Wyobraźcie sobie, że pewnego poranka wsiadacie do pociągu, odjeżdżającego w nieznanym Wam kierunku. Destabilizujące? Pociągające? Tajemnicze? Wszystko naraz? Być może, ale jaka przygoda!
Nie wiecie jakie pejzaże zobaczycie przez okno, nie znacie miejsc, przez które pociąg będzie przejeżdżał. Nie wiecie kogo spotkacie, nie spodziewacie się, co ktoś Wam opowie ani co Wy sami opowiecie przypadkowym towarzyszom podróży.
Jedyne, co możecie zrobić, to być otwartym na wszystko, co się przydarzy. Możecie słuchać i patrzeć. Możecie spróbować narysować dziennik mijającego czasu, opowiedzieć Waszą podróż w obrazach, które nabierają sensu poprzez następowanie jeden po drugim.
Według słownika "spacerować" to: przemieszczać się do wielu miejsc dla przyjemności, chodzić niepotrzebnie, bezsensownie, przewietrzać się, rozrywać się…
Kiedy spacerujemy nie mamy określonego celu do osiągnięcia. Idziemy, jesteśmy i to wystarczy. Czasami nic nie zostaje z takiego spaceru, a innym razem wracamy z głową wypełnioną mnóstwem obrazów, wrażeń, kolorów, zapachów…
Przeciwnie do definicji ze słownika, nie sadzę, żeby spacerowanie było niepotrzebne, dla mnie jest wręcz niezbędne.
Wyobraźcie sobie, że te warsztaty, to taki pociąg w nieznanym kierunku, zaproszenie na spacer. Takie rysowanie "dziennika" Waszej podróży. Spacer po intymności, w małym formacie, bo myślę, że małe może być piękne…
Czas warsztatów będzie okazją do wyruszenia na nasze "ścieżki niepewności". Okazją by odłożyć na bok metody i pewniki. Punktem wyjścia będzie materiał fotograficzny. Przestrzenią pracy - mały szkicownik.
Spróbujemy zmierzyć się z aspektami tworzenia narracji. Może niezbyt linearnej, może trochę błądzącej… W trakcie warsztatów zostanie dodany element stymulujący do uwzględnienia w "dzienniku podróży".
Materiały:
Każdy uczestnik przynosi ze sobą materiały i przybory, których ma zamiar użyć na warsztatach. Resztę potrzebnych materiałów zapewniamy. Nie są to warsztaty doskonalenia techniki (technika dowolna).
Opracowała Joanna Concejo
