Obowiązujące normy jakości powietrza określone pod kątem ochrony zdrowia ludności zawarte są w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 24 sierpnia 2012 r. w sprawie poziomów niektórych substancji (Dz. U. z 2012r. Poz. 1031). Poniżej przytoczono poziomy dopuszczalne, docelowe informowania i alarmowe ustalone ze względu na ochroną zdrowia dla zanieczyszczeń prezentowanych w prognozie.

1. Poziom dopuszczalny stężeń zanieczyszczeń jest standardem jakości powietrza, co oznacza że nie powinien być przekraczany. Poziom dopuszczalny dotyczy ditlenku siarki (SO₂), ditlenku azotu (NO₂) oraz pyłu PM10 i PM2,5.

2. Poziom docelowy nie jest standardem jakości powietrza, ale powinien być osiągnięty i nieprzekraczany jeśli przewidziane w tym celu działania nie pociągną za sobą nieuzasadnionych kosztów ekonomicznych. Poziom docelowy dotyczy stężeń ozonu (O₃).

* Maksymalna średnia ośmiogodzinna spośród średnich kroczących, obliczanych ze średnich jednogodzinnych w ciągu doby.

3. Poziom informowania jest to stężenie substancji, powyżej którego istnieje zagrożenie zdrowia ludzkiego wynikające z krótkotrwałego narażenia na działanie zanieczyszczeń wrażliwych grup ludności. Poziom informowania dotyczy stężeń ozonu (O₃) i pyłu PM10.

4. Poziom alarmowy jest to stężenie substancji, którego nawet krótkotrwałe przekroczenie może powodować zagrożenie dla zdrowia ludzi. Poziom alarmowy dotyczy stężeń ditlenku siarki (SO₂), ditlenku azotu (NO₂), ozonu (O₃) i pyłu PM10. Dla zanieczyszczeń gazowych poziom alarmowy uważa się za przekroczony, jeśli wartość stężenia występujące w 3 kolejnych godzinach na obszarze co najmniej 100 km².