choreografia Emil Wesołowski, Tarrance Ho Sin Hang
scenografia i kostiumy Izabela Stronias
Chopin inspiruje. Trudno zliczyć artystów – kompozytorów, choreografów, plastyków, muzyków klasycznych i jazzowych, którzy czerpali z dzieł naszego najwybitniejszego twórcy. Wielbiciele baletu spontanicznie kojarzą jego nazwisko z impresją choreograficzną Fokina „Chopiniana”, na potrzeby której Głazunow zinstrumentował utwory Chopina w sposób, delikatnie mówiąc, kontrowersyjny. Naszym wieczorem choreograficznym chcemy uciec od tego prostego myślenia: Chopin + balet = „Chopiniana”. Szukamy nowych sposobów tanecznego wcielenia słynnych mazurków, walców, preludiów… Dwie części wieczoru to dwa różne spojrzenia na balet współczesny, gdyż przygotuje je dwóch różnych twórców, różnych narodowości, reprezentujących odmienne kultury – europejską i azjatycką. Łączy je jedno – uwielbienie dla polskiego kompozytora, któremu oddajemy hołd w 200 rocznicę jego urodzin.
W choreografii Emila Wojciechowskiego w głównych partiach wystąpią: Beata Giza, Michał Łabuś i Ireneusz Stencel ,natomiast u Ho Sing Hang zatańczy: Łukasz Przytarski (Chopin), Sylwia Kowalska-Borowy, Beata Giza, Franciszka Kierc, Marta Śrama, Piotr Nowak, Roman Komassa (Ojciec) Marzena Socha (Matka).
OBSADA cz. I (chor. Emil Wesołowski)
Kobieta Beata Giza, Sylwia Kowalska-Borowy
Mężczyzna Michał Łabuś, Radosław Palutkiewicz
Marzenie Ireneusz Stencel, Piotr Nowak
OBSADA cz. II (chor. Ho Sin Hang)
Chopin Łukasz Przytarski, Filip Michalak
George Sand Sylwia Kowalska-Borowy, Beata Giza
Maria Franciszka Kierc, Magdalena Pawelec
Matka Marii Marzena Socha, Joanna Lichorowicz
Ojciec Chopina Roman Komassa, Radosław Palutkiewicz
Mazurka Beata Giza, Sylwia Kowalska-Borowy
Moris, syn George Sand Piotr Nowak, Artur Grabarczyk
Solange, córka George Sand Marta Śrama, Yulija Lavrenova
towarzystwo paryskie, panowie Ireneusz Stencel, Filip Michalak, Bartłomiej Szymalski, Bartosz Kondracki, Artur Grabarczyk, Łukasz Trautsolt, Piotr Nowak, Michał Ośka, Filip Michalak, Piotr Borowy, Leszek Alabrudziński
towarzystwo paryskie panie Adrianna Kubik, Yulija Lavrenova, Magdalena Pawelec, Agnieszka Wojciechowska, Joanna Lichorowicz, Marta Śrama, Aleksandra Michalak
zespół (scena Widma) – Leszek Alabrudziński, Radosław Palutkiewicz, Bartłomiej Szymalski, Artur Grabarczyk, Kamil Frącek, Adrianna Kubik, Agnieszka Wojciechowska
Chopin inspiruje. Trudno zliczyć artystów – kompozytorów, choreografów, plastyków, muzyków klasycznych i jazzowych, którzy czerpali z dzieł naszego najwybitniejszego twórcy. Wielbiciele baletu spontanicznie kojarzą jego nazwisko z impresją choreograficzną Fokina „Chopiniana”, na potrzeby której Głazunow zinstrumentował utwory Chopina w sposób, delikatnie mówiąc, kontrowersyjny. Naszym wieczorem choreograficznym chcemy uciec od tego prostego myślenia: Chopin + balet = „Chopiniana”. Szukamy nowych sposobów tanecznego wcielenia słynnych mazurków, walców, preludiów… Dwie części wieczoru to dwa różne spojrzenia na balet współczesny, gdyż przygotuje je dwóch różnych twórców, różnych narodowości, reprezentujących odmienne kultury – europejską i azjatycką. Łączy je jedno – uwielbienie dla polskiego kompozytora, któremu oddajemy hołd w 200 rocznicę jego urodzin.
