Olga Yatsechko
(ur. 1997, Równe, Ukraina) – artystka wizualna i kuratorka. Od 2017 roku mieszka i tworzy w Gdańsku, gdzie ukończyła studia magisterskie na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych. W swojej twórczości malarskiej porusza tematykę imigracji, redefinicji tożsamości oraz oswajania doświadczeń wojennych – zarówno osobistych, jak i zbiorowych. Jej obrazy pełnią funkcję wizualnych form pamięci. Zamiast dosłownych przedstawień sięga po metafory, starając się oddać emocjonalne napięcia towarzyszące konkretnym wydarzeniom. Brała udział w licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych, prezentując swoje prace m.in. w Gdańskim Teatrze Szekspirowskim, Galerii Żak, GAK Plama oraz Galerii Podbrzezie w Krakowie. Zrealizowała ponad 30 murali – zarówno komercyjnych, jak i artystycznych – na terenie Polski.
Jest kuratorką cyklu wystaw wARTo w Teatrze Szekspirowskim oraz festiwalu Spokój, a także członkinią niezależnej inicjatywy kulturalnej Lawendowa 8. Współpracuje z trójmiejską sceną muzyki jazzowej i realizuje projekty łączące sztuki wizualne z dźwiękiem.
Więcej informacji o artyście znajdziesz w jej mediach społecznościowych: instagram i facebook.
W ramach Stypendium Kulturalnego FUNDUSZ TWÓRCZY realizuję projekt „Ogród pełen jabłek”.
To malarski cykl inspirowany osobistymi wspomnieniami z dzieciństwa spędzonego w Kamiennej Górze w Ukrainie, skontrastowanymi z doświadczeniem wojny i rozpadu znanych przestrzeni. Projekt ma na celu przywołanie i przetworzenie emocji związanych z przemijaniem – zarówno własnych, jak i wspólnych dla mieszkańców Ukrainy.
Głównym środkiem wyrazu stanie się przedstawienie rozpadu przestrzeni o charakterze sacrum – rozumianej jako miejsce nasycone osobistym znaczeniem i symbolicznym porządkiem, zgodnie z koncepcją Mircei Eliadego.Ważną rolę pełnić będzie natura: zarośnięty ogród, dzikie jabłonie przebijające dach szklarni. Czas stypendialny poświęcam na dokumentację wspomnień i rozmów, które staną się podstawą narracji, a także na precyzyjne wykonanie obrazów olejnych w technice laserunku.
Projekt to próba stworzenia wizualnego języka, który przemówi niezależnie od kulturowego kontekstu. Chcę, aby zachęcał do refleksji nad trwałością wspomnień, siłą emocjonalnego krajobrazu i redefinicją tożsamości w czasie kryzysu.
