Szlak turystyczny "Westerplatte"
 |
|
| Widok przystani statków pasażerskich na Westerplatte |
Westerplatte zawdzięcza swoje istnienie królowej rzek polskich - Wiśle. Na przestrzeni setek lat u pradawnego jej ujścia do Zatoki Gdańskiej, znajdującego się przy obecnej Twierdzy Wisłoujście, osadzały się nanosy w postaci piasku, mułu i innych substancji materialnych powodując zamulanie toru wejściowego portu gdańskiego na Motławie. W XVII wieku utworzyły się na północ od niego, dwie mielizny tak zwane ?łachy? (wschodnia i zachodnia). Następnie połączyły się one w jedną wyspę nazywaną już od tej chwili Westerplatte (z hol. "wyspa zachodnia"). W 1843 roku po wybiciu przez rzekę w czasie katastrofalnej powodzi z 1840 roku nowego ujścia zwanego Śmiałą Wisłą, wyspę połączono groblą ze stałym lądem zasypując dawne ujście Wisły do Zatoki Gdańskiej, uzyskując w ten sposób dodatkowy teren powstającego wówczas Nowego Portu. Miejsce, od którego rozpoczynamy zwiedzanie półwyspu, to pasażerska przystań, z której rozpościera się rozległy widok na kanał portowy, od lewej strony widać zakłady przemysłowe: "Siarkopol" i "Fosfory", Twierdzę Wisłoujście, Zakręt Pięciu Gwizdków, budynek "Baltony", przy nabrzeżach po stronie Nowego Portu holowniki portowe, w głębi neogotycki kościół Niepokalanego Serca Maryi oraz portową infrastrukturę: magazyny i dźwigi aż po górujący nad portem pomnik Obrońców Wybrzeża.
 |
|
| Betonowy napis Westerplatte |
Twierdza Wisłoujście nie znajduje się bezpośrednio na półwyspie, ale szczególnie w XVIII i XIX wieku dzieliła z Westerplatte historię walk z okresu wojny sukcesyjnej i epoki napoleońskiej, a następnie stanowiły jednolity system fortyfikacji brzegowych. Zakręt Pięciu Gwizdków wziął swoją nazwę od sygnałów dźwiękowych statków zbliżających się do bardzo ostrego zakrętu na kanale portowym, którymi sygnalizowały swoją obecność na torze wodnym. Po poszerzeniu kanału portowego w latach 60. XX wieku, żegluga stała się bezpieczniejsza, ale historyczna nazwa pozostała. W dniu 1 września 1939 roku właśnie z tego miejsca okręt szkolny Kriegsmarine "Schleswig - Holstein" rozpoczął ostrzał terenu Wojskowej Składnicy Tranzytowej.