– Rok 1968 to był czas hańby i wstydu dla naszego kraju. Dokładnie pięćdziesiąt lat temu w marcu roku Polska weszła w strefę mroku. Polska stała się areną bezprecedensowej wielkiej nagonki antyinteligenckiej i antysemickiej. To prawda, nagonkę tę wykreowały władze PRL. Ale niemała część naszych rodaków chętnie wzięła w niej udział – dla kariery, dla awansów, a może też ze zwykłego strachu – rozpoczął swoje przemówienie prezydent Gdańska Paweł Adamowicz. Prezydent sięgnął też do słów wiersza Ryszarda Krynickiego „I naprawdę nie wiedzieliśmy”. Adamowicz na koniec zaapelował: – Pamiętajmy o Marcu ‘68. Pamiętajmy o uwolnionych wówczas demonach. Pamiętajmy, jeśli nie chcemy, by znowu nas opętały.
Aktorzy Miejskiego Teatru Miniatura Joanna Tomasik-Gierczak i Jacek Gierczak odczytali fragment Sprawozdania Rektora WSP w Gdańsku dla ministra szkolnictwa wydarzeń dotyczących wydarzeń marcowych w Trójmieście z 26 marca 1968 roku, Informację o przebiegu zajść marcowych w Gdańsku z 27 marca 1968 oraz fragmenty Oświadczenia Róży Ostrowskiej, Lecha Bądkowskiego, Ireny Przewłockiej i Franciszka Fenikowskiego w sprawie aktualnych wydarzeń w kraju i w Trójmieście (z 14 marca 1968). Dokumenty te były opublikowane w książce Marka Andrzejewskiego „Marzec 1968 w Trójmieście”.
Wystąpieniu przysłuchiwali się uczestnicy tamtych wydarzeń Bogdan Borusewicz, Jakub Szadaj i Krzysztof Włodarski.
Przed Nowym Ratuszem (ul. Wały Jagiellońskie 1) dzisiaj ustawiona została wystawa plenerowa Marzec ’68. To zbiór fotografii i fotogramów, na których pokazane są kadry dokumentujące wydarzenia z marca 1968 roku. Wystawę przygotowało Towarzystwo Przyjaciół Gdańska.