Barbara Piórkowska

06.06.2025
Więcej artykułów poświęconych Gdańskowi znajdziesz na stronie głównej gdansk.pl
Na zdjęciu kobieta ubrana w niebieską sukienkę, z zielonymi kolczykami, na tle zielonych soczyście liści.
fot. Aleksandra Kościaniuk


Barbara Piórkowska
Pisarka, poetka, kierowniczka literacka Teatru Gdynia Główna, felietonistka portalu miastoliteratury.com. Autorka powieści „Szklanka na pająki” (2010/2018), esejów o przestrzeni miasta „Utkanki” (2014), powieści „Kraboszki” (2020) i „Gaja. Historia prawdziwa” (2023) oraz czterech tomów poetyckich, w tym ostatniego pt. „Syberia” (2016). Absolwentka filologii polskiej na Uniwersytecie Gdańskim. W 2022 roku według „Kraboszek” powstał spektakl „Rodzanice” (Teatr Gdynia Główna, Akademia Głosów Tradycji, reż. Ewa Ignaczak), w 2024 - w tej samej reżyserii - „Kardiosystem”.  Prowadzi spacery przyrodniczo-literackie, a także profil na FB Dzika Litera, moderuje w Gdańsku zielone spotkania z książką. Tworzy autorskie formy pracy ze stresem poprzez pisanie. Stypendystka Miasta Gdańska i Marszałka Województwa Pomorskiego. Współtwórczyni herstorycznych show poetyckich i literacko-obrzędowych.

Więcej informacji o artystce znajdziesz w jej mediach społecznościowych oraz profilu Dzika Litera.

W ramach Stypendium Kulturalnego FUNDUSZ TWÓRCZY podejmę próbę reinterpretacji biografii Stanisławy Przybyszewskiej.
W zeszłym roku 2024 udało nam się wspólnie z Fundacją Terytoria przypomnieć w mieście sylwetkę nieco zapomnianej, a ikonicznej dla Gdańska postaci Stanisławy Przybyszewskiej, pisarki i dramatopisarki, córki słynnego Stanisława Przybyszewskiego. Po tym, jak współorganizowałam cieszący się popularnością i zainteresowaniem też w całej Polsce cykl spotkań poświęconych autorce, uznaję, że konsekwentną kontynuacją tego przedsięwzięcia będzie dla mnie jako artystki współczesna reinterpretacja jej biografii oraz twórczości poprzez sztukę. Stąd pomysł na napisanie sztuki poświęconej jej postaci. Wybór dramatu na formę jest nieprzypadkowy - jest to forma, której w swojej twórczości używała szczególnie chętnie i pisała je dobrze, można tu przypomnieć grane do dziś "Thermidora" i "Sprawę Dantona" o Wielkiej Rewolucji Francuskiej. Ja nie chcę się skupiać na fascynacji historią, pragnę pisać o herstorii i psychologii postaci - czyli o traumie, nadwrażliwości, autyzmie i kreatywności Przybyszewskiej. Poprzez te znaki tak dziś byśmy zinterpretowały/li jej życiorys i nadali/ły walory ikoniczności.