Wśród wykonawców koncertu znaleźli się uczniowie, studenci i absolwenci Jubilata, oraz studenci i pedagodzy gdańskiej uczelni. Wraz z Andrzejem Wojciechowskim – klarnet i Anną Prabucka-Firlej – fortepian zagrał także sam prof. Sperski. Największą atrakcją jubileuszowego koncertu były: Sarabanda z V Suity c-moll Johanna Sebastiana Bacha, Polonez z opery „Hrabina” Stanisława Moniuszki oraz Aria z V Suity „Bachianas Brasileiras” – prawdopodobnie najsłynniejszy przebój Heitora Villi-Lobosa – z którą zmierzyła się 90-osobowa orkiestra wiolonczel pod dyrekcją Szymona Morusa.
Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury przyznawana jest za osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej, ochrony kultury i jej upowszechniania na rzecz mieszkańców Gdańska. Zgłoszenia mogą składać: stowarzyszenia i związki twórcze działające na terenie Gdańska, instytucje kulturalno-edukacyjne działające na terenie Gdańska, szkoły artystyczne działające na terenie Gdańska, radni Miasta Gdańska, komisja nagrody, dyrektor Biura Prezydenta ds. Kultury.
Jest to wyróżnienie przyznawane od 1999 roku. Do tej pory przyznano blisko 800 nagród.
Lista laureatów nagrody jest dostępna na stronie Biura Prezydenta ds. Kultury.
O laureacie:
Prof. zw. dr hab. Krzysztof Sperski (ur. 11 czerwca 1942 w Krakowie) – polski artysta muzyk, wiolonczelista, kameralista, profesor zwyczajny, pedagog, nauczyciel akademicki.
Edukację muzyczną rozpoczął w 1952 pod kierunkiem wiolonczelisty Jana Zaborowskiego w Państwowej Szkole Muzycznej w Gdyni, którą ukończył w 1957. Potem kontynuował naukę gry na wiolonczeli w Średniej Szkole Muzycznej w Gdańsku-Wrzeszczu w klasie Franciszka Pokornieckiego, której dyplom uzyskał w 1963. Studia muzyczne podjął w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Sopocie (w 1966 uczelnia została przeniesiona do Gdańska), której dyplom z tytułem magistra sztuki uzyskał w 1969 w klasie Romana Sucheckiego).
Pracę pedagogiczną rozpoczął jeszcze w czasie studiów, w 1964, w Państwowej Szkole Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Kwidzynie, by od 1966 na przeszło 40 lat związać się z Ogólnokształcącą Szkołą Muzyczną I i II st. im. Feliksa Nowowiejskiego w Gdańsku, w której prowadzi klasę wiolonczeli. W 1972 został nauczycielem akademickim w Akademii Muzycznej w Gdańsku. Z jego klasy wyszło kilka pokoleń wiolonczelistów, którzy są artystami instytucji muzycznych i nauczycielami, łącznie 73 dyplomy magisterskie – w tym 14 z wyróżnieniem. Promotor i recenzent doktoratów, habilitacji i postępowań profesorskich. We wszystkich orkiestrach Polski Północnej – od Olsztyna po Szczecin – grają jego uczniowie i absolwenci, często jako koncertmistrzowie grup wiolonczel.
W Akademii Muzycznej w Gdańsku przeszedł wszystkie szczeble akademickiej kariery naukowej od asystenta do profesora zwyczajnego. Przez kilka kadencji pełnił funkcje prodziekana i dziekana Wydziału Instrumentalnego, od 1996 – prorektora oraz kierownika Katedry Instrumentów Smyczkowych. W latach 2008-2012 był członkiem Senatu Akademii Muzycznej w Gdańsku. Był wykładowcą licznych seminariów i kursów mistrzowskich w dziedzinie gry na wiolonczeli i kameralistyki w Polsce (Olsztyn, Białystok. Warszawa, Wałbrzych, Gdańsk, Słupsk, Koszalin) i za granicą (Niemcy, Szwajcaria, Grecja, Finlandia, Rosja, Białoruś, Chile, Peru).
Aktywnie koncertuje jako solista i kameralista. Ilość wykonanych koncertów dawno przekroczyła liczbę 1000. Debiutował recitalem w klubie SPAM w Gdańsku w maju 1963 roku, występował w wielu ośrodkach kraju, w większości państw europejskich (Wielka Brytania, Holandia, Belgia, Dania, Szwecja, Finlandia, Rosja, Litwa, Białoruś, Ukraina, Mołdawia, Czechy, Rumunia, Bułgaria, Chorwacja, Włochy, Szwajcaria, Francja, Hiszpania, Austria), Chile, Peru i Iranie. W programach swoich koncertów zawsze umieszcza dzieła polskich kompozytorów, mając szczególne zasługi dla twórców Wybrzeża, których utwory wykonywał wielokrotnie. Dzięki niemu na estradach Europy i Ameryki Południowej zabrzmiały kompozycje Eugeniusza Głowskiego, Władysława Walentynowicza, Henryka Jabłońskiego, Kazimierza Guzowskiego, Cezarego Paciorka, Honoraty Łopaszyńskiej i Marka Czerniewicza. W 1977 wraz z Anną Prabucką-Firlej (fortepian) i Markiem Schillerem (klarnet) założył TRIO GDAŃSKIE, z którym odnosił swoje największe artystyczne sukcesy. Uczestniczył w wielu renomowanych festiwalach muzycznych takich, jak Kołobrzeskie Wieczory Wiolonczelowe, Poznańska Wiosna Muzyczna, Międzynarodowy Festiwal Muzyki Kameralnej w Płowdiw, Warneńskie Lato, Mousikis Imeres w Salonikach, Music for Visitors w Helsinkach, Nordelbische Internationale Sommerkonzerte, Mattheiser Herbstkonzerte. Z zespołem dokonał nagrań radiowych i telewizyjnych, wydał 3 płyty CD.
Brał udział w pracach jury międzynarodowych i krajowych konkursów muzycznych: Gdańsk, Sztokholm, Hamburg, Łódź, Poznań, Wrocław, Ústi nad Orlici (Czechy), Smorgoń (Białoruś), Wilno i Plovdiv (Bułgaria). Jako jeden z najwybitniejszych w Polsce metodyków gry na wiolonczeli jest zapraszany do prowadzenia kursów, wykładów i seminariów w Polsce (Olsztyn, Białystok, Warszawa, Gdańsk, Słupsk, Koszalin) a także za granicą (Niemcy, Szwajcaria, Grecja, Finlandia, Białoruś, Rosja, Chile, Peru, Iran, Tajlandia).
Od 1974 roku nieprzerwanie prowadzi w Sopocie cykl „Czwartkowych Wieczorów Muzycznych” których do dziś odbyło się ponad 2200, a występowali w nich najwybitniejsi artyści polscy, wielu zagranicznych, utalentowani studenci i uczniowie. Także jego dziełem są „Koncerty na Zamku w Bytowie” odbywające się regularnie od 1982 roku oraz „Letnie Koncerty Organowe w Kolegiacie w Kartuzach” od 1983 roku. Dużą część wykonawców tych koncertów stanowią muzycy gdańscy.
Organizator dwóch edycji Międzyuczelnianych Sesji Artystyczno-Naukowych „Z zapomnianych kart polskiej kameralistyki” – 2015 i 2016.
