PORTAL MIASTA GDAŃSKA

Kaplica angielska przy ul. św. Ducha 113

Kaplica angielska przy ul. św. Ducha 113
Więcej artykułów poświęconych Gdańskowi znajdziesz na stronie głównej gdansk.pl

Niepozorna kamieniczka przy ul. Świętego Ducha 113 została w początkach XVIII w. zakupiona przez angielskich kupców związanych z faktorią położoną przy tej samej ulicy, z przeznaczeniem na urządzenie w niej domu modlitwy.

Początki obecności gminy anglikańskiej w Gdańsku datuje się na połowę XVII w. Angielska diaspora spotykała się wówczas na nabożeństwa na Piaskowni (dzisiejszej okolicy ul. Rogaczewskiego). Jeszcze wcześniej, bo już w wieku XV istniała kaplica, z której korzystali kupcy angielscy, urządzona w Domu Angielskim przy Chlebnickiej. Stanowisko kaznodziei kościoła anglikańskiego obsadzone było w Gdańsku nieprzerwanie od 1692 do 1806 r. Duchowny mianowany był zawsze przez władze kościelne w Anglii. O środki na utrzymanie kaplicy anglikańskiej zabiegał u brytyjskiego monarchy gdański kupiec i armator, a jednocześnie konsul brytyjski w Gdańsku, Alexander Gibsone, choć był z pochodzenia Szkotem wyznania kalwińskiego. Kiedy wraz z opuszczeniem Miasta przez ostatniego kaznodzieję zaprzestano nabożeństw anglikańskich, budynek udostępniony został menonitom, którzy w związku z oblężeniem Gdańska w 1807 r. stracili swój zbór położony na tzw. Drugich Nowych Ogrodach, czyli u początku ulicy Kartuskiej. W roku 1926 z budynku korzystała również przejściowo gdańska wspólnota prawosławna, wyzuta z kaplicy w "rosyjskim pałacu" przy Długich Ogrodach.