Chopinart to projekt artystyczny, baletowo – plastyczny, inspirowany Chopinem. Potocznie za najlepszych interpretatorów muzyki polskiego kompozytora uchodzą Polacy i Azjaci. Czy także w sferze tańca ich spojrzenia na Chopina będzie równie intrygujące? Do realizacji spektaklu zaproszonych zostało dwóch choreografów wywodzących się z dwóch odmiennych obszarów kulturowych, tworzących w różnych technikach tańca – Polaka i Chińczyka. Emil Wesołowski i Ho Sin Hang - obaj są doświadczonymi choreografami, z ogromnym dorobkiem, dojrzałym spojrzeniem na sztukę. To winno gwarantować wysoki poziom tego dwuczęściowego spektaklu. Liczymy na to, że powstaną dwie bardzo różne choreografie posiadające wspólnym mianownik – Chopina.
Obaj posługiwać się będą współczesnymi technikami tańca. Dzięki temu kontynuowana będzie linia repertuarowa Opery Bałtyckiej, zakładająca prezentację współczesnych technik tańca, dzięki czemu udało się nam pozyskać młodego widza. Wykonawcami będą artyści baletu Opery Bałtyckiej – od trzech lat konsekwentnie przyswajający sobie nowe techniki ruchu.
Ale to nie wszystko. Zainspirowaliśmy Chopinem nie tylko choreografów. Na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku ogłoszony został konkurs na plakat do spektaklu chopinowskiego. Zwycięską okazała się praca Mateusza Żywickiego, która będzie firmowała projekt na ulicach miasta. Tym samy muzyka Chopina pobudziła twórczą wyobraźnie choreografów, tancerzy i plastyków, artystów doświadczonych, jak i rozpoczynających swoją karierę.
TWÓRCY
Emil Wesołowski - tancerz, choreograf, pedagog
Ukończył Państwową Szkołę Baletową w Poznaniu. W 1966 roku zaangażował się do Opery Poznańskiej. W roku 1973 opuścił Operę wraz z innymi tancerzami Conrada Drzewieckiego i został solistą, a w 1976 roku pierwszym solistą Polskiego Teatru Tańca. Stworzył tam szereg kreacji w baletach Conrada Drzewieckiego, był też pierwszym wykonawcą roli Jazona w balecie Medea Teresy Kujawy. Występował z zespołem Drzewieckiego w wielu krajach Europy, brał udział w kilku filmach baletowych. Współpracował jako pedagog z poznańską szkołą baletową, prowadził zajęcia baletmistrzowskie w Polskim Teatrze Tańca, rozpoczął też współpracę choreograficzną z teatrami dramatycznymi i muzycznymi.
W 1979 roku postanowił poszukać możliwości pracy twórczej na własną rękę. Przez sezon kierował baletem Opery Wrocławskiej, a następnie Teatru Wielkiego w Poznaniu. W 1982 roku przyjął funkcję kierownika baletu w warszawskim Teatrze Wielkim.
Najważniejsze realizacje choreograficzne Emila Wesołowskiego: Quattro movimenti (muz. Schaeffer, Opera Wrocławska, 1980), Ballada (muz. Chopin, VII Łódzkie Spotkania Baletowe, 1983), Trytony (muz. Rudziński, Teatr Wielki w Warszawie, 1985), Gry (muz. Debussy, Teatr Wielki w Warszawie, 1989; przeniesione później również do repertuaru Teatru Wielkiego w Łodzi, Polskiego Teatru Tańca i Opery Wrocławskiej), Mozartiana (muz. Czajkowski, Polski Teatr Tańca, 1990), Dies irae (muz. Maciejewski, Teatr Wielki w Warszawie, 1991), Legenda o Józefie (muz. Strauss, Teatr Wielki w Łodzi, 1991 i Teatr Wielki w Warszawie, 1992), Święto wiosny (muz. Strawiński, Teatr Wielki w Warszawie, 1993), Romeo i Julia (muz. Prokofiew, Teatr Wielki w Warszawie, 1996), Tryptyk: Powracające fale, Harnasie, Krzesany (muz. Karłowicz, Szymanowski, Kilar, Teatr Wielki w Warszawie, 1997), Cudowny Mandaryn (muz. Bartók, Teatr Wielki w Warszawie, 1999), ponownie Harnasie (muz. K. Szymanowski, Teatr Wielki w Warszawie, 2006).
W uznaniu swojego dorobku, we wrześniu 1992 roku artysta otrzymał tytuł głównego choreografa, a w lipcu 1995 roku został dyrektorem Baletu Teatru Wielkiego - Opery Narodowej w Warszawie. Funkcję te sprawował do końca maja 2006 r.
Przygotował także choreografię do dwóch słynnych produkcji operowych, reżyserowanych przez Mariusza Trelińskiego – Damy Pikowej w berlińskiej Staatsoper Unter Den Linden (grudzień 2003) i w Operze Narodowej w Warszawie (grudzień 2004) oraz do Andrei Chénier w Teatrze Wielkim w Poznaniu (marzec 2004) i w Operze Waszyngtońskiej.
