Wśród strat wojennych kolekcji ceramiki i szkła gdańskiego Muzeum Rzemiosł trudno odnaleźć przykłady secesji. Do dzisiaj zachowało się jednak kilka obiektów z tego okresu, pochodzących z dawnych zbiorów – m.in. czara z sygnaturą i oryginalną nalepką firmową Emile’a Gallé z ok. 1900 roku. Wiadomo też, że na nowej ekspozycji rzemiosła, stworzonej w latach 1913–1916 z inicjatywy dyrektora H.F. Seckera, wyroby secesyjne nie były prezentowane. Co jeszcze ciekawsze, w przedwojennym inwentarzu, który kończy się na roku 1916, znajdziemy bardzo pokaźny zbiór ceramiki artystycznej, porcelany i szkieł powstałych w duchu secesji. Niemal wszystkie te obiekty zostały jednak wykreślone czerwoną kredką. Dlaczego? Razem z innymi wyrobami rzemiosła (łącznie 866 pozycji) oraz dziełami malarstwa zostały wystawione do sprzedaży w Domu Aukcyjnym Rudolpha Lepkego w Berlinie. Jaka była kolekcja, która prawie w całości zniknęła z muzealnego inwentarza oraz co z niej pozostało, dowiecie się Państwo podczas wykładu/spotkania z Magdaleną Podgórzak, kustoszem Pracowni Ceramiki i Szkła. Serdecznie zapraszamy.
Magdalena Podgórzak – kustoszka Pracowni Ceramiki i Szkła, historyczka sztuki związana z Muzeum Narodowym w Gdańsku. Zajmuje się badaniem, opracowywaniem i upowszechnianiem zbiorów sztuki dawnej, uczestniczy w projektach dotyczących badania strat wojennych.
Informacje praktyczne:
– kiedy: 18 listopada 2025 (wtorek) o godz. 17:30
– gdzie: Oddział Sztuki Dawnej, ul. Toruńska 1, Gdańsk
– wstęp wolny
– prelegentka: Magdalena Podgórzak
(Nie)zapomniane. Historia kolekcji Muzeum Narodowego w Gdańsku to cykl wykładów, pokazów i spotkań poświęconych dziejom zbiorów muzeum, ich proweniencji oraz losom wojennym. W ramach programu prezentowane są badania nad historią kolekcji, procesami odzyskiwania dzieł sztuki i odkryciami dotyczącymi dawnych nabytków, często połączone z prezentacją obiektów na co dzień niedostępnych publiczności. Cykl stanowi część projektu badawczego Muzeum Narodowego w Gdańsku dotyczącego strat wojennych i historii instytucji.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego, w ramach programu Badanie polskich strat wojennych
