Coby się stało, gdybyśmy połączyli wizję rozwoju ludzkości fizyka Michio Kaku, astrofizyka Stephena Hawkinga i naukowca Ray Kurzweila? Jak artystycznie przekazać symulację łączenia tego, co ludzkie i biologiczne, z technologią, internetem i syntetycznymi neuroprzekaźnikami? Wystawa „Jak tak dalej pójdzie, wchłonę cały wszechświat” jest kolejną odpowiedzią z nurtu art science na wyzwania przyszłości.
Artyści proponują nam spojrzenie w nieodległą wizję przyszłości, w której w symulakrach łączą się elementy do tej pory opisywane w dziełach science fiction. Propozycja w Gdańskiej Galerii Miejskiej wykracza jednak poza krótką, futurystyczną prezentację o wpływie technologii na nasze życie. Podejmuje również tematy relacji z naturą w postbiologicznym świecie.
W niedzielę, 21 stycznia o godz. 16.00 odbędzie się oprowadzanie kuratorskie z Jaro Vargą i Piotrem Stasiowskim.
|
W wystawie biorą udział: Anca Benera (Rumunia, ur. 1977) & Arnold Estefan (Rumunia / Węgry, ur. 1978) Pracują wspólnie od 2011 roku. Przed tą współpracą współtworzyli Centrum Wizualnych Introspekcji w Bukareszcie, gdzie byli kuratorami wielu warsztatów, projektów publicznych i wydawnictw między 2008 a 2012 rokiem. Pracują w różnych mediach, są twórcami instalacji, wideo, performansów, rysunków i miejskich interwencji. Ich prace prezentowane były m.in. w Stanach Zjednoczonych, Niemczech, Węgrach, Austrii, Słowacji, Polski, Niemczech, Ukrainie. beneraestefan.ro
Alicja Bielawska (Polska, ur. 1980, Warszawa) Studiowała historię sztuki na UW w Warszawie, sztukę na Gerrit Rietveld Academie w Amsterdamie, Central Saint Martins College of Art & Design w Londynie. Tworzy przestrzenne instalacje, w których często wykorzystuje materiały codziennego użytku. Swoich prac nie nazywa rzeźbami, a przedmiotami. Również rysuje, a w tytułach swoich prac wykorzystuje zapamiętane fragmenty rozmów bądź luźnych myśli. W 2015 była nominowana do nagrody Spojrzenia w Zachęcie, a w 2016 do Paszportów Polityki. Swoje prace prezentowała na wielu wystawach, m.in. we Włoszech, Czechach, Węgrach, Holandii, Hiszpanii, Niemczech. alicjabielawska.com
Viktor Frešo (Słowacja, ur. 1974 Bratysława) Studiował na Akademiach Sztuk Pięknych w Bratysławie i Pradze. Jest jednym z najbardziej znanych twórców debiutujących po 2000 roku w Czechach i na Słowacji. Jego prace bywają nietypowe, ale zwykle odzwierciedlają zastane sytuacje społeczne i kulturowe. Tworzy obiekty, rzeźby, malarstwo, bywa również autorem interwencji miejskich. Był finalistą konkursu Oskara Čepána w 2009 roku. Prezentował swe prace m.in. Holandii, Indiach, Stanach Zjednoczonych, Hiszpanii, Francji i Polsce. viktorfreso.com
Matej Gavula (Słowacja, ur. 1972 Bratysława) Studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Bratysławie, gdzie prowadził również autorską pracownię w latach 1996-2012. Razem z Milanem Tittelem od 1997 roku współtworzą grupę XYZ. Tworzy wideo, obiekty, instalacje wykorzystujące codzienne przedmioty, kreując dla nich nowe konteksty, znajdując dla nich nietypowe połączenia. Nowe sensy prac odkrywa za pomocą minimalnych środków. Często odwołuje się do klasycznych prac Júliusa Kollera i czechosłowackiego konceptualizmu z lat 60. Swe prace prezentował m.in. we Włoszech i Grecji.
Markus Hanakam (Niemcy, ur. 1979 Essen) Studiował na Uniwersytecie w Essen, na Wydziale Sztuki i Designu, a od 2002 na Uniwersytecie Sztuk Stosowanych w Wiedniu, gdzie w 2009 uzyskał dyplom na Wydziale Edukacji Sztuki i na Wydziale Rzeźby i Multimediów.
