pięknych na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. W latach 1999-2003 studiowała na wydziale grafiki na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku (dyplom z wyróżnieniem z projektowania graficznego w pracowni Janusza Górskiego i z malarstwa w pracowni Włodzimierza Łajminga). Wybrane Wystawy indywidualne: 2002 „od nowa” Dom Muz, Toruń; 2003 „folklor człowieka epoki industrialnej” Galeria m2, Kolonia Artystów, Gdańsk; 2004 „Sztuczne lasy” Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia, Gdańsk; 2006 „widoki” z Adamem Witkowskim, Galeria „Pies” Poznań. Ania Witkowska często używa w swojej sztuce znaków powszechnie znanych. Wykorzystuje logotypy wielkich firm i wprowadza w nie wirusa sztuki, który igra ze światem reklamy i strategiami marketingowymi.
www.aniawitkowska.com.
Adam Witkowski (ur. 1978)
Zajmuje się malarstwem, instalacją, wideo i dźwiękiem. Studia na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku 1998-2004, dyplom u Wojciecha Zamiary, inicjator efemerycznych pokazów Znajomi znad morza (dotąd odbyło się pięć edycji imprezy), współautor festiwalu Have a noise day, uczestnik wielu wystaw oraz przeglądów filmowych i multimedialnych. Wraz z Mikołajem Trzaską stworzył muzykę do spektaklu „Odys-Seas” Leszka Bzdyla i Robert Rumasa, prezentowanego podczas międzynarodowego festiwalu teatralnego SEAS. Pierwszy solowy materiał audio zrealizował pod szyldem 0404 (wydany w 2003 przez Pracownia Ludzie Gdańsk Records). W roku 2005 był producentem Radio Copernicus, a od roku 2006 jest współtwórcą Radio Simulator, współorganizował pierwszą edycję festiwalu THEONEMINUTES. Wykłada na Akademi Sztuk Pięknych w Gdańsku.
www.adamwitkowski.com
URNA NR 4
Michał Szlaga
Michał Szlaga ukończył gdańską Akademię Sztuk Pięknych w 2003 roku. W 2006 roku był stypendystą Marszałka Województwa Pomorskiego. Jego największą pasją jako fotografa zawsze była Stocznia Gdańska. Za portret słynnej suwnicowej Anny Walentynowicz dostał wyróżnienie w kat. “Ludzie” na Grand Press Foto 2005. Mieszka w Kolonii Artystów na dawnych terenach Stoczni Gdańskiej, a nawet po studiach, nie mając pracy zatrudnił się w stoczni jako malarz-piaskarz, jednak, jak sam przyznaje nie wytrzymał fizycznie. Żyje i pracuje w "kolebce", to wpływa na jego twórczość i stosunek do rzeczywistości.
Na co dzień współpracuje z tygodnikami: "Przekrój" i "Newsweek Polska".
www.szlaga.com
URNA NR5
Iwona Zając
Malarka. W 1999 roku ukończyła ASP w Gdańsku. Od 2002 rezydentka Kolonii Artystów (obecnie Młodego Miasta) na terenie Stoczni Gdańskiej. W swojej twórczości podejmuje problematykę społeczną i feministyczną. Często bohaterem swych prac czyni siebie samą lub swoich przyjaciół. Od 2000 roku zajmuje się malarstwem ściennym. Swoje muralesy pokazywała w Polsce i za granicą. Do najbardziej znanych jej projektów należy Stocznia - seria szablonów na zewnętrznych murach Stoczni Gdańskiej, zawierających opowieści stoczniowców związane z ich życiem i pracą (www.stocznia.bzzz.net ). Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W 2008 roku została nominowana na Gdańszczanina Roku 2007.
www.iwona-zajac.com
KURY – REAKTYWACJA !!!
Jedyny i wyjątkowy koncert po latach milczenia
Zespół muzyczny, jeden z filarów yassu, założony w czerwcu 1992 przez Ryszarda "Tymona" Tymańskiego. Grupa występowała w składzie: Tymon Tymański (basista i wokalista), Jacek Olter (perkusista), Piotr Pawlak (gitarzysta). Z Kurami współpracowali też m.in. Mazzoll, Kuba Staruszkiewicz, Jacek Stromski, Ania Lasocka i DJ Scissorkicks (płyta „100 lat undergroundu”).
