Samorządowa Karta do Kultury to zbiór reguł współdziałania animatorów kultury z lokalnymi władzami samorządowymi. Politycy, urzędnicy, animatorzy, edukatorzy, artyści oraz menedżerowie kultury deklarują w niej wspólną pracę na rzecz tworzenia i realizacji polityk publicznych w środowisku lokalnym.
Inicjatywa przyszła z Poznania. Jako pierwszy, Kartę podpisał prezydent Poznania, który zaprosił do udziału włodarzy innych miast Polski. We wtorek, 19 czerwca, 2018 r. do tego grona dołączył Gdańsk.
Dokument w 10. punktach zawiera wzajemne zobowiązania, które obie strony powinny wypełniać. Brzmią następująco:
1. Kultura nadaje sens procesowi rozwoju miast, wsi i regionów, a animacja i edukacja kulturowa budują kompetencje do aktywnego uczestnictwa w tym procesie.
2. Kultura jest polem odkrywania przez każdego z nas własnego potencjału i doświadczania osobistej sprawczości - kultura przywraca ludziom wiarę we własne siły.
3. Kultura to przestrzeń partycypacji nas wszystkich: ludzi współtworzących społeczeństwo obywatelskie. Uczestnicząc w kulturze, kształtujemy życie społeczne i tworzymy rozwój społeczny w duchu dialogu i wzajemnego zrozumienia.
4. Kultura jest dobrem wspólnym, nie może być zawłaszczana ani reglamentowana przez żadną ideologię.
5. Kultura to przestrzeń kształtowania się wspólnoty ponad różnorodnością, w której naturalne różnice wzbogacają, a nie dzielą.
6. Kultura to obszar dialogu z własnym dziedzictwem, w całej jego złożoności. To odkrywanie pozytywnych i negatywnych wątków w naszych dziejach oraz dbałość o dziedzictwo własne, a także „osierocone”.
7. Kultura jest drogą do budowania tożsamości, zakorzenienia i poszanowania dziedzictwa. Jednak zakorzenić się można tylko w prawdzie.
8. Kultura szuka równowagi pomiędzy wspólnotowością i przestrzenią indywidualnego buntu w imię konstytucyjnych zasad wolności twórczej i wolności korzystania z jej dóbr.
9. Kultura przynosi odpowiedzi na potrzeby, ale jest też polem dialogu i sporu, wytwarzania wciąż nowych oczekiwań, pytań i szans rozwoju.
10. Autonomia instytucji kultury i zasada suwerenności twórczej długofalowo służą rozwojowi kultury i dobru społeczności. Panujące w samorządowych instytucjach kultury warunki pracy powinny być wzorem uczciwego i równego traktowania pracowników i pracownic.