Roswitha Schuller (Austria, ur. 1984 Friesach) Studiowała na Uniwersytecie Sztuk Stosowanych w Wiedniu (2002-2007) gdzie uzyskała duplom na Wydziałach Edukacji oraz Rzeźby i Multimedów. W 2012 roku obroniła doktorat w macierzystej uczelni. Od 2004 roku Markus Hanakam i Roswitha Schuller współpracują w duecie. W procesie twórczym wykorzystują różne historyczne i artystyczne strategie w ironiczny sposób. Wspólnie pokazywali prace w Nowym Jorku, Paryżu, Istambule, Moskwie. hanakam-schuller.com
Jaroslav Kyša (Słowacja, ur. 1981 Bratysława) Ukończył studia na Uniwersytecie Technicznym w Koszycach, na Wydziale Sztuki i Intermediów. W 2014 przebywał na stypendium twórczym w Domu Kereta w Warszawie. W tym samym roku był finalistą Nagrody Oskara Čepána. W 2015 przebywał na rezydencji w Nowym Jorku. Swoje prace pokazuje na wielu wystawach na Słowacji i zagranicą. Często tworzy instalacje i obiekty dedykowane do miejsc, w których są pokazywane. Jest też autorem interwencji na ulicach miast, które dokumentuje za pomocą wideo. Fascynują go gołębie. jaroslavkysa.com
Kama Sokolnicka (Polska, ur. 1978, Wrocław) Studiowała na ASP we Wrocławiu. Mieszka i pracuje w Berlinie. W swoich pracach przykłada uwagę do surowości rzeczy i języka, które przekłada na swoje realizacje z tkanin, słów, światła, drewna, pleksi, metalu i innych tworzyw. Jej twórczość waha się między kolażem, obiektami, niewielkimi interwencjami w otoczeniu aż po betonową rzeźbę. W 2009 była nominowana do nagrody Gazety Wyborczej Warto. Pokazywała swoje prace m.in. we Francji, Niemczech, Anglii, Włoszech, Węgrach czy Serbii. Przebywała na stypendiach twórczych w Nowym Jorku, Francji i Niemczech. Obecnie naucza na Akademii Sztuki w Szczecinie. kamasokolnicka.net
Hilla Toony Navok (Izrael, ur. w Tel Aviwie) Ukończyła studia na Akademii Sztuki i Designu w Bezalel w 2009 roku. Tworzy instalacje łączące obiekty rzeźbiarskie i kolorowy rysunek. Stara się odnajdywać modernistyczne i abstrakcyjne inspiracje w popularnych produktach konsumpcji. Pozbawia je ich użytecznych funkcji przekształcając w nowe, zaskakujące obiekty. Hilla Navok często prezentuje swoje prace w Izraelu, ale również zagranicą, m.in. w Czechach, Niemczech czy Polsce. W 2011 Navok otrzymała Samuel Givon Prize, przyznawaną przez The Tel Aviv Museum of Art, a w 2012 specjalną nagrodę izraelskiego Ministerstwa Kultury i Sportu. Była także redaktorką magazynu Picnik. toonynavok.com
Anna Witkowska (Polska, ur. 1978 w Bydgoszczy) & Adam Witkowski (Polska, ur. 1978 w Bydgoszczy) Studiowali na ASP w Gdańsku. Anna skończyła studia w 2003, a Adam w 2004 roku. Stanowią nie tylko duet artystyczny przy wielu wspólnych projektach, ale również życiowy. Używają różnorodnych środków wypowiedzi. Ważnym aspektem ich prac jest dźwięk, ze względu na artystyczne zainteresowania Adama. Anna jest również doświadczoną graficzką i dizajnerką wielu książek z dziedziny kultury i sztuki, co ma przełożenie na jej twórczość. W 2011 roku byli nominowani do Nagrody Spojrzenia w Zachęcie. W 2014 byli kuratorami festiwalu Narracje. Współtwórcy nieformalnego ruchu Znajomi znad morza. Wystawiają w Polsce i zagranicą, m.in. Czechach, Niemczech, Holandii. aniawitkowska.com adamwitkowski.com |
