• Start
  • Wiadomości
  • 23 lutego, Dzień Walki z Depresją. Tę chorobę się leczy

23 lutego, Dzień Walki z Depresją. Tę chorobę się leczy

– Nie ma genu odpowiedzialnego za depresję – mówi Roman Ludkiewicz, specjalista psychiatrii z Poradni Zdrowia Psychicznego dla Dzieci i Młodzieży w Gdańsku. – Na to, kto, czy i w jakim momencie życia zachoruje na depresję składa się szereg uwarunkowań: osobowość człowieka, środowisko, wychowanie.
23.02.2016
Więcej artykułów poświęconych Gdańskowi znajdziesz na stronie głównej gdansk.pl

 

Roman Ludkiewicz jest certyfikowanym psychoterapeutą, specjalistą psychiatrii środowiskowej PTP i superwizorem Sekcji Naukowej Psychoterapii Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego. Pracuje w Poradni Zdrowia Psychicznego dla Dzieci i Młodzieży w Gdańsku.

 

Alicja Katarzyńska: 23 lutego to Międzynarodowy Dzień Walki z Depresją. Ta choroba jest już uznawana za chorobę cywilizacyjną.

Roman Ludkiewicz: – Światowa Organizacja Zdrowia prognozuje, że depresja ok. 2020 roku będzie drugą przyczyną niepełnosprawności na świecie, zachoruje na nią co drugi-trzeci człowiek! Już dziś co trzeci nastolatek, bardzo młoda osoba, przeżywa stany depresyjne o różnym natężeniu. Nie zawsze potrafi nazwać, rozpoznać, że to, co mu dolega, to głęboki smutek, przygnębienie. Taki stan odbiera jak jakiś dyskomfort.

Czy do depresji można mieć skłonność, predyspozycje? Tak jak do nadwagi, cukrzycy, nadciśnienia?

– Mogą występować predyspozycje genetyczne, potocznie mówiąc, "skłonności”. W niektórych rodzinach częściej niż w innych zdarzają się stany depresyjne czy pełnoobjawowa choroba, ale genu odpowiedzialnego za depresję, wywołującego ją czy zwiększającego ryzyko zachorowania, nie ma. Na to, kto, czy, w jakim momencie życia zachoruje na depresję, składa się szereg uwarunkowań: budowa układu nerwowego, temperament psychologiczny, wychowanie, bodźce środowiskowe, sposób, w jaki sami dla siebie poznajemy świat, ilość sytuacji stresowych, to, jak na nie reagujemy, zdrowie fizyczne… Dla jednej osoby zobaczenie na własne oczy wypadku samochodowego będzie traumą, przyniesie stany lękowe, strach przed jazdą samochodem, innej to w ogóle nie obejdzie. Według psychologicznej teorii poznawczej to, jak myślimy o świecie, przekłada się na to, jak reagujemy, radzimy sobie z trudnościami itp. I tu  nie ma sprawiedliwości. Fakt, że jeden człowiek reaguje w dany sposób, jest skutkiem tego zbioru cech, uwarunkowań, drogi życiowej…

Jak rozpoznać, że to już depresja, a nie zwykłe przygnębienie?

– Najprostszy objaw, który każdy z nas bez wiedzy medycznej jest w stanie rozpoznać, to stan, kiedy nasze samopoczucie, stan psychiczny zaczyna upośledzać życie codzienne. Krótko mówiąc, nie jesteśmy w stanie żyć tak jak do tej pory. Smutek, utrata energii, brak sił, zmęczenie psychiczne, poczucie braku nadziei. Trudno nam pracować, wykonywać codzienne czynności i stan ten się pogłębia. Jeśli dochodzą myśli samobójcze, destrukcyjne zachowania, samookaleczenia – trzeba szukać pomocy.

Można zapobiec depresji, zmniejszyć ryzyko? Jest przecież dieta antymiażdżycowa, profilaktyka antynowotworowa...

– Cóż, zalecam higieniczny  tryb życia... psychicznego. Być otwartym na siebie i innych, umieć się komunikować z otoczeniem, rozpoznawać swoje emocje, przepracowywać kłopoty, trudności, umieć szukać wsparcia w środowisku. Ale tak naprawdę, akurat w przypadku depresji to nie jest matematyka i rachunek nie będzie taki prosty.

Gdzie szukać profesjonalnej pomocy w stanie depresyjnym?

– W 2016 roku w poradni dla dorosłych, w której pracuję, terminy są na maj. W poradni dla dzieci i młodzieży na wizytę czeka się około miesiąca. Czy to długo? Wydaje się, że nie – w przypadku osób niewymagających natychmiastowej pomocy. Chorzy w ciężkim stanie otrzymają pomoc od razu. Wystarczy zgłosić się na izbę przyjęć szpitala psychiatrycznego Srebrzysko, oddział psychiatrii dorosłych jest w Uniwersyteckim Centrum Klinicznym, a także w szpitalu Marynarki Wojennej w Gdańsku przy ul. Polanki.

   

Ogólnopolski Dzień Walki z Depresją

jest obchodzony 23 lutego na całym świecie; w Polsce – od 2001 roku po ustanowieniu przez Ministerstwo Zdrowia. Główny cel tego dnia to upowszechnienie wiedzy na temat depresji, zachęcenie chorych do leczenia, diagnozowania, oswajania się z chorobą, która jeszcze kilkanaście lat temu była uważana za wstydliwą.

 

Najczęstsze objawy depresji:

  • uczucie smutku
  • lęk, niepokój
  • uczucie przewlekłego przemęczenia
  • obniżona aktywność, brak motywacji i inicjatywy do działania
  • wzmożona senność z jednoczesnym pogarszaniem się jakości snu, ospałość, trudności z porannym wstawaniem
  • zwiększony apetyt, szczególnie związany z większym spożywaniem węglowodanów; często zwiększanie się masy ciała
  • osłabienie popędu seksualnego

 

Mogą też występować inne charakterystyczne dla depresji objawy:

  • nadmierna drażliwość
  • anhedonia – osłabienie lub utrata zdolności odczuwania przyjemności
  • problemy z pamięcią, koncentracją uwagi
  • problemy z wykonywaniem codziennych czynności
  • utrata zainteresowań, zobojętnienie
  • myśli samobójcze


TV

Mevo się kręci!