Nowa lokalizacja IKM zapewni korzystniejsze warunki niż dotychczasowa siedziba w kamienicy przy ul. Długi Targ 39/40, a jednocześnie pozwoli zachować otwarty charakter Instytutu. Znajdzie się tam m.in. strefa co-workingowa, księgarnia miejska, cztery sale szkoleniowo-konferencyjne, sala audytoryjna na około 200 miejsc siedzących z funkcją kinową oraz klubokawiarnia. W ramach IKM będzie też nadal działać Obserwatorium Kultury.
- Chcemy, aby nowe miejsce było przyjazne organizacjom pozarządowym, niezależnym twórcom, artystom, organizatorom wydarzeń. Dlatego w 2017 roku rozpoczniemy cykl konsultacji z partnerami społecznymi. Pierwsze spotkanie informacyjne odbędzie się już w styczniu – powiedziała Aleksandra Szymańska, dyrektor Instytutu Kultury Miejskiej.
- Instytut Kultury Miejskiej świetnie wpisuje się w ideę zarówno «Kunsztu Wodnego», jak i całego naszego projektu. Forum Gdańsk to kompleks wielofunkcyjny – chcemy, aby odgrywał rolę miastotwórczą, oferując atrakcyjne przestrzenie przeznaczone do odpoczynku oraz organizacji różnego rodzaju wydarzeń o charakterze kulturalnym, społecznym czy edukacyjnym – powiedział Krzysztof Kolasa, menedżer projektu Forum Gdańsk.
Oprócz nowej siedziby IKM, w „Kunszcie Wodnym” znajdzie się punkt informacji turystycznej prowadzony przez Gdańską Organizację Turystyczną oraz przestrzenie przeznaczone na wydarzenia kulturalne i odpoczynek. Odwiedzający będą tu mogli zapoznać się z ofertą kulturalną i rozrywkową Gdańska, a także obejrzeć makietę miasta. Szczególną uwagę warto przy tym zwrócić na około 80 modeli najważniejszych budynków w Śródmieściu, które zostaną wykonane z zachowaniem detali architektonicznych.
 |
Historia Kunsztu Wodnego
Nowa nazwa obiektu, poprzednio określanego jako Centrum Dziedzictwa Historycznego Miasta Gdańska, który powstaje w ramach Forum Gdańsk, nawiązuje do dawnej stacji pomp zwanej Kunsztem Wodnym (w tekstach niemieckich Wasserkunst albo Druckwerk, a po łacinie machina hydraulica). Dawniej obiekt znajdował się w miejscu, gdzie do kanału Raduni dochodził drewniany rurociąg dostarczający wodę z jeziora Jasień. Przywilej zezwalający miastu Gdańsk na korzystanie z tego zbiornika wody pitnej został wystawiony w 1536 roku przez Zygmunta I Starego. Aby rozprowadzić wodę po całym terenie Głównego Miasta, konieczne było wytworzenie odpowiedniego ciśnienia. Temu właśnie zadaniu służył Kunszt Wodny będący pierwowzorem budowanych w bliższych nam czasach wież ciśnień. Stanowił on własność miasta, wybudowaną, utrzymywaną, remontowaną i modernizowaną za pieniądze z kasy miejskiej. Odbiorcy wody, czyli właściciele posesji, do których ją tłoczono, ponosili natomiast koszty podłączenia do sieci.
Architektoniczną obudowę dla zbiornika, tłoków i kół wodnych tworzył budynek w kształcie wieży zbudowanej na planie kwadratu i zwieńczonej pozłacaną kulą. Stanowił on dominantę w zabudowie na przedpolu Bramy Wyżynnej, a ze względu na swoją funkcję budził zasłużony podziw przybyszów, będąc jedną z oznak wspaniałości, zamożności oraz wysokiego rozwoju myśli naukowo-technicznej w dawnym Gdańsku. Skonstruowanie „machiny” próbowano nawet przypisywać Mikołajowi Kopernikowi, co oczywiście nie było prawdą. W swej najwcześniejszej wersji, za panowania ostatnich Jagiellonów, Kunszt Wodny był dziełem inżynierów z Niderlandów. Późniejszych modernizacji dokonywali tak zasłużeni dla Gdańska inżynierowie jak Adam Wiebe, Jean Charpantier czy Michael Wittwerck. Kres istnienia Kunsztu Wodnego przyniósł pożar, który wybuchł nocą 7 maja 1852 roku. Kilkanaście lat później, dzięki działaniom nadburmistrza Leopolda von Wintera, Gdańsk jako jedno z pierwszych miast w Europie otrzymał kanalizację i nowoczesne wodociągi.
