Muzeum II Wojny za mało polskie? Przeczytaliśmy co innego

Jednym z zastrzeżeń wysuwanych przez obecnego ministra kultury pod adresem Muzeum II Wojny Światowej jest zbytni uniwersalizm ekspozycji i jej przesłania. Tymczasem dotarliśmy do dokumentu „Program funkcjonalno-użytkowy wystawy głównej Muzeum II Wojny Światowej”, w którym znajdujemy tezy zgodne z oczekiwaniami ministerstwa.
20.04.2016
Więcej artykułów poświęconych Gdańskowi znajdziesz na stronie głównej gdansk.pl

Czytaj też:

„Opowiadają o muzeum bzdury”. A wystarczy zobaczyć ten film!

Gdańsk wycofa darowiznę? Co z Muzeum II Wojny Światowej?

 

 

W wywiadzie, udzielonym Jarosławowi Zalesińskiemu z „Dziennika Bałtyckiego” 20 kwietnia 2016 roku, wiceminister kultury i dziedzictwa narodowego Jarosław Sellin mówi m.in.:

Od początku (...) widzieliśmy potrzebę stworzenia instytucji, która zaproponowałaby bardzo szczegółową opowieść, w Gdańsku właśnie, o siedmiodniowej bitwie na Westerplatte, a przy okazji o wojnie obronnej w 1939 r. Dostrzegamy taką potrzebę, ponieważ w żadnej placówce muzealnej szczegółowo się o tym etapie polskiej historii nie opowiada. (...) przypomnę, że poprzedni rząd 1 września 2008 roku powołał Muzeum Westerplatte, dopiero po 3 miesiącach zmienił jego nazwę na Muzeum II Wojny Światowej. (...)

Moje zdanie jest takie, że w Gdańsku interesująca byłaby przede wszystkim opowieść o siedmiodniowej bitwie o Westerplatte i o wojnie obronnej, także tak słabo znanych i słabo utrwalonych w świadomości Polaków epizodach, jak niezwykle intensywna bitwa o Gdynię, czyli o Kępę Oksywską, broniący się do końca kampanii wrześniowej Hel i inne potyczki na Pomorzu. Wydaje mi się, że w tym miejscu, w Gdańsku, byłoby to najbardziej interesujące i dlatego powinno być najbardziej wyeksponowane. Ale nie wykluczamy, że można po przedstawieniu tego okresu opowiadać koleje II wojny światowej szerzej. Ale z najbardziej wyeksponowanym polskim losem. Żaden naród w czasie II wojny światowej nie stawił oporu jednocześnie dwóm totalitaryzmom, żaden nie przeszedł przez tak okrutną okupację, żaden inny naród nie walczył do końca II wojny na wszystkich frontach. (...)

(...) Planiści obecnego Muzeum II Wojny Światowej chcieli tę opowieść prowadzić szerzej. Ja mam rzeczywiście wątpliwości, czy opowieść o całej II wojnie światowej na całym świecie nie skończy się syntetyczną powierzchownością. Według mnie, należałoby się na czymś skoncentrować. A dokładniej - na specyfice polskiego losu w czasie II wojny.

(...) W porównaniu z pierwszą koncepcją, którą dyrekcja przedstawiła w 2008 r., koncepcja, która poznaliśmy teraz, pokazuje pewien postęp. Możemy mówić o większym nasyceniu tej opowieści polskimi losami. To kwestia proporcji, ile w tym będzie uniwersalizmu, a ile opowieści polskiej. (...)

(...) Znam tylko jeden dokument programowy muzeum: koncepcję wystawienniczą muzeum, podpisaną przez dyrekcję muzeum. I tylko do tego dokumentu mogę się odnosić. (...)

 

Dyrekcja Muzeum II Wojny Światowej udostępniła portalowi gdansk.pl dokument, o którym mówi minister Sellin. Przytaczamy także fragmenty tego programu (do pobrania w całości u dołu strony). Podkreślenia od redakcji gdansk.pl

 

Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku.

Program funkcjonalno-merytoryczny wystawy głównej

(...)

Jednym z głównych celów Muzeum jest pokazanie światu doświadczenia wojennego Polski i innych krajów Europy Środkowo-Wschodniej, pod wieloma względami odmiennego i mało znanego w Europie Zachodniej i w krajach pozaeuropejskich. Wpisanie polskiej historii w ramy europejskie i światowe pozwoli odbiorcom spoza Polski lepiej zrozumieć specyfikę polskiego doświadczenia. Narracja kładzie zasadniczy nacisk na losy jednostek, społeczności i narodów. Historia militarna, choć obficie reprezentowana na wystawie głównej przez atrakcyjne eksponaty, stanowi jedynie tło narracji o życiu codziennym cywilów i żołnierzy, terrorze okupacyjnym, o takich zjawiskach jak ludobójstwo, opór wobec okupanta i wielka polityka. Celem takiego podejścia jest oddanie wyjątkowości doświadczenia II wojny światowej w Polsce, gdzie największe ofiary poniosła ludność cywilna, poddana eksterminacji z przyczyn politycznych i rasowych w przypadku Niemiec, bądź ideologicznych i klasowych w przypadku ZSRR, a także, gdzie istniał unikalny fenomen Polskiego Państwa Podziemnego, opartego na społecznej samoorganizacji.

Wystawa główna ma w szczególności za zadanie:

Pokazanie Europie i światu doświadczenia wojennego Polaków i innych narodów Europy Środkowo-Wschodniej, pod wieloma względami odmiennego od doświadczeń zachodnich Europejczyków.

Podkreślenie, że Polska padła ofiarą dwóch agresorów i okupantów, i że skutki II wojny światowej definiowały bieg historii Polski i Europy aż do 1989 roku.

Zachowanie dla kolejnych pokoleń pamięci o wojennych cierpieniach i zbrodniach, ale także o oporze, bohaterstwie, ludzkiej przyzwoitości, okazanych w godzinie próby przez miliony zwykłych ludzi. To przesłanie jest jak najbardziej aktualne także dla współcześnie żyjących, powinno współtworzyć dzisiejszy patriotyzm i postawy obywatelskie.

(...)

Program funkcjonalno-merytoryczny wystawy głównej uwzględnia także jej dwie niezależne części, z których pierwsza, zatytułowana „Podróż w czasie” przeznaczona jest dla dzieci poniżej 12. roku życia, a druga „Była sobie Wiadrownia” ukazuje historię miejsca, w którym powstało Muzeum II Wojny Światowej.

 

Do pobrania:

Program funkcjonalno-merytoryczny Muzeum II Wojny Światowej, 7 stycznia 2016 roku (4.75 MB)

 

Niektóre z eksponatów, któe będą prezentowane w muzeum:








TV

Trzeci mikrolas w Gdańsku. Wspólne sadzenie w Pieckach - Migowie