W 1999 roku za płytę "P.O.L.O.V.I.R.U.S." zespół KURY otrzymał aż sześć nominacji do Fryderyków, z których ostatecznie otrzymał nagrodę w kategorii "Muzyka Alternatywna", album uważany przez niektórych krytyków muzycznych za jedną z najważniejszych polskich płyt lat 90. Po śmierci Jacka Oltera w styczniu 2001 KURY przez krótki czas kontynuowały działalność (z Jackiem Stromskim, Rory Walshem i Kubą Staruszkiewiczem jako perkusistami). Od 2002 aktywność KUR uległa zawieszeniu, w grudniu 2003 odbyła się pożegnalna trasa zespołu.
Zespół wystąpi w składzie: Ryszard Tymon Tymański, Piotr Pawlak, Kuba Staruszkiewicz.
www.biodro.pl
MITCH & MITCH COMBO - W roku 2003 Mitch & Mitch wydali swoją pierwszą, legendarną już płytę zatytułowaną „Luv Yer Country”, a w 2006 pojawił się krążek pt. „12 Catchy Tunes (We Wish We Had Composed)”, niezwykle różnorodna kolekcja utworów skomponowanych przez dawno zapomnianych lub zignorowanych geniuszy, którzy znacząco wpłynęli na artystyczną drogę muzyków Mitch & Mitch.
Swoim niezwykłym show Mitch & Mitch siali spustoszenie w wielu miastach Polski (warto wymienić chociażby historyczny, samobójczy występ na Pikniku Country w Mrągowie w 2005 roku) i Europy Zachodniej (między innymi festiwal I.D.E.A.L we francuskim Nantes, czy trasa po supermarketach w Portugalii).
Przyszłość rysuje się w jasnych barwach dla Mitch & Mitch. Nie bacząc na okoliczności, zamierzają oni kontynuować swój Neverending Tour, demolując kluby i stadiony, wyciskając piętno na każdym, kto odważy się przyjść na koncert. Żaden lokal nie jest za mały, żadne miasto zbyt czyste i żaden kraj zbyt odległy, nawet Dania.
www.mitch-and-mitch.com
DICK4DICK - powstał w 2004 roku i od tego czasu gwałtem zmienia sztywną scenę muzyczną w Polsce. Zamiast cierpiętniczej pozy, szarego wizerunku i piosenek o niczym, Dick4Dick zajmuje się kreowaniem artystycznego wizerunku opartego o seksualność, pastisz i kolor. Kto nie rozumie tej gry, wychodzi z koncertu D4D oburzony i zniesmaczony, tracąc jednocześnie możliwość uczestniczenia w niezapomnianym Show. Dick4Dick wydali dwie płyty i zagrali ponad 200 koncertów w Polsce i za granicą. Zdobyli wiele nagród i stali się bohaterami kilku skandali. Sami realizują swoje genialne klipy i z wielką uwagą dbają o stronę wizualną wszystkiego, co z nimi związane. Działają na pograniczu multimediów, wplatając w swoje akcje najróżniejszych artystów. W myśl własnej dewizy: “CIĄGLE SIĘ ZMIENIAĆ“ D4D zmieniają się ciągle.
