Spotkanie otwierające cykl szkoleń i wprowadzający do tematu nauki programowania dzieci w różnym wieku.
Zaczniemy od podstaw:
1. Programowanie. Czy będzie mi potrzebne? Hobby, kariera czy must-have?
2. Jak zachęcić do nauki programowania?
3. Jakie narzędzia mogą pomóc w nauce?
4. Skąd czerpać wiedzę?
5. Co dalej? :)
Przebieg spotkań / warsztatów
Pierwsze spotkanie, podobnie jak pierwszy dzień w szkole, jest na swój sposób wyjątkowy. W tym wypadku będzie więcej dyskusji i przekazywania wiedzy w formie prelekcji.
Kolejne spotkania (1-2 spotkania w miesiącu) będą zdecydowanie bardziej warsztatowe: z wykorzystaniem narzędzi (m.in.: Micro:bit - http://microbit.org), technologii, gier i zabaw logicznych. W zależności od tematyki konkretnego spotkania będą pojawiać się prelegenci-eksperci z danego obszaru.
Dla optymalnego przebiegu zajęć warsztatowych będziemy musieli ograniczyć grupy do 12-15 "zespołów" (dziecko + opiekun). Pierwsze zajęcia nie narzucają nam tego limitu i pozwolą zorientować się, jak duże jest zainteresowanie (jak wiele grup powstanie).
Optymalny wiek dziecka: 10-14 lat. Młodszych zapraszamy równie serdecznie, trzeba mieć jednak świadomość, że 120 min nauki rzeczy nowych może być męczące :)
Wstęp wolny. Na miejscu napoje ciepłe, zimne i przekąski.
Do zobaczenia!
O wydarzeniu:
Grupa dla osób, które chciałyby, aby ich dzieci poznały zasady i doświadczyły programowania w atrakcyjnej formule.
Optymalny wiek dzieci to 10-14 lat. Rozsądnym minimum wydaje się granica 8 lat - młodszym prawdopodobnie będzie trudno skupić uwagę przez ok. 120 minut przyswajania nowej wiedzy.
Podczas spotkań występować w formie prelegentów, będą eksperci z danych dziedzin, którzy są przygotowani do nawiązywania kontaktu i odkrywania świata programowania z młodymi ludźmi.
Spotkania odbywać będą się z częstotliwością 1-2 razy w miesiącu. W grupach maksymalnie 10-12 "zespołów" (dziecko + opiekun). Potrwają do lutego 2018 roku.
Udział jest bezpłatny.
O nas:
Mamy nadzieję tchnąć nowe (dodatkowe?) siły w mocne środowisko scrumowo-project_managerskie w Trójmieście. Choć liczymy się z tym, że czasem morze będzie odwiedzać góry :) Kusi nas to szczególnie dla tego, że IT w 3mieście ciągle przybywa i będzie przybywać. Bylibyśmy radzi, gdyby poza technologią udało nam się dotknąć sfery biznesowej i komunikacyjnej (marketingu, PR-u). Bo w dużych organizacjach agile nigdy nie będzie miał sensu, jeśli nie dotknie jej całej. I przez całą nie zostanie zrozumiany i zaakceptowany.
Nie jest tak, ze jest jedna droga do celu. Gdyby tak było, nie zmieściliby się na niej wszyscy. Ważne, że jeśli jesteśmy zespołem, powinniśmy zgadzać się - nie tylko co do celu, ale także co do obranej drogi.
Skróty nie są z gruntu złe. Trzeba jednak mieć świadomość, że bezpieczniej jest iść tą drogą, co wszyscy. Skróty mają to do siebie, że najczęściej idziemy nimi sami. Droga na skróty może okazać się ślepą uliczką (btw: może ktoś to kiedyś sprawdził? #fuckupnights). A wtedy trzeba być gotowym na zmiany. I kiedy wytyczamy nowy szlak, musimy częściej patrzeć na kompas (czy nadal zmierzamy w kierunku celu?) oraz być gotowym do zmiany. Zarówno ścieżki, jak zastanowienia się czy nasz pierwotny cel jest nadal aktualny. Bo może już chcemy dojść, gdzieś indziej.