Ho Sin Hang – choreograf, tancerz, pedagog
Pochodzi z Chin. Tańca uczył się w Hong Kongu i w Londynie, gdzie zdobywał pierwsze doświadczenia sceniczne, by w latach 70., jako solista, podbić sceny europejskie. Tańczył wielki role z repertuaru XX-wiecznego: Pietruszkę, Pulcinellę czy Kościeja w Ognistym Ptaku Strawińskiego. W roku 1976 został wybrany przez krytyków najlepszym tancerzem roku młodego pokolenia za rolę Puka w Śnie nocy letniej Sperlisa wystawionym w Bazylei. Bardzo wcześnie zaczął tworzyć własne balety i układy choreograficzne. Za każdym razem zachwycał publiczność innowacyjną mieszanką elementów klasycznych i nowoczesnych. Posiada ponad 30-letnie doświadczenie pedagogiczne. Między innymi w latach 1989 – 1995, równolegle ze swoją pracą w Teatrze w Kassel, Ho Sin Hang prowadził odnoszącą sukcesy szkołę baletową. Jego uczniowie stali się tancerzami baletu klasycznego, choreografami i tancerzami w musicalach w takich ośrodkach tanecznych jak m.in. Drezno, Berlin, Monachium, Stuttgart.
Izabela Stronias - scenograf
Jest absolwentką Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi (dyplom w pracowni malarstwa i rysunku oraz w pracowni projektowania ubioru).
Jej prace prezentowane były na wielu wystawach, m.in. w Galerii Biura Wystaw Artystycznych we Wrocławiu Pałac Hucweldów (autorska wystawa rysunków), w Galerii BWA we Wrocławiu (autorska wystawa rysunków), w Galerii Malarstwa w Sopocie (prezentacja obrazów).
Laureatka prestiżowych nagród na licznych konkursach i wystawach z pośród których warto wymienić: Złotą Maskę za najlepsze kostiumy teatralne w sezonie 20032004 (Intryga i miłość, reżyseria Waldemar Zawodziński, Teatr im. Jaracza w Łodzi), Nagrodę Domu Mody „Telimena”, Nagrodę Dziennikarzy w konkursie na Najlepszego Polskiego Projektanta.
Artystka jest także autorką scenografii i kostiumów do filmów muzycznych i teledysków, m.in. Urszuli Dudziak, Tadeusza Nalepy, Michała Wiśniewskiego, Elżbiety Adamiak, filmów fabularnych: Rozmowa z człowiekiem z szafy (reżyseria Mariusz Grzegorzek, Moje miejsce (reżyseria Leszek Dawid), spektakli baletowych: Bric a brac (choreografia Roman Komassa, Teatr Wielki w Łodzi), Kobro (choreografia Gray Veredon, Teatr Wielki w Łodzi oraz wielu innych spektakli teatralnych. Współpracuje, m.in. z Teatrem Polskim we Wrocławiu, Teatrem Polskim w Poznaniu oraz Teatrem im. Jaracza w Łodzi.
Jest także ilustratorką książek, organizatorką pokazów mody i projektantką odzieży.
W Operze Bałtyckiej zrealizowała scenografię do spektakli baletowych: Giselle oraz pierwszej części Men's Dance - Tango life w choreografii Romana Komassy.
; Trudno zliczyć artystów – kompozytorów, choreografów, plastyków, muzyków klasycznych i jazzowych, którzy czerpali z dzieł naszego najwybitniejszego twórcy. Wielbiciele baletu spontanicznie kojarzą jego nazwisko z impresją choreograficzną Fokina „Chopiniana”, na potrzeby której Głazunow zinstrumentował utwory Chopina w sposób, delikatnie mówiąc, kontrowersyjny. Naszym wieczorem choreograficznym chcemy uciec od tego prostego myślenia: Chopin + balet = „Chopiniana”. Szukamy nowych sposobów tanecznego wcielenia słynnych mazurków, walców, preludiów… Dwie części wieczoru to dwa różne spojrzenia na balet współczesny, gdyż przygotuje je dwóch różnych twórców, różnych narodowości, reprezentujących odmienne kultury – europejską i azjatycką. Łączy je jedno – uwielbienie dla polskiego kompozytora, któremu oddajemy hołd w 200 rocznicę jego urodzin.
W choreografii Emila Wojciechowskiego w głównych partiach wystąpią: Beata Giza, Michał Łabuś i Ireneusz Stencel ,natomiast u Ho Sing Hang zatańczy: Łukasz Przytarski (Chopin), Sylwia Kowalska-Borowy, Beata Giza, Franciszka Kierc, Marta Śrama, Piotr Nowak, Roman Komassa (Ojciec) Marzena Socha (Matka)