www.dick4dick.net
6.06 | sobota:
“Good Bye Lenin!” reż. W.Becker [2003] 121’
“Dziewczyny do wzięcia” reż. J.Kondratiuk [1972] 45’
“Good Bye Lenin!” reż. W.Becker [2003]
Październik 1989 roku to nie był najlepszy moment na to, żeby zapaść w śpiączkę. Zwłaszcza, jeżeli mieszkało się we Wschodnich Niemczech. Jeszcze gorszym pomysłem było obudzić się już po zburzeniu Muru Berlińskiego. Zwłaszcza, jeżeli było się zagorzałą działaczką głęboko wierzącą w to, iż nie ma na tej ziemi lepszego ustroju niż socjalistyczny... Wszystko to jednak spotkało matkę Alexa. Rzeczywistości nie da się zmienić. Można jednak wykreować inną. Ciepła, wzruszająca komedia o tym, jak powodowany miłością do matki syn postanowił przenieść góry. A wszystko po to, by utrzymać ją w przekonaniu, że Lenin ostatecznie zwyciężył! (opis dystrybutora)
“Dziewczyny do wzięcia” reż. J.Kondratiuk [1972]
Dziewczyny są do wzięcia raz w tygodniu: w sobotę. Przyjeżdżają do stolicy z podwarszawskich miejscowości z nadzieją na rozrywkę, na przerwanie monotonii szarej egzystencji, na poznanie mężczyzny, może - w perspektywie - na trwały związek. Wyprawiają się po męża i po odrobinę wielkomiejskiego blichtru. Z takim zamiarem przybywają pewnej soboty do Warszawy trzy panny. Są nieładne i bezbarwne, tandetnie ubrane, ale bardzo starają się utwierdzić w swojej wyjątkowości i atrakcyjności. Trzymając się sztywno żelaznej zasady, że porządna dziewczyna "nie zawiera znajomości na ulicy", dają się poderwać dopiero w kawiarni, gdzie wpadają w oko dwóm młodzieńcom z miasta, równie niezdecydowanym i skrępowanym jak one. By dodać sobie odwagi i wypaść jak najlepiej w oczach dziewcząt, panowie przedstawiają się jako "Inżynier" i "Magister". (…) Bohaterowie filmu Kondratiuka: nudni i rozpaczliwie przeciętni, nieporadnie szukają wzajemnego kontaktu, są żałośni w tworzeniu mitów z własnych, nie zrealizowanych marzeń. (…) “Dziewczyny do wzięcia” przypominają wczesne filmy Milosa Formana ("Czarny Piotruś", "Miłość blondynki") i innych reżyserów czeskiej "nowej fali" końca lat 60, szalenie trafne i wnikliwe w swej prostocie.
(opis www.filmpolski.pl)
7.06 | niedziela:
“Hydrozagadka” reż. A.Kondratiuk [1970] 70’
“Wniebowzięci” reż. A.Kondratiuk [1973] 44’
“Hydrozagadka” reż. A.Kondratiuk [1970]
Tytułową zagadką jest niewytłumaczalne znikanie wody w Warszawie podczas największych upałów. Nad jej rozwiązaniem biedzi się naukowiec, profesor Milczarek (Wiesław Michnikowski). Pomaga mu nieustraszony detektyw As (Józef Nowak), który podejmuje nierówną walkę z tajemniczym, demonicznym przeciwnikiem, sprawcą całej wodnej afery. Trop prowadzi najpierw do ciemnego typa zwanego Plamą, a potem do egzotycznego Maharadży. Swoją telewizyjną komedię Andrzej Kondratiuk utrzymał w konwencji groteski i parodii znanych filmów sensacyjnych i opowieści komiksowych. Większość gagów, postaci i humorystycznych sytuacji widzowie znają już z ekranów. Reżyser zadbał o to, by trzymać publiczność w napięciu, ale też zaserwować jej sporą dawkę rozrywki. Jest więc w filmie taniec brzucha i mężczyzna pojawiający się niespodziewanie w haremie, a także komiczny Maharadża Kaburu, którego odtwarza niezrównany Roman Kłosowski. (opis www.filmpolski.pl)
“Wniebowzięci” reż. A.Kondratiuk [1973]
Jedna z lepszych komedii Andrzeja Kondratiuka z pamiętnym duetem Maklakiewicz - Himilsbach w rolach głównych. Komedia to zresztą szczególna, bo oprócz autentycznego humoru, sporo tu nostalgii i materiału do nie zawsze wesołej refleksji. Bohaterami filmu są dwaj dojrzali mężczyźni, którym w życiu więcej się nie udało niż udało. Pewnego dnia dostają od losu niezwykłą szansę. Wygrywają dużą sumę w totolotka. Za uzyskane pieniądze postanawiają wybrać się w pierwszą w życiu podróż samolotem. Spróbowawszy smaku podniebnej podróży, trwonią resztę gotówki na kolejne samolotowe eskapady. (…) Pieniądze dają im możliwość zaznania innego życia, wcielenia się w inne role społeczne. Obaj chętnie korzystają z nowych możliwości, by na końcu przekonać się, że tak naprawdę najlepiej czują się, gdy są sobą. Film Kondratiuka przewrotnie pokazuje, że czasem spełnione wielkie marzenie nie czyni ludzi ani lepszymi, ani szczęśliwszymi. Pomaga natomiast zaakceptować własny los, jakikolwiek by on był. (opis www.filmpolski.pl)
Edyta Tombarkiewicz / Biuro Prasowe
