Nie jest to sztuka o bólu i skarga na los emigranta, ale raczej okazja do spojrzenia na trudne okoliczności jako na możliwość rozpoczęcia od nowa i znalezienia dobrych sojuszników i przyjaciół w tej trudnej podróży.
Гэта мак'юментарная гісторыя трох дзязчын-імігрантак, якія выпадкова сустракаюцца на пляжы ў Гданьску. Яны дамаўляюцца аб сустрэчах каля мора і дзеляцца сваім досведам і пацешнымі гісторыямі пра пераезд: моўных бар'ерх і падарожжах, спробах пазнаёміцца і асіміліраваць, пошуках адказу на пытанне "што такое дом", пошуках раёнаў горада, падобных на іх родныя гарады, і шмат чым іншым. Аднак пры спробе пабудаваць новае жыццё на плячах усё яшчэ вісіць "заплечнік ранейшага жыцця", які даволі цяжка скінуць.
